Erken çocukluk döneminde ortaya çıkan nörogelişimsel bir bozukluk olan otizm spektrum bozukluğu (OSB), sosyal iletişim ve etkileşim yetersizliği, sınırlı yineleyici davranışlar ile karakterize ve özeleğitime ihtiyaç duyulan bir durum olarak tanımlanmıştır. Günümüzde%1,48'lere varan yüksek oranlarda olduğu bildirilmiştir. Kırılgan amakazanılabilir bu nüfusta hedef daima bu çocukların üretken nüfusa dönüştürülmesidir. Hedefe yönelik çocuğa en uygun bakım, terapi ve rehabilitasyon uygulamaları yapılmalıdır. Müzik, OSB olan çocuklardaen sık kullanılan ve tüm aktivitelere entegre edilebilecek bir uygulamadır. Müziğin eğitimde, tüm çocuklarda en etkili araçlardan biri olduğu “nörofizyolojik kuram” ve “beyin temelli öğrenme ilkesi” ileaçıklanabilmektedir. Müzik ve nörofizyolojik kuram ilişkisi; bugünekadar birbiri ile ilişkisi konuşulmayan iki kavramdır. Ancak bu iki kavram arasında muhteşem bir köprü-geçiş ilişkisi bulunmaktadır. Bukuram ve ilkeye göre beynin birçok alanının eş zamanlı uyarılmasınısağlayan müzik, öğrenmede mucizevi bir yoldur. Yapılan çalışmalar,müziğin OSB olan çocukların sosyal davranışları, çevresel bilinci, seslendirme ve dikkat aralığını, vokal taklidini, iletişimi ve göz kontağınıolumlu yönde etkilediğini göstermiştir. Bu derlemedeki amaç, terapiolan ya da olmayan müzik etkinliklerinin OSB olan çocuklardaki sosyal ve bilişsel gelişim üzerine etkilerini nörofizyolojik kurama temellendirerek inceleyip, elde edilen sonuçlar ile ebeveyn ve sağlıkprofesyonellerine rehberlik etmektir.