Amaç: Çalışmamızın amacı, bir tıp fakültesinde okuyan birinci ve altıncı sınıf öğrencilerinde depresyon/anksiyete düzeyi, intihar davranışı ve uyku sorunları sıklığını saptamak ve her iki grubu belirtilen parametreler açısından karşılaştırıp tıp fakültesi eğitim sürecinde bu parametrelerin olası değişimini değerlendirmektir. Yöntem: Çalışmaya Ocak 2020-Mart 2020 tarihleri arasında bir tıp fakültesinde eğitime devam eden 205 birinci ve 81 altıncı sınıf öğrencisi alınmıştır. Çalışmada sosyodemografik veri formu, Hastane Anksiyete Depresyon Ölçeği ve Pittsburg Uyku Kalitesi İndeksi veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Bulgular: Öğrenciler arasında anksiyete puanları açısından anlamlı farklılık bulunmazken, altıncı sınıf öğrencilerinin depresyon skorları birinci sınıf öğrencilerine göre anlamlı olarak daha yüksekti. Tüm öğrencilerin %40’ı eşik üstü depresyon, %36’sı de eşik üstü anksiyete puanı aldı. Depresyon skoru yüksek olan öğrencilerde intihar düşüncesi ve intihar planı anlamlı olarak yüksekti. Altıncı sınıf öğrencilerinin uyku ilacı kullanımı ve gündüz işlev bozukluğu birinci sınıf öğrencilerine göre daha fazlaydı. Çalışmaya alınan tüm öğrenciler değerlendirildiğinde, son bir yıl içinde öğrencilerin %3.5’i (n=10) kendine zarar verme davranışının, %9.2’si (n=26) ciddi intihar düşüncesinin, %9.5’i (n=27) intihar planının ve %1.1’i de (n=3) intihar girişiminin olduğunu belirtmiştir. Gruplar arasında ise kendine zarar verme davranışı, intihar düşüncesi, intihar planı ve intihar girişimi açısından anlamlı farklılık saptanmamıştır. Sonuç: Bulgularımız, tıp fakültesi öğrencilerinin duygudurum bozuklukları, intihar ve uyku sorunları açısından riskli konumda olduklarını göstermiştir. Genel popülasyona göre fazla olan bu risk, eğitim yaşamının ilerleyen yıllarında daha da artıyor gibi görünmektedir.