Yıl: 2020 Cilt: 0 Sayı: 48 Sayfa Aralığı: 285 - 312 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 03-12-2020

SİNOP’TA SELÇUKLU MİRASI

Öz:
Selçuklular, Çağrı Bey ile başlayan Anadolu’ya akınlarını Sultan Tuğrul, Sultan Alparslan veSultan Melikşah dönemlerinde sürdürerek burada kalıcı fetihler yapmışlardır. Anadolu’da özellikleMalazgirt Savaşı sonrasında hızlanan Selçuklu akınları Sinop’un alınmasına vesile olmuş ve ilkolarak burayı Selçuklu komutanlarından Karatekin fethetmiştir (1084/1085). Karatekin’in Sinop’tahâkimiyeti uzun sürmemiş ve tahminen 1086 yılında Bizans burayı geri almıştır. Türkiye SelçukluSultanı I. İzzeddîn Keykâvus 1214 yılında Sinop’u fethetmiş ve böylece şehir yeniden Türklerin elinegeçmiştir. I. İzzeddîn Keykâvus, Sinop’ta Türk-İslam kültürünü tesis eden ilk Türkiye Selçuklusultanıdır. Sinop İçkale Kitabeleri bu dönemde yazılmıştır.Sinop’un ticari konumu, gerek şehri fetheden Sultan I. İzzeddîn Keykâvus ve gerekse diğerTürkiye Selçuklu sultanları tarafından son derece önemsenmiştir. Sultan I. Alâeddîn Keykûbâdidareci olduğu dönemde Sinop Limanı’nın güvenliğini sağladığı gibi bölgedeki imar faaliyetlerini dedevam ettirmiştir. Anadolu’da Moğol istilasının başlaması Türkiye Selçukluları için son dereceolumsuz sonuçlar doğurmuş ve Sinop’a Trabzon İmparatorluğu hâkim olmuştur (1254/1259).Sinop’a Trabzon İmparatorluğu hâkim olsa da Türkiye Selçukluları şehirden vazgeçmeyip beyleriMuînüddin Süleyman Pervâne vasıtasıyla yeniden burayı geri almışlardır.Sonuç olarak, IV. Haçlı Seferi’nin ardından İznik İmparatorluğu kurulunca Türkiye SelçukluDevleti’nin Adalar Denizi ile bağlantısı kesilmiştir. Türkiye Selçukluları Karadeniz ve Akdeniz’eçıkışları da olmadığından bir kara devleti haline gelmiştir. Dolayısıyla Anadolu’da sıkışıp kalandevletin bir şekilde denizlerle temas kurması gerekmekte idi. Nitekim 1207 ile 1216 yıllarındaAntalya ve 1214 yılında ise Sinop’un alınmaları bu açıdan devlet için zaruri idi. Türkiye SelçuklularıSinop’u fethettikten hemen sonra burada Türk-İslam kültürünü yaymışlardır. Çalışmamızda Sinop’ubir Selçuklu şehrine dönüştürmek isteyen sultanların uyguladıkları politikalar ile yaptırdıklarımimari eserler hakkında bilgi verilmiştir. Sinop’taki İçkale, Alâeddîn Camii, Pervâne Medresesi veDurağan Kervansarayı gibi Türkiye Selçuklu dönemi eserleri günümüzde varlıklarınıkorumaktadırlar. Ayrıca çalışmamızda bu dönemde Sinop’u askeri, dini ve ilmi yönden etkileyenEmir Tayboğa, Çeçe Sultan, Sarı Saltuk gibi şahsiyetlerin hayatları da anlatılmıştır.
Anahtar Kelime:

SELJUKS HERITAGE IN SİNOP

Öz:
Seljuks continued their raids in Anatolia, which started with Chaghri Beg, during the reigns of Tughril Beg, Alp Arslan and Malik-Shah and made permanent conquests. The Seljuk raids, which especially accelerated after the Battle of Manzikert in Anatolia, were instrumental in the capture of Sinop, which was first conquered by Karatekin, one of the Seljuk commanders (1084/1085). Karatekin’s rule in Sinop did not last long and the Byzantines took it back presumably in 1086. Turkey Seljuk Sultan Kaykaus I conquered Sinop in 1214, thus the city passed to the Turks again. Kaykaus I is the first Seljuk Sultan of Turkey who implemented the Turkish-Islamic culture in Sinop. The citadel inscriptions were written in this period. Both Kaykaus I, who conquered the city, and other Seljuk Sultans of Turkey attached great importance to the commercial position of Sinop. During his reign, Kayqubad I ensured the security of Sinop Port and also continued the development activities in the region. The start of Mongolian invasion of Anatolia led to extremely negative consequences for the Seljuks in Turkey, and the Empire of Trebizond dominated Sinop (1254/1259). However, the Seljuks did not give up the city and took it back again through Mu'in al-Din Sulaiman Parwana. Upon the foundation of the Empire of Nicaea following the Fourth Crusade, the Seljuk Empire of Turkey lost its connection with the Sea of Islands. As it did not have a connection to the Black Sea or to the Mediterranean either, it became a landlocked empire. Thus, they needed to reach seas. As a matter of fact, the takeover of Antalya in 1207 and 1216, and the takeover of Sinop in 1214 were critical accomplishments for them. After the reconquest of Sinop, the Seljuks of Turkey immediately spread the Turkish-Islamic culture there. The present study provides information on the policies implemented and the architectural works built by Seljuk sultans who wanted to convert Sinop into a Seljuk city. Works dating from the Turkey Seljuk era such as the Citadel, the Alaeddin Mosque, Pervane Medrese and Durakhan Caravanserai in Sinop are extant. The study also addresses the lives of certain individuals like Emir Tayboğa, Çeçe Sultan and Sarı Saltuk, who made military, religious and scientific influences on Sinop.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Akalın, Ş. H. (1998). Sarı Saltuk’un türbe ve makamları üzerine. I. Uluslararası Türk Dünyası Eren ve Evliyaları Kongresi Bildirileri içinde (s. 9-29). Ankara: Evrak Yay.
  • Anna Komnena, (1996). Aleksiad (B. Umar, Çev.). İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
  • Aslıyüce, E. (2017). Avrupa’ya İslam’ı yayan Sarı Saltuk et-Türkî. İstanbul: Yesevi Yayıncılık.
  • Aydın, F. (2006). Sinop Alâiye (Süleyman Pervane) Medresesi. Vakıflar Dergisi, 10, 251-295.
  • Aydın, R. (2017). Sinop Alâeddin Camisi’ndeki Osmanlı izleri. S. M. Topçu & R. Aydın (Ed.), Sanat Tarihi Yazıları Prof. Dr. Kerim Türkmen Armağanı içinde (s. 469-519). İstanbul: Çizgi Kitabevi.
  • Aytaş, G. (2013). Anadolu’dan Balkanlara Sarı Saltuk’un izleri ve etkileri. G. Aytaş (Ed.), 1. Uluslararası Sarı Saltuk Buluşması içinde (s. 39-46). İstanbul: UKİD Uluslararası Kalkınma ve İşbirliği Derneği.
  • Aytaş, G. (2015). Sarı Saltuk’un kimlik oluşturmadaki rolü. R. Canım & L. Doğan (Haz.), 2. Uluslararası Sarı Saltuk Gazi Sempozyumu Bildirileri içinde (s. 87-94). İstanbul: Trakya Üniversitesi Yay.
  • Boran, A. (2001). Anadolu’daki iç kale cami ve mescidleri. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Cahen, C. (2014). Osmanlılardan önce Anadolu (E. Üyepazarcı, Çev.). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.
  • Canım, R. (2014). Seyahatnamelere göre Balkanlarda Sarı Saltuk makamları. A. Günşen, R. Canım, B. Akyay & F. Rodoplu (Yay. Haz.), Balkanlara Gidişinin 750. Yılında Uluslararası Sarı Saltuk Gazi Sempozyumu Bildirileri içinde (s. 285-291). Edirne: Trakya Üniversitesi Yay.
  • Ceran, A. Ş. (1995). Büyük İslam Âlimi ve Mutasavvıfı Şeyh Sadrüddîn Muhammed el-Konevî. Konya: Damla Ofset.
  • Crane, H. (1993). Notes on Saldjūq architectural patronage in thirteenth century Anatolia. Journal of the Economic and Social History of the Orient, 36(1), 1-57. doi: 10.2307/3632470.
  • Çek, S. (2017). Sinop ili çevresinden üç menkıbevi kahraman ve etraflarında oluşan anlatı geleneği. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 5(12), 103-114. Erişim adresi: http://www.avrasyad.com/DergiTamDetay.aspx?ID=439&Detay=Ozet.
  • Demir, M. (2018). I. İzzeddin Keykavus’un Sinop’u fethi ve fethin Selçuklu kitabelerine yansıması. C. Aydın, E. Dindi & D. Fırıncı (Ed.), Uluslararası Geçmişten Günümüze Sinop’ta Türk-İslam Kültürü Sempozyumu I Bildirileri içinde (s. 193-208). Sinop Üniversitesi Yay.
  • Demir, N. & Erdem, M. D. (2007). Saltık Gazi Destanı (C. I-II-III). Ankara: Destan Yay.
  • Demir, N. & Erdem, M. D. (2007). Saltık-nâme (1-2-3). Ankara: Destan Yay.
  • Demir, N. (2005). Danişmend Gazi Destanı. Tokat: Niksar Belediyesi Yay.
  • Demir, N. (2013). Saltık Gazi ile ilgili en önemli kaynak Saltık-nâme. G. Aytaş (Ed.), 1. Uluslararası Sarı Saltuk Buluşması içinde (s. 19-38). İstanbul: UKİD Uluslararası Kalkınma ve İşbirliği Derneği.
  • Derviş Mehmet Zillî, (2010). Günümüz Türkçesiyle Evliyâ Çelebi Seyahatnâmesi: Konya-Kayseri-AntakyaŞam- Urfa-Maraş-Sivas-Gazze-Sofya-Edirne (C. III) (S. A. Kahraman & Y. Dağlı, Haz.). İstanbul: Yapı Kredi Yay.
  • Derviş Mehmet Zillî, (2011). Evliya Çelebî Seyahatnâmesi (M. Çevik, Haz.). İstanbul: Üçdal Neşriyat.
  • Derviş Mehmet Zillî, (2011). Günümüz Türkçesiyle Evliyâ Çelebi Seyahatnâmesi Bursa-Bolu-Trabzon- Erzurum-Azerbaycan-Kafkasya-Kırım-Girit (C. I ) (Y. Dağlı & S. A. Kahraman, Haz.). İstanbul: Yapı Kredi Yay.
  • Ebû Abdullah Muhammed İbn Battûta Tancî, (2018). İbn Battûta Seyahatnâmesi (A. S. Aykut, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yay.
  • Ebü’l-Hayr-I Rumî, (1988). Saltuk-nâme (C. I) (Ş. H. Akalın, Haz.). Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yay.
  • Esemenli, D. (1989). Alâeddin Camii ve Medresesi. İslam ansiklopedisi (C. II s. 328-329), İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yay.
  • Esemenli, D. (1990). Sinop ili Türk dönemi mimarisi (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Esemenli, D. (1995). Sinop Alâeddin Camii ne zaman yapıldı. 9. Milletlerarası Türk Sanatları Kongresi Bildirileri 2 içinde (s. 93-99). Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • Gedik, A. (2007). Candaroğlu Celâleddin Bayezid dönemine ait iki kitâbeye ilişkin tashihi gereken bazı hususlar. İstem, 5(9), 209-218. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/istem/issue/26536/279360.
  • Gökoğlu, A. (1952). Paphlagonia. Kastamonu: Doğrusöz Matbaası.
  • Güneş, N. (2014). Türkiye Selçukluları’nda mutasavvıflar (1075-1308) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van.
  • Güzel, A. (2014). Hacı Bektaş Veli Velayetnamesi ve Sarı Saltuk. A. Günşen, R. Canım, B. Akyay & Fatma Rodoplu (Yay. Haz.), Balkanlara Gidişinin 750. Yılında Uluslararası Sarı Saltuk Gazi Sempozyumu Bildirileri içinde ( s.19-26). Edirne: Trakya Üniversitesi Yay.
  • Hâcı Bektâş-ı Veli, (2007). Velâyetnâme (H. Duran, Haz.). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yay.
  • Hasan B. Abdülmü’min El-Hôyî, (2018). Selçuklu inşâ sanatı (C. Yakupoğlu & N. Musalı, Haz.). Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
  • İbn Bibî El-Hüseyin B. Muhammed B. Ali El-Caʻferi Er-Rugadi, (1996). El-Evamirü’l Alaʼiyye fi’l Umuri’l- Ala’iyye (Selçuknâme) (I) (M. Öztürk, Çev.). Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • Kaymaz, N. (1970). Pervâne Mu’înü’d-dîn Süleyman. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Keçiş, M. (2009). Trabzon Rum İmparatorluğu ve Türkler 1204-1404 (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi: Ankara.
  • Kemaloğlu, M. (2015). XI.- XIII. yüzyıl Türkiye Selçuklu Devletinde eğitim-öğretim (medreseler). Akademik Tarih ve Düşünce Dergisi, 2(5), 89-106. Erişim adresi: http://turkoloji.cu.edu.tr/pdf/muhammed_kemaloglu_selcuklu_devleti_egitim_ogretim_medresel er.pdf.
  • Kerîmüddin Mahmud-i Aksarayî, (2000). Müsâmeretü’l-Ahbâr (M. Öztürk, Çev.). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Koca, S. (1997). Sultan I. İzzeddin Keykâvus (1211-1220). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Koca, S. (2006). Sultan I. İzzeddîn Keykâvus. A. Y. Ocak (Ed.), Anadolu Selçukluları ve Beylikler Dönemi (Sosyal ve Siyasal Hayat) I içinde (s. 91-105). Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • Koca, S. (2012). Anadolu Türk Beylikleri Tarihi. Ankara: Berikan Yayınevi.
  • Kunt, İ. (2013). Sadruddîn‐i Konevî’nin üç halîfesi: Fahruddîn‐i Irâkî, Mueyyidüddîn‐i Cendî ve Saîdüddîn‐i Fergânî. Tarihin Peşinde ‐ Uluslararası Tarih ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9, 181-205. Erişim adresi: http://www.tarihinpesinde.com/dergimiz/nisan2013/M09_10.pdf.
  • Kuran, A. (1969). Anadolu medreseleri (I). Ankara: ODTÜ Yay.
  • Kuru, A. Ç. (2001). Ortaçağda Sinop şehri ve tersanesi. S. Alpaslan (Haz.), V. Ortaçağ ve Türk Dönemi Kazı ve Araştırmalar Sempozyumu Bildirileri içinde (s. 161-179). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi.
  • Müneccimbaşı Ahmet B. Lütfullah, (2017). Câmiu’d-Düvel Selçuklular Tarihi Anadolu Selçukluları ve Beylikleri (A. Öngül, Haz.). İstanbul: Kabalcı Yay.
  • Ocak, A. Y. (2011). Sarı Saltık Popüler İslâm’ın Balkanlar’daki destanî öncüsü (XIII. Yüzyıl). Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
  • Okiç, T. (1952). Sarı Saltuk’a ait bir fetva. Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 1 (1), 48-58.
  • Özkan, N. (2014). Sarı Saltuk ve Gagavuzlar. A. Günşen, R. Canım, B. Akyay & F. Rodoplu (Yay. Haz.), Balkanlara Gidişinin 750. Yılında Uluslararası Sarı Saltuk Gazi Sempozyumu Bildirileri içinde (s. 239-256). Edirne: Trakya Üniversitesi Yay.
  • Peacock, A. C. S. (2010). Sinop: a frontier city in Seljuq and Mongol Anatolia. Ancient Civilizations from Scythia to Siberia, 16(1), 103-124. doi: https://doi.org/10.1163/9789004223882_008.
  • Redford, S. (2014). İktidar imgeleri Sinop İçkalesindeki 1215 tarihli Selçuklu Yazıtları (B. Cezar, Çev.). İstanbul: Koç Üniversitesi Yay.
  • Redford, S. (2018, 28 Ocak). Alâeddin Camisinin kayıp minaresi. Vitrin Haber. Erişim adresi: https://www.vitrinhaber.com/ozel-haber/alaaddin-camisinin-kayip-minaresi-h23189.html.
  • Rogers, J. M. (1976). Waqf and Patronage in Seljuk Anatolia: the epigraphic evidence. Anatolian Studies, 26, 69-103. doi: 10.2307/3642717
  • Sevim, A. (2000). Anadolu’nun fethi Selçuklular dönemi. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
  • Sözen, M. (1970). Anadolu medreseleri Selçuklu ve Beylikler devri (C.I). İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Yay.
  • Strabon, (2009). Geographika: XII-XIII-XIV (A. Peyman, Çev.). İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yay.
  • Sümer, F. (1992). Çepniler Anadolu’daki Türk yerleşmesinde önemli rol oynayan bir Oğuz boyu. İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı Yay.
  • F. (2014). Anadolu’dan Balkanlara Sarı Saltuk’un izleri. A. Günşen, R. Canım, B. Akyay & Fatma Rodoplu (Yay. Haz.), Balkanlara Gidişinin 750. Yılında Uluslararası Sarı Saltuk Gazi Sempozyumu Bildirileri içinde (s. 131-138). Edirne: Trakya Üniversitesi Yay.
  • Tuğrul, T. (2014). Sarı Saltık’ın tarihî ve menkıbevî hayatı. E. Okumuş (Ed.), Türk Dünyası Bilgeler Zirvesi: Gönül Sultanları Buluşması Bildirileri 2 içinde (s. 117-129). Eskişehir: Türk Dünyası Kültürü Başkenti Ajansı Yay.
  • Turan, O. (1971). Selçuklular zamanında Türkiye (1071-1318). İstanbul: Turan Neşriyat Yurdu.
  • Turan, O. (1988). Türkiye Selçukluları hakkında resmî vesikalar metin, tercüme ve araştırmalar. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
  • Turan, R. & Kırpık, G. (2007). Selçuklu dönemi Türklerde sosyal ve ekonomik hayat. H. Acun (Haz.), Anadolu Selçuklu Dönemi Kervansarayları içinde (s. 19-47). Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yay.
  • Uçkun, R. (2014). Saltuknâme’de Sarı Saltuk Gazi’ye atfedilen kerametler. E. Okumuş (Ed.), Türk Dünyası Bilgeler Zirvesi: Gönül Sultanları Buluşması Bildirileri içinde (s. 131-144). Eskişehir: Türk Dünyası Kültürü Başkenti Ajansı Yay.
  • Uludağ, S. (1993). Cendî. İslam ansiklopedisi (C. VII, s. 361-362). İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yay.
  • Ulus, İ. (2014). Açıklamalı Sinop kitâbeleri. İstanbul: Sinop Belediyesi Kültür Yay.
  • Uyumaz, E. (2003). Sultan I. Alâeddîn Keykubad devri Türkiye Selçuklu Devleti siyasî tarihi (1220-1237). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Ülkütaşır, M. Ş. (1949). Sinop’ta Selçukîler zamanına ait tarihi eserler. Türk Tarih, Arkeologya ve Etnografya Dergisi, V, 112-151.
  • Ülkütaşır, M. Ş. (1934). Sinop’ta Candar Oğulları zamanına ait tarihi eserler. İstanbul: Burhaneddin Matbaası.
  • Ülkütaşır, M. Ş. (1976). Sinop’ta Selçuklular zamanına ait iki tarihi eser. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
  • Ünal, M. A. (2014). Osmanlı devrinde Sinop. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
  • Willem, R. (2010). Mengü Han’ın sarayına yolculuk 1253-1255 (Z. Kılıç, Çev.). İstanbul: Kitap Yayınevi.
  • Yakupoğlu, C. (2009). Kuzeybatı Anadolu’nun sosyo-ekonomik tarihi, Kastamonu-Sinop-Çankırı-Bolu (XIIIXV. yüzyıllar). Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Yakupoğlu, C. (2014). Kastamonu adının ortaya çıkışını anlatan en eski kaynak: Saltuknâme. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, V(16), 200-220. Erişim adresi: http://www.ijoess.com/DergiTamDetay.aspx?ID=202&Detay=Ozet.
  • Yazıcızâde Ali, (2017). Tevârîh-i Âl-i Selçuk (A. Bakır, Haz.). İstanbul: Çamlıca Yayınları.
  • Yinanç, M. H. (1934). Türkiye Tarihi: Selçuklu devri Anadolu’nun fethi. İstanbul: Akşam Matbaası.
  • Yüce, K. (2014). Sarı Saltuk inancının yayılma sahaları. A. Günşen, R. Canım, B. Akyay & F. Rodoplu (Yay. Haz.), Balkanlara Gidişinin 750. Yılında Uluslararası Sarı Saltuk Gazi Sempozyumu Bildirileri içinde (s. 139-146). Edirne: Trakya Üniversitesi Yay.
  • Yücel, Y. (1991). Anadolu Beylikleri hakkında araştırmalar (I). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
APA Tunç Z, Özbek A (2020). SİNOP’TA SELÇUKLU MİRASI. , 285 - 312.
Chicago Tunç Zekiye,Özbek Arzu SİNOP’TA SELÇUKLU MİRASI. (2020): 285 - 312.
MLA Tunç Zekiye,Özbek Arzu SİNOP’TA SELÇUKLU MİRASI. , 2020, ss.285 - 312.
AMA Tunç Z,Özbek A SİNOP’TA SELÇUKLU MİRASI. . 2020; 285 - 312.
Vancouver Tunç Z,Özbek A SİNOP’TA SELÇUKLU MİRASI. . 2020; 285 - 312.
IEEE Tunç Z,Özbek A "SİNOP’TA SELÇUKLU MİRASI." , ss.285 - 312, 2020.
ISNAD Tunç, Zekiye - Özbek, Arzu. "SİNOP’TA SELÇUKLU MİRASI". (2020), 285-312.
APA Tunç Z, Özbek A (2020). SİNOP’TA SELÇUKLU MİRASI. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 0(48), 285 - 312.
Chicago Tunç Zekiye,Özbek Arzu SİNOP’TA SELÇUKLU MİRASI. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi 0, no.48 (2020): 285 - 312.
MLA Tunç Zekiye,Özbek Arzu SİNOP’TA SELÇUKLU MİRASI. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, vol.0, no.48, 2020, ss.285 - 312.
AMA Tunç Z,Özbek A SİNOP’TA SELÇUKLU MİRASI. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi. 2020; 0(48): 285 - 312.
Vancouver Tunç Z,Özbek A SİNOP’TA SELÇUKLU MİRASI. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi. 2020; 0(48): 285 - 312.
IEEE Tunç Z,Özbek A "SİNOP’TA SELÇUKLU MİRASI." Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 0, ss.285 - 312, 2020.
ISNAD Tunç, Zekiye - Özbek, Arzu. "SİNOP’TA SELÇUKLU MİRASI". Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi 48 (2020), 285-312.