Yıl: 2019 Cilt: 10 Sayı: 17 Sayfa Aralığı: 1002 - 1029 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.26466/opus.513433 İndeks Tarihi: 01-12-2020

Kamu Örgütlerinde Öz Liderlik Düzeyinin Belirlenmesi

Öz:
Bu araştırmada Ankara’da faaliyet gösteren kamu kurumlarındaki personelin öz liderlik düzeyinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla Houghton ve Neck (2002) tarafından geliştirilen ve Tabak vd. (2009) tarafından Türkçeye uyarlaması yapılan öz liderlik ölçeği kullanılmıştır. Bu ölçek; davranış odaklı stratejiler, doğal ödül stratejileri ve yapıcı düşünce modeli stratejileri olmak üzere 3 strateji ile kendini ödüllendirme, kendini cezalandırma, kendini gözlemleme, kendine hatırlatıcılar belirleme, doğal ödüllere düşünceyi odaklama, kendine hedef belirleyerek başarılı performans hayal etme, kendi kendine konuşma ve düşünce ve fikirleri değerlendirme olmak üzere 8 boyuttan oluşmaktadır. Araştırma kapsamında toplam 486 personele ulaşılmış ve 405 geçerli anket elde edilmiştir. Çalışmada elde edilen verilerin analizleri SPSS 24.0 paket programı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Yapılan analizlerde personelin cinsiyeti ile kendi kendine konuşma boyutu, toplam çalışma süresi ile kendini cezalandırma boyutu, yaşı ile kendini ödüllendirme ve kendini gözlemleme boyutları ve öğrenim durumu ile kendini gözlemleme boyutu arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Kısaca personelin demografik özellikleri ile daha çok davranış odaklı stratejiler arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir.
Anahtar Kelime:

Determination of Self-Leadership Level in Public Organizations

Öz:
In this study, we aimed to determine the self-leadership level of personnel in public organizations in Ankara. For this purpose, Self Leadership Scale which is developed by Houghton and Neck (2002) and adapted to Turkish by Tabak (2009) was used. This scale consists of 3 strategies which are behavior-oriented strategies, natural reward strategies and constructive thinking model strategies and 8 dimensions which are self-rewarding, self-punishment, self-observation, self-reminders, focusing on thoughts for natural awards, imagining successful performance by setting goals for oneself, talking to himself and evaluating thoughts and ideas. In the study, 486 personnel were reached and 405 valid questionnaires were obtained. The data obtained from the study were analyzed by using SPSS 24.0 package program. In the analysis, a significant relationship was found between the gender of the staff and the self-talk dimention, between working time of staff and self-punishment dimention, between age of staff and self-rewarding and self-observing dimensions and between education status of the staff and self-observation dimentions. In addition, a significant relationship was found between the demographic characteristics of the personnel and behavior oriented strategies.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Akkuş, M. (2018). İlkokul ve ortaokul öğretmenlerinin öz-liderlikleri ile sınıf yönetimi öz yeterlik algıları arasındaki ilişki. (Yüksek Lisans Tezi), Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep.
  • Arlı, Ö. (2011). Bazı öncül ve ardıllarıyla öz liderlik: Ilköğretim öğretmenleri üzerine bir araştırma. (Yüksek Lisans Tezi), Kara Harp Okul, Ankara.
  • Ay, G. (2017). Yönetici ve yönetici asistanlarının öz liderlik düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(52), 929-940.
  • Carmeli, A., Meitar, R. ve Weisberg, J. (2006). Self-leadership skills and innovative behavior at work. International Journal of Manpower, 27(1), 75-90.
  • D’Intino, R. S., Goldsby, M. G., Houghton, J. D. ve Neck, C. P. (2007). Self-Leadership: A Process for Entrepreneurial Success. Journal of Leadership and Organizational Studies, 13(4), 105-120.
  • Deci, E. ve Ryan, R. (1985). The support of autonomy and control of behavior. Journal of Personality and Social Psychology, 53, 1024-1037.
  • Demiröz, K. C. (2015). Genç çalışanların öz liderlik algılarıyla yöneticilerinin çatışma yönetimi tarzı arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Doktora Tezi), Okan Üniversitesi, İstanbul.
  • Dilidüzgün, Ş. ve Emir, S. (2016). Özliderlik becerilerinin Türkçe öğretmen adaylarının metin dilbilim dersindeki başarılarına etkisi . Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(45), 545-554.
  • DiLiello, T. C. ve Houghton, J. D. (2006). Maximizing organizational leadership capacity for the future: Toward a model of self‐leadership, innovation and creativity. Journal of Managerial Psy-chology, 21(4), 319-337.
  • Georgianna, S. (2007). Self-leadership: A cross-cultural perspective. Journal of Managerial Psychology, 22(6), 569 - 589.
  • Georgianna, S. (2015). Assessing and developing entrepreneurs’ self-leadership and super-leadership. Journal of Entrepreneurship and Organization Management, 4(3), DOI: 10.4172/2169-026X.1000146
  • Godwin, J. L., Neck, C. P. ve Houghton, J. D. (1999). The impact of thought self-leadership on individual goal performance: A cognitive perspective. Journal of Management Development, 18(2), 153 - 170.
  • Hauschildt, K. ve Konradt, U. (2012). Self-leadership and team members' work role performance. Journal of Managerial Psychology, 27(5), 497 - 517.
  • Houghton, J. D. ve Neck, C. P. (2002). The revised self-leadership questionnaire. Journal of Managerial Psychology, 17(8), 672-691.
  • Houghton, J. D., Bonham, T., Neck, C. P. ve Singh, K. (2004). The relationship between self-leadership and personality A comparison of hierarchical factor structures. Journal of Managerial Psychology, 19(4), 427-441.
  • İraz, R., Çakıcı, A. B. ve Tekin, İ. Ç. (2014). Yenilik yönetimi açısından kobilerde dış kaynak kullanımının araştırılması: Konya İli Örneği. Global Journal of Economics and Business Studies, 3(6), 51-68.
  • Jensen, J., 2, C. N. ve Beaulieu, R. (2016). The self-action leadership model: a qualitative, nomological expansion of self-leadership theory rooted in action research theory. Dissertation, 2016070070 .
  • Malmir, A. ve Azizzadeh, F. (2013). Evaluating and Providing solutions for self-leadership. International Public Management Review, 14(2), 66-86 .
  • Manz, C. C. ve Neck, C. P. (2004). Mastering self-leadership: Empowering yourself for personal excellence (Third edition). Upper Saddle River, NJ: Pearson Prentice Hall.
  • Manz, C. C. ve Sims, H. P. (2001). The new Superleadership: Leading others to lead. Berrett-Koehler: San Francisco, CA.
  • Mert, Gülnur (2015). Sağlık çalışanlarının öz liderlik algıları ve çatışma yönetim stilleri arasındaki ilişki. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(20), 69-78
  • Müller, T. ve Cornelia Niessen. (2018). Self-leadership and self-control strength in the work context. Journal of Managerial Psychology, 33(1), 74-92.
  • Neck, C. P. ve Houghton, J. D. (2006). Two decades of self-leadership theory and research: Past developments, present trends, and future possibilities. Journal of Managerial Psychology, 21(4), 270 - 295.
  • Norris, S. E. (2008). An examination of self-leadership. Emerging Leadership Journeys, 1(2), 43-61.
  • Özgür Arlı, A. A. (2017). Öz kendilik değerlendirmesinin öz liderlik davranışları üzerinde etkisi: Ilköğretim öğretmenleri üzerine bir araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler En-stitüsü Dergisi, 9(22), 455-468.
  • Özsoy, İ. (2012). Örgüt iklimi, öz liderlik ve iş tatmininin Ar-Ge performansına etkisi: Savunma sanayiinde bir araştırma. (Yüksek Lisans Tezi). Kara Harp Okulu, Ankara.
  • Phillips, J. I., Kern, D., Tewari, J., Jones, K. E., Beemraj, E. P. ve Ettigi, C. A. (2017). Self-leadership change project: the continuation of an ongoing experiential program. Education + Training, 59(3), 323-334.
  • Ricketts, K. G., Carter, H. S., Place, N. T. ve McCoy, T. (2012). A look inside: Self-leadership perceptions of extension educators. Jour-nal of Extension, 50(5), . https://joe.org/joe/2012october/a3.php adresinden 26.02.2018 tarihinde erişildi.
  • Sejeli, D. S. ve Mansor, N. A. (2015). Leadership derailment: Does self-leadership matters? International Journal of Economics and Financial Issues, 5, 22 - 26.
  • Sesen, H., Tabak, A. ve Arli, O. (2017). Consequences of Self-leadership: A study on primary school teachers. Educational Sci-ences: Theory and Practice, 17(3), 945–968.
  • Shek, D. T., Ma, C. M., Liu, T. T. ve Siu, A. M. (2015). The role of self-leadership in service leadership. International Journal on Disabil-ity and Human Development, 14(4),343–350.
  • Sydänmaanlakka, P. (2004, 05 02). https://www.pertec.fi/pertec_front_page_fi: https://www.pertec.fi/userfile/files/files/-Artikeli%20What%20is%20Self-Leadership.pdf adresinden alındı
  • Tabak, A., Sığrı, Ü. ve Türköz, T. (2013). Öz liderlik ölçeğinin Türkçeye uyarlanması çalışması. Bilig, 67, 213-246.
  • Topper, E. F. (2009). Self-leadership: Road to Personal Excellence. New Library World, 110(11/12), 561 - 563.
APA YAVUZ E, AYAN B (2019). Kamu Örgütlerinde Öz Liderlik Düzeyinin Belirlenmesi. , 1002 - 1029. 10.26466/opus.513433
Chicago YAVUZ ERCAN,AYAN Batuhan Kamu Örgütlerinde Öz Liderlik Düzeyinin Belirlenmesi. (2019): 1002 - 1029. 10.26466/opus.513433
MLA YAVUZ ERCAN,AYAN Batuhan Kamu Örgütlerinde Öz Liderlik Düzeyinin Belirlenmesi. , 2019, ss.1002 - 1029. 10.26466/opus.513433
AMA YAVUZ E,AYAN B Kamu Örgütlerinde Öz Liderlik Düzeyinin Belirlenmesi. . 2019; 1002 - 1029. 10.26466/opus.513433
Vancouver YAVUZ E,AYAN B Kamu Örgütlerinde Öz Liderlik Düzeyinin Belirlenmesi. . 2019; 1002 - 1029. 10.26466/opus.513433
IEEE YAVUZ E,AYAN B "Kamu Örgütlerinde Öz Liderlik Düzeyinin Belirlenmesi." , ss.1002 - 1029, 2019. 10.26466/opus.513433
ISNAD YAVUZ, ERCAN - AYAN, Batuhan. "Kamu Örgütlerinde Öz Liderlik Düzeyinin Belirlenmesi". (2019), 1002-1029. https://doi.org/10.26466/opus.513433
APA YAVUZ E, AYAN B (2019). Kamu Örgütlerinde Öz Liderlik Düzeyinin Belirlenmesi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 10(17), 1002 - 1029. 10.26466/opus.513433
Chicago YAVUZ ERCAN,AYAN Batuhan Kamu Örgütlerinde Öz Liderlik Düzeyinin Belirlenmesi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi 10, no.17 (2019): 1002 - 1029. 10.26466/opus.513433
MLA YAVUZ ERCAN,AYAN Batuhan Kamu Örgütlerinde Öz Liderlik Düzeyinin Belirlenmesi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, vol.10, no.17, 2019, ss.1002 - 1029. 10.26466/opus.513433
AMA YAVUZ E,AYAN B Kamu Örgütlerinde Öz Liderlik Düzeyinin Belirlenmesi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi. 2019; 10(17): 1002 - 1029. 10.26466/opus.513433
Vancouver YAVUZ E,AYAN B Kamu Örgütlerinde Öz Liderlik Düzeyinin Belirlenmesi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi. 2019; 10(17): 1002 - 1029. 10.26466/opus.513433
IEEE YAVUZ E,AYAN B "Kamu Örgütlerinde Öz Liderlik Düzeyinin Belirlenmesi." OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 10, ss.1002 - 1029, 2019. 10.26466/opus.513433
ISNAD YAVUZ, ERCAN - AYAN, Batuhan. "Kamu Örgütlerinde Öz Liderlik Düzeyinin Belirlenmesi". OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi 10/17 (2019), 1002-1029. https://doi.org/10.26466/opus.513433