Kolektif bilinçdışının ana yapılarını oluşturan arketipsel semboller, C. G. Jung tarafındansistemleştirilerek kuramsal bir çerçeveye dönüştürülmüştür. Ruh, gölge, anne, baba, persona,anima ve animus gibi arketipler üzerinde yoğunlaşan Jung, bu arketiplerin bireyin öznelleşmeyolculuğunda belirleyici roller oynadığını ifade eder. Dolaylı yoldan semboller yardımıyla açığaçıkan arketipler genellikle mit, masal ve efsane gibi anlatılarda karşımıza çıkar. Toplumsalbilinçdışının ürünü olan masalların muhtevasında çeşitli kültürel unsurlara rastlanıldığı gibibireyin ve anlatıcının ruhsal dünyasına ait arketiplere de rastlamak mümkündür. Erler KarısınaKoca Olmaya Giden Keloğlan, sosyo-kültürel ve psikolojik unsurları içeren ve aynı zamanda bireyinöznel yolculuğuna rehber olan bir masaldır. Masal düzleminde Keloğlan'ın öznel dönüşümünügerçekleştirmek için yola çıkması ve bu yolculuk sırasında aştığı her engel, onun bilinçdışında varolan arketipsel imajların bir yansımasıdır. Bu arketipsel imajlar, Keloğlan'ın sosyal dünyasındakikimliğini ve ruhsal dünyasını etkileyen faktörlerin neler olduğunu açığa çıkaran fenomenlerdir.Bireyin kendini ve çevresindeki diğer kişileri tanıma ve anlamlandırma sürecini ifade eden bireyselyolculuk, ruhbilimsel süreçlerin algılanmasında önemli bir rol oynar. Kısaca masal düzlemindekarşımıza çıkan bireysel yolculuk ve arketipler, Keloğlan'ın psişesinin bir özetidir. Bu arketipselimajların ve bireysel yolculuğun söz konusu masalın ana çatısını oluşturduğu ve Keloğlan’ın özneldönüşümüne yadsınamaz derecede katkı sağladığı sembolik okumalar neticesinde tespitedilecektir. Buradan hareketle toplumsal imajların masal düzlemine nasıl aktarıldığı da ortayakonacaktır.