Bu çalışmada, modern dönemden itibaren Japonların Müslümanlar ile tarihsel etkileşimi/münasebeti ve Japonya’da İslam ve Müslümanlar ile ilgili bilgisel alt yapı, anlatılmaktadır. Modern Japonya’nın doğuşu olarak kabul edilen Meiji Dönemi (1868-1912) ile birlikte bölgesel güç halini alan Japonya’da, Müslümanlar ile doğrudan münasebetler kurulmuş ve İslam dini ya da Müslüman nüfus hakkında geçmişe kıyasla daha doğru bilgiler edinilmeye başlanmıştır. 1904-05 Rus-Japon Savaşı’ndan itibaren emperyel bir güç olarak Doğu ve Güneydoğu Asya coğrafyasında yayılmacı bir politika gütmeye başlayan Japonya, bilhassa 1930’lardan 1940’ların ilk çeyreğine kadarki vetirede Çin ve Rus tahakkümündeki Müslümanlara karşı “Büyük Doğu Asya Ortak Refah Bölgesi”’nin inşası için politik propagandalarda bulunmuştur. Bu doğrultuda Müslümanlara yönelik siyasi argümanlarla harmanlanmış bir bilgi havuzunun oluştuğunu belirtmek gerekir. İkinci Dünya Savaşı’nda alınan ağır yenilgi sonrası adeta sıfırdan ülkeyi inşa eden Japonlar, savaş sonrası bu dönemde, Müslümanlar hakkındaki savaş öncesi dönemden gelen bilgi ve insan kaynaklarını, bilimsel çalışmaların ilerletilmesi ve Müslüman ülkelerle barışçıl resmi diplomatik ilişkilerin yeniden kurulmasında kullanmıştır. Savaş öncesi ve sırasında Müslümanlara yönelik kullanılan her türlü dini ve siyasi terimle mefhumlar bu doğrultuda reddedilmiştir. Bunda savaş travmasının devlet hafızasında bıraktığı kalıcı hasar vardır.