Görsel sanatlar, bütün uygarlıklarda, varoluşlarını çeşitli sosyal kültürel yapılarla ilişkilendirerek sağlamışlardır. Bu durum, görsel sanatların kendi dinamiklerinden kaynaklanan bir ihtiyaç değil daha çok izleyici konumundaki insanların algılamalarına ilişkin bir gereklilik olarak ortaya çıkmıştır. Sanatın, ‘Batı Kültürü’ çerçevesindeki başlangıcı olarak kabul edilen ve tüm bu sürece karakterini ve biçimini vermiş olan Antik Yunan kültürü içinde oluşmuş sosyal yaşam, sanat, eğitim ve felsefe bağlamında oluşmuş paradigmaların günümüze kadar nasıl dönüştüğünü veya niteliksel olarak dönüşmeden yansıdığını dil ve görsellik üzerinden genel hatlarıyla inceleyip bu olguyu günümüz toplumunun en önemli iletişim unsuru olan retorik ve bu unsurun görsel sanatlarda yaratmış olduğu küratör figürünü incelemek bu çalışmanın amacı olarak düşünülmüştür.