Bu çalışmada proksimal femur kırıklarının tedavisinde kullanılan farklı implant sistemlerinin biyomekaniközelliklerinin karşılaştırılmıştır. Dördüncü nesil sentetik femur modellerde oluşturulan intertrokanterik kırıklarDHS, PFNA, Talon ve Veronail implant sistemleri ile sabitlenmiştir. Poliüretan köpük kullanılarak gerçekleştirilendöküm işlemi ile modellerin vücut içerisinde olduğu gibi normal pozisyonunda durması sağlanmıştır. Deneycihazına bağlanan numuneler hız kontrollü olarak basma yüküne maruz bırakılmıştır. Deney süresince uygulananyük ve bu yüke karşılık gelen yer değiştirme miktarları kaydedilmiş ve deney sonunda yük yer değiştirme eğrilerielde edilmiştir. Yer değiştirme değerlerinin birbirine göre istatiksel olarak anlamlı olup olmadığının belirlenmesiiçin Student T analizleri gerçekleştirilmiştir. Aynı zamanda deney süresince gerçekleştirilen ardıl foto çekimleri ilenumunelerdeki fiziksel değişim anlık olarak takip edilmiştir. Deney sonunda tek ekstramedüller vida sistemi olanDHS sistemi en düşük yük değerine rağmen en yüksek yer değiştirme miktarı ile en başarısız implant sistemi olarakbelirlenmiştir. Talon implant sisteminin en iyi biyomekanik özelliklere sahip olduğu görülürken, bu sistemi PFNAve Veronail sistemlerinin izlediği tespit edilmiştir. Tek lag vidalı PFNA ve iki lag vidalı Veronail implantsistemlerinin sahip olduğu yer değiştirme dağılımlarının istatiksel olarak anlamlı olmadığı belirlenirken, ilgilisistemler ile sabitlenen kırıklardaki açısal değişimin bu durumu destekler nitelikte olduğu görülmüştür. Göstermişoldukları biyomekanik performans ve diğer klinik bulgular ile Talon ve PFNA implant sistemlerininintertrokanterik kırıkların tedavisinde başarıyla kullanılabileceği ortaya konmuştur.