KAYNAŞTIRMA TUTUMLARI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ
Yıl: 2019 Cilt: 14 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 495 - 508 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.29228/TurkishStudies.22707 İndeks Tarihi: 19-11-2020
KAYNAŞTIRMA TUTUMLARI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ
Öz: Özel gereksinimli bireylerin toplum dışına itilmesi yerine toplumladaha kolay kaynaşmaları, bütün eğitim imkanlarından yararlanmalarınabağlıdır. Kaynaştırma; özel eğitim gereksinimi ve yetersizliği olanöğrencilerin eğitim olanaklarını arttırmak ve normal düzeyde olanakranlarının bulunduğu eğitim okulunda yarı veya tam zamanlı eğitimalmasını amaçlayan önemli bir eğitim programıdır. Kaynaştırma eğitimiözel eğitim gerektiren öğrencilerin genel eğitim sınıflarında uygun özeleğitim desteği sağlanarak eğitim görmeleridir. Kaynaştırmanın başarılıolabilmesi için sınıf öğretmeninin eğitilmesi, sınıf öğretmenininkaynaştırmaya yönelik olumsuz tutumu var ise tutumunundeğiştirilmesi ve özel eğitim desteği sağlanması gerekir. Çalışma, 2013-2014 bahar yarıyılında Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Özel EğitimBölümü tüm sınıflar, diğer tüm bölümler 4. sınıflar ve PedagojikFormasyon programı öğrencilerinden random seçilen toplam 751 öğrenciile yürütülmüştür. Veri toplama aracı olarak, araştırmacı tarafındanöğretmenlere uygulanmak üzere hazırlanan “Kaynaştırma TutumlarıÖlçeği” kullanılmıştır. Ölçek 4'lü derecelemeli 89 sorudan oluşmaktadır.Ölçek geliştirme istatistikleri olarak altboyutları belirlemek için varimaxrotated açımlayıcı faktör analizi kullanılmıştır. Her alt boyut için ayrı ayrımadde-toplam korelasyon katsayısı ve madde-hariç toplam korelasyonkatsayısı hesaplanarak içtutarlık belirlenmiştir. Aynı şekilde maddelerinayırtetme gücünü saptamak için üst çeyrek ve alt çeyrekler arası t-testiuygulanmıştır. Ölçek ve alt boyutlar için croanbach ve rulon katsayılarıhesaplanarak güvenirlik belirlenmiştir. Yapılan istatistiksel işlemlersonrasında 5'i olumlu tutum, 7'si olumsuz tutum olmak üzere 12 altboyuttan oluşan ölçeğin geçerli, güvenilir ve kullanılabilir olduğubelirlenmiştir.
Anahtar Kelime: DEVELOPING THE SCALE OF ATTITUDES TOWARD THE INCLUSION
Öz: Integrating individuals with special needs into society rather than alienating them from the society depend their benefiting from all education facilities. Inclusion is an important education program aiming at increasing the education facilities of the students with special needs and students with disabilities, and providing them education with their normal peers part or full time at schools. Inclusion education is the education of the students with special needs at general education classes with proper special education support. In order that the inclusion is successful, the class teacher should be educated, and if he has a negative attitude towards the inclusion, it should be changed, and special education support should be provided. The study was conducted with 751 students chosen randomly from Trakya University 2013-2014 spring semester Faculty of Education Department of Special Education all classes, all other 4th grade students, and Pedagogical Formation Program Students.” The scale of attitudes towards the inclusion” prepared by the researcher to be practiced with teachers has been used as a means of data collection. The scale consists of 89 questions with 4 degrees. As a means of scale developing statistics, varimax rotated exploratory factor analysis has been used to define sub dimensions. For each subscale internal consistency has been determined by item-total correlation coefficient and item-remainder correlation coefficient. Likewise, in order to define discrimination t-test between upper and lower quartiles. Reliability has been determined with Cronbach and Rulon coefficients for scale and sub dimensions. As a result of the statistical operations, it has been proved that the scale consisting of 5 positive, 7 negative attitudes, totally 12 sub dimensions, is valid, reliable, and usable.
Anahtar Kelime: Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
- Ahmetoğlu, E. (2015). Inclusion at Preschool Period. Ed. Irına Koleva, Recep Efe, Emin Atasoy, Zdravka Blagoeva Kostova. Education in the 21th Century: Theory and Practice, 278-296. Sofia, St. Kliment Ohridski University Press.
- Ahmetoğlu, E.; Shpendi, T.; Acar, İ.H. (2017) . Çocukların özel gereksinimli akranlarına karşı tutumları: okul öncesi kabul ölçeği-yenilenmiş formu’nun (oökö) uyarlama çalışması. TurkishStudies. DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12110 ISSN: 1308- 2140, vol: 12/18(1-20)
- Akçamete, G. (Ed.) (2009). Geleneksel Eğitim Okullarında Özel Gereksinimi Olan Öğrenciler ve Özel Eğitim (2. Baskı). Ankara: Kök Yayıncılık.
- Alton-Lee, A. (2003). Quality teaching for diverse students in schooling: Best evidence synthesis. New Zealand: Ministry of Education.
- Atıcı,R. (2014). Kaynaştırma öğrencilerinin okul hayatında yaşadığı zorluklar. TurkishStudies. ISSN: 1308-2140, vol: 9/5 (279-291)
- Ayral, M., Özcan, Ş., Can, R., Ünlü, A., Bedel, H., Şengün, G., Demirhan, Ş., Çağlar, K. (2015. Normal gelişim gösteren öğrencilerin kaynaştırma öğrencilerine bakışını etkileyen etkenler. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 15 (Özel Sayı), 218-230.
- Batu, E. S. (2000). "Kaynaştırma, Destek Hizmetler ve Kaynaştırmaya Hazırlık Etkinlikleri", Özel Eğitim Dergisi, 2, 35-45.
- Batu, E. S. ve Kırcaali-İftar, G. (2007), Kaynaştırma, Kök Yayıncılık,
- Bayar, A.; Özaşkın, A. G.; Bardak, Ş. (2015). Kaynaştırma eğitimi ile ilgili duygular, tutumlar ve kaygılar ölçeği’nin türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. TurkishStudies. DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7556 ISSN: 1308-2140, vol: 10/3 (175-186)
- Çulhaoğlu İ. H. (2009). Okulöncesi dönemde kaynaştırma eğitimine ilişkin öğretmen ve ebeveyn tutumları ile kaynaştırma eğitimi uygulanan sınıflarda akran ilişkilerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi, Adana.
- Demir, Ş. (2016). Okul Öncesi Kaynaştırma Sınıflarındaki Öğretmenlerin, Özel Gereksinimli ve Risk Grubu Çocukların Sınıf İçi Davranışlarının İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi . 17(2), 141-159
- Ersoy, Ö., Avcı, N. (2001). Özel Gereksinimi Olan Çocuklar ve Eğitimleri, Özel Eğitim, İstanbul: YAPA Yayınları.
- Hammeken, P. A. (2000). Özel Eğitimde Bütünleştirme Başarı için 450 Strateji. (çev. ed. Ümit Şahbaz) Ankara: Anı Yayıncılık.
- Kargın, T. (2004). Kaynaştırma: Tanımı, Gelişimi ve İlkeleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (2), 1-13.
- Kugelmass, J. (2001). Collaboration and compromise in creating and sustaining an inclusive school. International Journal of Inclusive Education, 5, 47-65.
- Kuz, T. (2001). Kaynaştırma Eğitimine Yönelik Tutumların İncelenmesi. Uzmanlık tezi. Ankara: T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı Yayınları: 17
- MEB (2006). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. Resmi Gazete Sayı:26184.
- Özgür, İ. (2013). Özel eğitim (6. Baskı). Adana: Karahan Kitabevi.
- Pirgon, Y., & Babacan, E. (2013). Görme Özel gereksinimli öğrencilerin piyano eğitimi üzerine durum çalışması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 29, 191-206
- Sakız, H. (2016). Göçmen Çocuklar Ve Okul Kültürleri: Bir Bütünleştirme Önerisi. Göç Dergisi. 3 (1) 65-81.
- Sarı, H. (2002). Özel Eğitime Muhtaç Öğrencilerin Eğitimleriyle İlgili Öneriler, Consideration Of Some Philosopial Barriers, Journal Of Education, 176 (1), 29-47. Pegem A Yayınları, Ankara.
- Sucuoğlu, B. (2006), Etkili Kaynaştırma Uygulamaları, Ekinoks Yayınları, Ankara,
- Şahbaz, Ü.; Atılgan, H.; Aydemir, D. (2018). Bütünleştirmenin Özel Gereksinimli Çocuklar Üzerindeki Etkisini Belirlemeye Yönelik Ölçek Uyarlama Çalışması. Kastamonu Education Journal. 26 (6)
- UNESCO (1994). The Salamanca statement and framework for action on special needs education. Spain:UNESCO.
- UNESCO (2015). EFA global monitoring report: Education for all 2000-2015 achievements and challenges. Paris: UNESCO Publishing.
- Yıkmış N., (2006). İl Milli Eğitim Yöneticilerinin Kaynaştırma Uygulamalarına İlişkin Görüş ve Önerileri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
APA | ERGİN D (2019). KAYNAŞTIRMA TUTUMLARI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ. , 495 - 508. 10.29228/TurkishStudies.22707 |
Chicago | ERGİN DEMİRALİ YAŞAR KAYNAŞTIRMA TUTUMLARI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ. (2019): 495 - 508. 10.29228/TurkishStudies.22707 |
MLA | ERGİN DEMİRALİ YAŞAR KAYNAŞTIRMA TUTUMLARI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ. , 2019, ss.495 - 508. 10.29228/TurkishStudies.22707 |
AMA | ERGİN D KAYNAŞTIRMA TUTUMLARI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ. . 2019; 495 - 508. 10.29228/TurkishStudies.22707 |
Vancouver | ERGİN D KAYNAŞTIRMA TUTUMLARI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ. . 2019; 495 - 508. 10.29228/TurkishStudies.22707 |
IEEE | ERGİN D "KAYNAŞTIRMA TUTUMLARI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ." , ss.495 - 508, 2019. 10.29228/TurkishStudies.22707 |
ISNAD | ERGİN, DEMİRALİ YAŞAR. "KAYNAŞTIRMA TUTUMLARI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ". (2019), 495-508. https://doi.org/10.29228/TurkishStudies.22707 |
APA | ERGİN D (2019). KAYNAŞTIRMA TUTUMLARI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ. Turkish Studies - Educational Sciences , 14(3), 495 - 508. 10.29228/TurkishStudies.22707 |
Chicago | ERGİN DEMİRALİ YAŞAR KAYNAŞTIRMA TUTUMLARI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ. Turkish Studies - Educational Sciences 14, no.3 (2019): 495 - 508. 10.29228/TurkishStudies.22707 |
MLA | ERGİN DEMİRALİ YAŞAR KAYNAŞTIRMA TUTUMLARI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ. Turkish Studies - Educational Sciences , vol.14, no.3, 2019, ss.495 - 508. 10.29228/TurkishStudies.22707 |
AMA | ERGİN D KAYNAŞTIRMA TUTUMLARI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ. Turkish Studies - Educational Sciences . 2019; 14(3): 495 - 508. 10.29228/TurkishStudies.22707 |
Vancouver | ERGİN D KAYNAŞTIRMA TUTUMLARI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ. Turkish Studies - Educational Sciences . 2019; 14(3): 495 - 508. 10.29228/TurkishStudies.22707 |
IEEE | ERGİN D "KAYNAŞTIRMA TUTUMLARI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ." Turkish Studies - Educational Sciences , 14, ss.495 - 508, 2019. 10.29228/TurkishStudies.22707 |
ISNAD | ERGİN, DEMİRALİ YAŞAR. "KAYNAŞTIRMA TUTUMLARI ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ". Turkish Studies - Educational Sciences 14/3 (2019), 495-508. https://doi.org/10.29228/TurkishStudies.22707 |