Sinemanın görsel etkisini artıran öğelerden biri makyajdır. Makyaj sahne atmosferininve sinemasal gerçeklik hissinin oluşmasında önemli bir anlatım aracıdır ve özelliklekarakter ve tip yaratımında oyuncuların sergiledikleri kişilikleri yansıtmak için ihtiyaçduyulur. Dolayısıyla hareketli görüntülerin doğuşundan itibaren film endüstrilerindemakyaj bir meslek olarak kabul edilmiş, makyaj sanatçılarının uygulamaları önemsenmişve ödüllendirilmiştir. Sektörleşme adına büyük sıkıntılar yaşayan Türk sinemasında iseyıllarca görmezden gelinen makyaj, bir meslek olarak uzun yıllar var olmaya çalışmıştır.Bu çalışmada makyaj sanatının Türk sinemasındaki tarihsel gelişim ve dönüşümüele alınmış, 2000 öncesi Türk sinemasında makyaj sanatının yerli film sektöründekikonumu araştırılmıştır. Çalışmada derinlemesine görüşme gerçekleştirilmiş, literatür vearşiv taraması yapılmış, çeşitli makyaj uygulamaları amaca yönelik örnek yerli filmlerüzerinden gösterilmeye çalışılmıştır. Böylelikle elde edilen bilgiler ışığında 2000’liyıllar öncesi Türk sinemasında makyajın durumu ortaya konulmuştur. Çalışmaya göre,Türk sinemasında tiyatro geleneğinin bir devamı olarak ilk öykülü filmlere geçtiktensonra yönetmenlerin, oyuncuların ya da setteki kişiler tarafından amatör ve bilinçsizceyapılan daha çok “güzel görünüş” amaçlı makyaj uygulamaları, daha sonra makyaja ilgiduyan sınırlı sayıdaki kişiler tarafından kişisel gayretler ve deneyimlerle sürdürülmüştür.Türk sinemasında karakter ve tip yaratımında plastik makyaj uygulamaları da yapabilenalanında uzman, profesyonel sanatçıların yetişmesi ise televizyonun gelişiyle olmuştur.