Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet

Adak, Nurşen

Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet

Nurşen ADAK (Akdeniz Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Antalya, Türkiye)

Bilig / Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi

4 0

Yıl: 2004 Cilt: 0 Sayı: 30 Sayfa Aralığı: 27 - 38 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet

Öz:

İnsanın toplumsal bir varlık haline gelme sürecinde yani toplumsallaşma sürecinde etkili olan sosyalizasyon araçlarından biri de kitle iletişim araçlarıdır. Kitle iletişim araçlarının saldırganlık ve şiddet olaylarının ortaya çıkmasında ve artmasında bir payının bulunup bulunmadığı, varsa derecesinin ne olduğu tartışma konusudur.

Anahtar Kelime: toplumsallaşma kitle iletişim araçları çocuklar televizyon programları öğrenme şiddet

The Effect of Television as a Socialization Tool on Violence

Öz:

Mass media is one of the important socialization tools in which children acquire social and cultural patterns of any given society. It is a matter of discussion whether mass media plays a role in the occurrence or increase of aggressive and violent events and the degree of its possible effects The effects of violent messages in TV, as one of most effective mass media tools, on the socialization of children will be examined in this study.

Anahtar Kelime: violence socialization mass media children television programs learning

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Bibliyografik

Akarcalı, Sezer (1996), "Televizyon ve Şiddet", Yeni Türkiye, Eylül-Ekim 1996, sayı 11,s.553-560
Aziz, Aysel (1982), Toplumsallaşma ve Kitlesel Etkileşim, Ankara Üniversitesi B.Y.Y.O.Yayınlan, Ankara.
Bandura,A (1986), Social Foundations of Thought and Action: A social Cognitive Theory,Englewood Cliffs, NJ:Prentice Hall.
Bandura; Ross; Ross (1963), "Imitation of Film-Mediated Agressive Models", Journal of Abnormal and Social Psychology, 66,3-11
Berkowitz, L. (1974), "Some determinants of impulsive Aggresion Role of Mediated Associations With Reinforcements for Aggression", Pyschological Review, 81, 76-165.
Çaplı, Bülent (2002), Medya ve Etik, İmge Kitabevi, Ankara
Dacey, J.;Travers, J. (1996), Human Development:Across the Lifespan, Dubuque,IA; Wilham C.Brown
Friedman, H.; Johnson, R.L. (1972), "Mass Media Use and Aggression", A Pilot Study in Cornstock, Television and Adolescent Aggressiveness, U.S: Government Printing Office.
Gerbner; Gross; Morgan; Signirolli(1982) "Charting the Mainstream: Television's Contribution to Poltical Orientation", Journal of Communication, No.30,37-47
Görmez, K; Bayat, B; Sezai, İ; Göka, E; Köse, R; Özcan, Y.Z.; Kutluğun, D; Sarımeşeli, M;Kentli, K; Cavcav, D. (1998), Aile İçinde ve Toplumsal Alanda Şiddet, Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınlan Bilim Serisi 113, Ankara.
Hepburn, Mary A., (1998), "The Power of The Electronic Media in The Socialization of Young Americans: implications for Social Studies Education", Social Studies,Mar/Apr98, Vol. 89 Issue 2, p71,6p, http://trial.global.epnet.com/ 2.4.2002.
Hogben, Matthew (1998), "Factors Moderating The Effect Of Televised Aggression On Viewer Behavior", Communation Research; Beverly Hills, 220-247
Huesmann R.L.; Eron L.D. (1986), Television and Aggressive Child A Crossnational Comparison, Hillsdale, NJ:Lavrence Erlbaum
Hurelmann K.; Palentien, Ch. (1995), "Gewalt als soziale Krankheit der Gesellschaft", Anti-Gewalt-Report. Handeln gegen Aggressionen in Familie, Schule und Freizeit. Edit.Hurrelmann, K., Palentien, Ch. & Wilken, W., Beltz, Weihnheim, Basel.
Kağıtcıbaşı, Çiğdem (1990), İnsan, Aile, Kültür, Remzi Kitabevi, İstanbul.
Kaplan N. Sadock, B.J.; Grebb, J.A, (1994), "Agression, Accident And injuries", Synopsis Of Psychiatry, Williams Pub. pg. 171-179.
Kunczik, M. (1994), Gewalt und Medien, Böhlau: Köln, Weimar, Wien.
Küçükkurt, Mehmet (1991), "Televizyon ve Çocuk", Aile Yazılan 3, T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınlan, Ankara, s.399-404.
Media Dynamics (1996), TV Dimensions 1996, New York
Michaud, Y. (1991), Şiddet, Çev. Muhtaroğlu, C. İletişim Yayınlan, İstanbul.
Minov; LaMay (1995), Abondoned In The Wastelend:Children, Television And The First Amendment, New York:Hill and Wang.
Mulan, Bob (1999), Consuming Television, Television and Its Audience, Blackwell Publishers, Oxford.
Mutlu, Erol (1999), Televizyonve Toplum, TRT Kurumu Yayınlan, Ankara.
Nielsen Media Research (1998), 1998, report on television. New York:
Önür, Nimet (1998), Medya ve Eğitim,, Atilla Yayıncılık, Ankara.
Parke, R.D.; Berkowitz, L.; Leyens, J.P. West, S.; Sebastian , R.J. (1977), "Film Violence and Aggression, A Field Experimental Analysis", Advances in Experimental Social Psychology, Vol.10, Academic Pres, New York.
Postman, N. (1994) Televizyon öldüren Eğlence; Gösteri Çağında Kamusal Söylem, Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
Sayın, Önal (1999), "Aile Ortamında Televizyonun Çocuğun Toplumsallaştırmasında Tek Yönlü Belirleyiciliği", İletişim Ortamlarında Çocuk Birey Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Anadolu Üniversitesi Yayınları No. 1172, Eskişehir
Signorielli, Nancy (2003), "Prime Time Violence 1993-2001: Has The Picture Really Changed?", Journal of Broadcasting&Electronic Media 47 (1), pp.36-57
Severin, Werner J.ve Tankard James W. (1979), Communication Theorise, Hastings House,New York
Thomas,Graham-Melville, (1985) "Television Violence and Children", Video Violence and Children, Edit by Geoffrey Barlow and Alison Hill, St Martin's Press, New York.
Ünsal, A (1996), "Genişletilmiş Bir Şiddet Tipolojisi" Cogito, Kış-Bahar 1996, Sayı 6-7.
Walsh, D., L. S. Goldman, and R. Brown. (1996), Physician's guide to media violence.Chicago: American Medical Association.
Vural, Sacide (1998), "Televizyondaki Şiddetin Çocuklar Üzerindeki Etkisi", III. Aile Şurası Tebliğleri, T.C. Aile Araştırma Kuaımu Başkanlığı Yayınları, No.106, Ankara,s.634-643.
Yeşiltuna, Dilek Çiftçi, (1994), "Siyasal Sosyalizasyon", Sosyoloji Dergisi, Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, Sayı:5, s.57-74.
http://tirial.global.epnet.com/ (2.4.2002).
http://www.un.org.tr/who/bulten/turk/bul9saglikgunsbbildiri.HTM 7. l .2004)

APA	Adak N (2004). Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet. , 27 - 38.
Chicago	Adak Nurşen Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet. (2004): 27 - 38.
MLA	Adak Nurşen Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet. , 2004, ss.27 - 38.
AMA	Adak N Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet. . 2004; 27 - 38.
Vancouver	Adak N Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet. . 2004; 27 - 38.
IEEE	Adak N "Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet." , ss.27 - 38, 2004.
ISNAD	Adak, Nurşen. "Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet". (2004), 27-38.

APA	Adak N (2004). Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet. Bilig / Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 0(30), 27 - 38.
Chicago	Adak Nurşen Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet. Bilig / Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi 0, no.30 (2004): 27 - 38.
MLA	Adak Nurşen Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet. Bilig / Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, vol.0, no.30, 2004, ss.27 - 38.
AMA	Adak N Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet. Bilig / Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi. 2004; 0(30): 27 - 38.
Vancouver	Adak N Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet. Bilig / Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi. 2004; 0(30): 27 - 38.
IEEE	Adak N "Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet." Bilig / Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 0, ss.27 - 38, 2004.
ISNAD	Adak, Nurşen. "Bir Sosyalizasyon Aracı Olarak Televizyon ve Şiddet". Bilig / Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi 30 (2004), 27-38.