Genel Kentsel Dönüşüm Alanları ile Öncelikli Riskli Alanlar Arasındaki İlişkinin Sorgulanması Üzerine Bir Değerlendirme: İstanbul Örneği

Yasin BEKTAŞ (Erciyes Üniversitesi Mimarlık Fakültesi, Şehir ve Bölge Planlama Bölümü, Kayseri, Türkiye)
PLANLAMA
35 8
Yıl: 2021 Cilt: 31 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 78 - 94 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.14744/planlama.2020.95914 İndeks Tarihi: 18-05-2021

Genel Kentsel Dönüşüm Alanları ile Öncelikli Riskli Alanlar Arasındaki İlişkinin Sorgulanması Üzerine Bir Değerlendirme: İstanbul Örneği

Öz:
Kentsel dönüşüm olgusu, son yıllarda dünyanın birçok ülkesinde olduğu gibi Türkiye’de de "yeni kent politika"sının önemli bir unsuru olarak gündeme geldiği görülmektedir. Bu araştırmada, “afet riski, imar mevzuatına aykırılık, riskli yapı, zemin yapısı…” gibi gerekçelerle ilan edilen “genel kentsel dönüşüm alanları” ile gerçek durumda risk faktörü taşıyan “öncelikli riskli alanlar” arasındaki ilişkinin İstanbul örneğinde incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın ilk aşamasında; İstanbul’da 5366, 5393, 6306 sayılı yasalar kapsamında ilan edilen tüm dönüşüm alanlarının niceliksel verileri (yasa, ilan yılı, büyüklüğü, mevcut durum bilgileri) Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, İstanbul Büyükşehir Belediyesi ve ilçe belediyelerinden talep edilmiştir. Dönüşüm alanlarıyla ilgili eksik bilgi ve belgeler daha sonra İstanbul Kentsel Dönüşüm Master Planı analiz verileri, internet üzerinden yapılan araştırmalar ve ilçe belediyeleriyle yapılan görüşmeler sonucunda tamamlanmıştır. İkinci aşamada, Japon Uluslararası İşbirliği Ajansı-JICA Afet Önleme/Azaltma Temel Planı (2002) raporu, İstanbul Deprem Master Planı (2003), İstanbul Deprem Bölgeleri Haritası ve İstanbul Kentsel Dönüşüm Master Planı Analiz verileri (2016) dikkate alınarak “öncelikli riskli alanlar” belirlenmiş ve “genel dönüşüm alanları” ile uygunluğu İstanbul il bütününü kapsayan harita üzerinde denetlenmiştir. Çalışmada, İstanbul yerleşik alan sınır büyüklüğünün yaklaşık %32’sine karşılık gelen alanın kentsel dönüşüm kapsamında olduğu belirlenmiştir. Araştırma sonucunda, “kentsel dönüşüm-gelişim alanları” ile “öncelikli dönüşüme” girmesi gereken alanlar arasında ciddi bir uyuşmazlık tespit edilmiştir. Bu durum İstanbul örneğinde afet risk azaltımı ve güvenli yerleşim alanları oluşturma hedefinin büyük oranda başarılamadığını göstermektedir.
Anahtar Kelime:

An Evaluation of the Relationship Between General Urban Regeneration Areas and Priority Risk Areas: The Case of Istanbul

Öz:
The urban regeneration phenomenon in Turkey has emergedas a new urban policy in recent years, as is the case in manycountries. In this study we examine the relationship between the"general urban regeneration areas" identified on such groundsas "disaster risk, non-compliance with zoning legislation, riskystructure, risky ground structure, etc." and "priority risk areas"which have a risk factor in the real sense, in Istanbul. In the firstphase of the study, quantitative data (law, year of advertisement,size, current status) related to all regeneration areas in Istanbul,announced under laws 5366, 5393 and 6306, were requestedfrom the Ministry of Environment and Urbanization, the Istanbul Metropolitan Municipality and the district municipalities, andany incomplete information and documentation was remediedfrom Istanbul Urban Transformation Master Plan analysis data, adesktop study and interviews with district municipalities. In thesecond phase, “priority risk areas” were defined, taking into consideration the Japanese International Cooperation Agency-JICADisaster Prevention/Mitigation Basic Plan (2002) report, the Istanbul Earthquake Master Plan (2003), the Istanbul earthquakezones map and the Istanbul Urban Transformation Master PlanAnalysis (2016), and their compliance with the "general regeneration areas" was checked from a map covering Istanbul as awhole. It was found that 32% of Istanbul’s built-up area bordersize is in the scope of the general urban regeneration areas. Furthermore, an overlay of the "urban regeneration-developmentareas" and the "priority risky areas" in Istanbul indicate that thegoals of disaster risk reduction and the creation of safe settlements is Istanbul have largely been missed.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • 5162 sayılı Toplu Konut Kanunu’nda ve Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Eki Cetvellerin Toplu Konut İdaresi Başkanlığına Ait Bölümünde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun. (2004). Resmî Gazete (Sayı: 25460). Erişim adresi: https://www.tbmm. gov.tr/kanunlar/k5162.html
  • 5366 sayılı Yıpranan Tarihi ve Kültürel Taşınmaz Varlıkların Yenilenerek Korunması ve Yaşatılarak Kullanılması Hakkında Kanun. (2005). Resmî Gazete (Sayı: 25866). Erişim adresi: https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5366.pdf
  • 5393 sayılı Belediye Kanunu. (2005). Resmî Gazete (Sayı: 25874). Erişim adresi: https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5393.pdf
  • 5998 sayılı Belediye Kanunu’nda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun. (2010). Resmî Gazete (Sayı: 27621). Erişim adresi: https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2010/06/20100624-2.htm
  • 6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun. (2012). Resmî Gazete (Sayı: 28309). Erişim adresi: https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=6306&MevzuatTur=1&MevzuatTer tip=5
  • 775 sayılı Gecekondu Kanunu. (1966). Resmî Gazete (Sayı: 12362). Erişim adresi: https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.775.pdf
  • Altaban, Ö. (1998). Cumhuriyet’in Kent Planlama Politikaları ve Ankara Deneyimi. Yıldız Sey (Ed.), 75 yılda Değişen Kent ve Mimarlık içinde (s. 41-64). İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
  • Amin, A., Thrift, N. (2007). Cultural-Economy and Cities. Progress in Human Geography, 31(2), 143-161.
  • Andersson, R., Brama, A., Holmqvist, E. (2010). Counteracting Segregation: Swedish Policies and Experiences. Housing Studies, 25(2), 237-256.
  • Arbaci, S. (2007). Ethnic Segregation, Housing Systems and Welfare Regimes in Europe. European Journal of Housing Policy, 7(4), 401-433.
  • Ataöv, A., Osmay, S. (2007). Türkiye’de Kentsel Dönüşüme Yöntemsel Bir Yaklaşım. METU, JFA, 24(2), 57-82.
  • Bartu Candan, A., Kolluoğlu, B. (2008). Emerging Spaces of Neoliberalism: A Gated Town and a Public Housing Project in Istanbul. New Perspectives on Turkey, 39, 5-46.
  • Bayındırlık ve İskân Bakanlığı. (1996). Türkiye Deprem Bölgeleri Haritası. İstanbul Altyapı ve Kentsel Dönüşüm Hizmetleri Müdürlüğü (Güncelleyen), İstanbul Deprem Bölgeleri Dağılımı Haritası.
  • Bektaş, Y. (2014). Bir Kentleşme Stratejisi Olarak Yasanın Kentsel Mekanı Dönüştürmedeki Etkisi: Ankara Örneği. Planlama,24(3), 157-172.
  • Duman, B., Coşkun, İ. (2015). Kentsel Dönüşüm: Temel Meseleler Üzerine. Betül Duman ve İsmail Coşkun (Ed.), Neden Nasıl ve Kim İçin, Kentsel Dönüşüm içinde (s.21-52). İstanbul: Litera Yayıncılık.
  • Eraydın, A. (2008). The Impact of Globalisation on Different Social Groups: Competitiveness, Social Cohesion and Spatial Segregation in Istanbul. Urban Studies, 45(8), 1663-1691.
  • Eren, M. Ö., Özçevik, Ö. (2015). Institutionalization of disaster risk discourse in reproducing urban space in Istanbul. ITU AZ, 12(1), 221-241.
  • Erman, T. (2016). Mış Gibi Site, Ankara’da Bir TOKİ-Gecekondu Dönüşüm Sitesi. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Fainstein, S.S. (2005). Cities and Diversity Should We Want It? Can We Plan For It?. Urban Affairs Review, 41(1), 3-19.
  • Fainstein, S.S. (2008). Mega-Projects in New York, London and Amsterdam. International Journal of Urban and Regional Research, 32(4), 768-785.
  • Güzey, Ö. (2015). The Last Round in Restructuring the City: Urban Regeneration Becomes a State Policy of Disaster Prevention in Turkey. Cities, 50, 40-53.
  • Harvey, D. (1989). From Managerialism to Entrepreneurialism: The Transformation in Urban Governance in Late Capitalism. Human Geography, 71(1), 3-17.
  • Hirst, P., Zeitlin, J., (1991). Flexible Specialization Versus Post-Fordism: Theory, Evidence and Policy Implications. Economy and Society, 20(1), 1-56.
  • http://www.hurriyet.com.tr/gundem/son-dakika-ituden-son-dakikaistanbul-depremi-aciklamasi-41338687, erişim tarihi: Eylül, 2019
  • http://www.milliyet.com.tr/kurulan-yabanci-ortakli-sirket-ekonomi-2814515/, erişim tarihi: Eylül, 2019
  • http://www.mimarlikdergisi.com/index.cfm?sayfa=mimarlik&DergiSayi=4 07&RecID=4095, erişim tarihi: Eylül, 2019
  • http://www.sbb.gov.tr/yatirimlarin-illere-gore-dagilimi/erişim tarihi: Mayıs, 2020
  • https://www.gazetedamga.com.tr/manset-haber/istanbul-ranta-kurban-gitti-40-milyar-dolarlik-vurgun-h14665.html, erişim tarihi: Eylül, 2019
  • https://www.haberturk.com/marmara-depremi-icin-korkutan-senaryo-2104243, erişim tarihi: Ağustos, 2018.
  • Işık, O., Pınarcıoğlu, M. (2009). İstanbul'da Kentsel Ayrışma: 1990'dan 2000'e Neler Oldu?. Serap Kayasü, Oğuz Işık, Nil Uzun, Ebru Kamacı (Ed.), Gecekondu Dönüşüm, Kent içinde (s.379-407). Ankara: ODTÜ Mimarlık Fakültesi Basım İşliği.
  • İBB. (2003). İstanbul İçin Deprem Master Planı. İstanbul Büyükşehir Belediyesi Planlama ve İmar Dairesi Zemin ve Deprem İnceleme Müdürlüğü, İstanbul.
  • İBB. (2016). İstanbul İl Bütünü için Kentsel Dönüşüm Perspektifiyle Hazırlanacak Planlara Altlık Teşkil Edecek Analitik Veri Hazırlama İşi Kapsamında-6.1.1. Mevcut Durum ile İlgili Analizler. Deprem Risk Yönetim ve Kentsel İyileştirme Daire Başkanlığı Kentsel Dönüşüm Müdürlüğü, İstanbul.
  • İslam, T., Enlil, Z. (2010). 5366 Sayılı Yasa Merkezli Dönüşüm ve Sulukule Örneği: Belediye’nin Hedefleri ve Yaşanan Gerçeklik. Dilek Özdemir (Ed.), Kentsel Dönüşümde Politika, Mevzuat, Uygulama: Avrupa Deneyimi, İstanbul Uygulamaları içinde (s. 317-334). Ankara: 1. Baskı, Nobel Yayın.
  • İstanbul İli Avrupa Yakası Rezerv Yapı Alanı 1/100.000 ölçekli İstanbul Çevre Düzeni Planı Değişikliği Plan Açıklama Raporu, (2019). T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Mekânsal Planlama Genel Müdürlüğü, erişim adresi: https://mpgm.csb.gov.tr/istanbul-ili-avrupa-yakasi-rezerv-yapi-alani-1- 100.000-olcekli-cevre-duzeni-plani-degisikligi-i-98680
  • JİCA ve İBB (2002). Türkiye Cumhuriyeti İstanbul İli Sismik Mikro-Bölgeleme Dahil Afet Önleme/Azaltma Temel Plan Çalışması (Final Rapor No: 5). Pacific Consultants International OYO Corporation.
  • Kantarcı, M.D. (2019). Karadeniz-Marmara Denizi Kanalı’nın (İstanbul Kanalı) Yakın Çevresine Yapacağı Etkiler Hakkında Ekolojik Değerlendirmeler. İstanbul Barosu Çevre, Kent ve İmar Hukuku Komisyonu ve Cumhuriyet Araştırmaları Merkezi (Ed.), Kanal İstanbul’un Çevresel ve Hukuki Etkileri (Montreux Sözleşmesi) içinde (s.49-110). İstanbul: İstanbul Barosu Yayınları
  • KPMG (2019). İnşaat Sektörel Bakış Raporu, erişim adresi: https://home. kpmg/tr/tr/home/gorusler/2019/01/sektorel-bakis-2019-insaat.html
  • Loftman, P., Nevin, B. (1995). Prestige Projects and Urban Regeneration in the 1980s and 1990s: A Review of Benefits and Limitations. Planning Practice & Research, 10(3-4), 299-316.
  • Montgomery, J. (2003). Cultural Quarters as Mechanisms for Urban Regeneration. Part 1: Conceptualising Cultural Quarters. Planning, Practise & Research, 18(4), 293-306.
  • Öktem Ünsal, B., Türkün, A. (2014). Neoliberal Kentsel Dönüşüm, Kentsel Alanlarda Sınıfsal Tahliye, Yoksullaşma ve Mülksüzleşme. Asuman Türkün (Ed.), Mülk, Mahal, İnsan: İstanbul’da Kentsel Dönüşüm içinde (s.17-42). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Öktem, B. (2006). Neo-Liberal Küreselleşmenin Kentlerde İnşası: AKP’nin Küresel Kent Söylemi ve İstanbul’un Kentsel Dönüşüm Projeleri. Planlama Dergisi, 36, 53-64.
  • Özdemir, D. (2010). Kentsel Dönüşüm Olgusunun Süreç İçinde Değişen Anlamları. Dilek Özdemir (Ed.), Kentsel Dönüşümde Politika, Mevzuat, Uygulama: Avrupa Deneyimi, İstanbul Uygulamaları içinde (s.1-31).
  • Peck, J. (2005). Struggling with the Creative Class. International Journal of Urban and Regional Research, 29(4), 740-770.
  • Pratt, A.C. (2008). Cultural Commodity Chains, Cultural Clusters, or Cultural Production Chains?. Growth and Change, 39(1), 95-103.
  • Roberts, B.R. (2005). Globalization and Latin American Cities. International Journal of Urban and Regional Research, 29(1), 110-123.
  • Scott, A.J. (2006). Creative Cities: Conceptual Issues and Policy Questions. Journal of Urban Affairs, 28(1), 1-17.
  • Sey, Y. (1998a). Cumhuriyet Döneminde Türkiye’de Mimarlık ve Yapı Üretimi. Yıldız Sey (Ed.), 75 yılda Değişen Kent ve Mimarlık içinde (s. 25-39). İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
  • Sey, Y., (1998b). Cumhuriyet Döneminde Konut. Yıldız Sey (Ed.), 75 yılda Değişen Kent ve Mimarlık içinde (s. 273-300). İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
  • Sezgin, A.Ş. (2018). İnşaat sektörü, İktisadi Araştırmalar bölümü, Türkiye İş Bankası
  • Slater, T. (2006). The Eviction of Critical Perspectives from Gentrification Research, International Journal of Urban and Regional Research, 30(4), 737-757.
  • Smith, N. (2002). New Globalism, New Urbanism: Gentrification as Global Urban Strategy. Antipode, 34, 427-449; Urkun-Bowe, İ. ve Gündoğdu, İ. (Çev.). (2006). Yeni Küresellik, Yeni Şehircilik: Küresel Kentsel Strateji Olarak Soylulaştırma. Planlama Dergisi, 36, 13-27.
  • Swyngedouw, E., Moulaert, F., Rodriguez, A. (2002). Neoliberal Urbanization in Europe: Large-Scale Urban Development Projects and the New Urban Policy. Antipode, 34(3), 547-577.
  • Şahin, S.Z. (2006). Kentsel Dönüşümün Kentsel Planlamadan Bağımsızlaştırılması/Ayrılması Sürecinde Ankara. Planlama Dergisi, 36, 111-120.
  • Şen, B. (2005). Soylulaştırma: Kentsel Mekânda Yeni Bir Ayrışma Biçimi. Hatice Kurtuluş (Ed.), İstanbul’da Kentsel Ayrışma içinde (s. 127-159). İstanbul: 1. Basım, Bağlam Yayınları.
  • Şenyapılı, T. (1998). Cumhuriyet’in 75. Yılı Gecekondunun 50. Yılı. Yıldız Sey (Ed.), 75 yılda Değişen Kent ve Mimarlık içinde (s. 301-316). İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
  • Şenyapılı, T. (2004). Baraka’dan Gecekonduya Ankara’da Kentsel Mekânın Dönüşümü: 1923-1960. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı (2018), “Kentsel Dönüşüm Eylem Planı açıklaması”, erişim adresi: https://csb.gov.tr/kentsel-donusum-eylem-plani-aciklandi-bakanlik-faaliyetleri-28602
  • Tallon, A.R. (2010). İngiltere'de Kentsel Rönesans: Kentlerdeki Yansımaları ve Eleştirel Değerlendirmeler. Dilek Özdemir (Ed.), Kentsel Dönüşümde Politika, Mevzuat, Uygulama: Avrupa Deneyimi, İstanbul Uygulamaları içinde (s.79-97). Ankara: Nobel Yayın.
  • Taşan-Kok, T. (2010). Entrepreneurial Governance: Challenges of Large-scale Property-Led Urban Regeneration Projects. Tijdschrift Voor Economische En Sociale Geografie, 101, 126–149.
  • Tekeli, İ. (2003). Kentleri Dönüşüm Mekânı Olarak Düşünmek. Pelin Pınar Özden, İlknur Karakaş, Sırma Turgut, Hülya Yakar, Demet Erdem, Neslihan Palaoğlu (Ed.), Kentsel Dönüşüm Sempozyumu Bildiriler içinde (s.2-7). İstanbul: YTÜ.
  • Tekeli, İ. (2013). “İstanbul: Siyaset, Ekonomi, Mekân”, Prof. Dr. Kemali Saybaşılı Anısına Sempozyumu YTÜ, 12 Nisan 2013, İstanbul.
  • Tekeli, İ. (1998). Türkiye’de Cumhuriyet Döneminde Kentsel Gelişme ve Kent Planlaması. Yıldız Sey (Ed.), 75 yılda Değişen Kent ve Mimarlık içinde (s. 1-24). İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
  • Terzi, F. (2018). “Üst Ölçekli Planlama Deneyimleri” konulu panelde AGÜ’de yaptığı konuşması, 13 Aralık 2017.
  • TMMOB, Mimarlar Odası, (2008). TOKİ Raporu, http://www.mo.org.tr/ belgedocs/toki-rapor-2.pdf, 6 Aralık 2016.
  • TOKİ. (2011). Gecekondu Dönüşüm Kentsel Yenileme Projeleri. Toplu Konut İdaresi Başkanlığı, Ankara: Matsa Basımevi.
  • Turok, I. (2004). Cities, Regions and Competitivences. Regional Studies, 38(9), 1069-1083.
  • Türkün, A., (2015). Kentsel Dönüşümü Yeniden Düşünmek: Mevcut Uygulamalar ve Hâkim Söylem Üzerinden Bir Değerlendirme. Betül Duman ve İsmail Coşkun (Ed.), Neden Nasıl ve Kim İçin, Kentsel Dönüşüm içinde (s.285-332). İstanbul: Litera Yayıncılık.
  • Türkün, A., Aslan, Ş. ve Şen, B. (2014a). 1923-1980 Döneminde Kentsel Politikalar ve İstanbul’da Konut Alanlarının Gelişimi: Mevzuat, Aktörler ve Hâkim Söylem. Asuman Türkün (Ed.), Mülk, Mahal, İnsan: İstanbul’da Kentsel Dönüşüm içinde (s.45-78). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Türkün, A., Kurtuluş, H. (2005). Giriş. Hatice Kurtuluş (Ed.), İstanbul’da Kentsel Ayrışma içinde (s.9-24). İstanbul: Bağlam Yayınları.
  • Türkün, A., Öktem Ünsal, B., Yapıcı, M. (2014b). 1980’ler Sonrasında İstanbul’da Kentsel Dönüşüm: Mevzuat, Söylem, Aktörler ve Dönüşümün Hedefindeki Alanlar. Asuman Türkün (Ed.), Mülk, Mahal, İnsan İstanbul’da Kentsel Dönüşüm içinde (s.79-139). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Türkün, A., Yapıcı, M. (2009). Kentsel Dönüşüm ve Yasaların Araçsallaşan: Rolü Sermaye Birikimi Açısından Kentsel Dönüşüm, İktisat Dergisi, 499, 48-58.
  • Türkün-Erendil, A., Ulusoy, Z. (2002). Reinvention of Tradition as an Urban Image: The Case of Ankara Citadel, Environment and Planning B: Planning and Design, 29, 655-672.
  • Uzun, N. (2006). Kentsel Dönüşümde Yeni Bir Kavram: Seçkinleştirme. Ayda Eraydın (Ed.), Değişen Mekân içinde (s. 340-360), Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Weber, R. (2002). Extracting Value from the City: Neoliberalism and Urban Redevelopment. Antipode, 34(3), 519-540.
  • www.toki.gov.tr/haber, 2018, erişim tarihi: eylül, 2018
  • Yalçıntan, M.C., Çalışkan, Ç.A, Çılgın, K., Dündar, U. (2014). İstanbul Dönüşüm Coğrafyası. Ayfer Bartu Candan ve Cenk Özbay (Ed.), Yeni İstanbul Çalışmaları Sınırlar, Mücadeleler, Açılımlar içinde (s.47-70). İstanbul: Metis Yayınları.
APA Bektaş Y (2021). Genel Kentsel Dönüşüm Alanları ile Öncelikli Riskli Alanlar Arasındaki İlişkinin Sorgulanması Üzerine Bir Değerlendirme: İstanbul Örneği. , 78 - 94. 10.14744/planlama.2020.95914
Chicago Bektaş Yasin Genel Kentsel Dönüşüm Alanları ile Öncelikli Riskli Alanlar Arasındaki İlişkinin Sorgulanması Üzerine Bir Değerlendirme: İstanbul Örneği. (2021): 78 - 94. 10.14744/planlama.2020.95914
MLA Bektaş Yasin Genel Kentsel Dönüşüm Alanları ile Öncelikli Riskli Alanlar Arasındaki İlişkinin Sorgulanması Üzerine Bir Değerlendirme: İstanbul Örneği. , 2021, ss.78 - 94. 10.14744/planlama.2020.95914
AMA Bektaş Y Genel Kentsel Dönüşüm Alanları ile Öncelikli Riskli Alanlar Arasındaki İlişkinin Sorgulanması Üzerine Bir Değerlendirme: İstanbul Örneği. . 2021; 78 - 94. 10.14744/planlama.2020.95914
Vancouver Bektaş Y Genel Kentsel Dönüşüm Alanları ile Öncelikli Riskli Alanlar Arasındaki İlişkinin Sorgulanması Üzerine Bir Değerlendirme: İstanbul Örneği. . 2021; 78 - 94. 10.14744/planlama.2020.95914
IEEE Bektaş Y "Genel Kentsel Dönüşüm Alanları ile Öncelikli Riskli Alanlar Arasındaki İlişkinin Sorgulanması Üzerine Bir Değerlendirme: İstanbul Örneği." , ss.78 - 94, 2021. 10.14744/planlama.2020.95914
ISNAD Bektaş, Yasin. "Genel Kentsel Dönüşüm Alanları ile Öncelikli Riskli Alanlar Arasındaki İlişkinin Sorgulanması Üzerine Bir Değerlendirme: İstanbul Örneği". (2021), 78-94. https://doi.org/10.14744/planlama.2020.95914
APA Bektaş Y (2021). Genel Kentsel Dönüşüm Alanları ile Öncelikli Riskli Alanlar Arasındaki İlişkinin Sorgulanması Üzerine Bir Değerlendirme: İstanbul Örneği. PLANLAMA, 31(1), 78 - 94. 10.14744/planlama.2020.95914
Chicago Bektaş Yasin Genel Kentsel Dönüşüm Alanları ile Öncelikli Riskli Alanlar Arasındaki İlişkinin Sorgulanması Üzerine Bir Değerlendirme: İstanbul Örneği. PLANLAMA 31, no.1 (2021): 78 - 94. 10.14744/planlama.2020.95914
MLA Bektaş Yasin Genel Kentsel Dönüşüm Alanları ile Öncelikli Riskli Alanlar Arasındaki İlişkinin Sorgulanması Üzerine Bir Değerlendirme: İstanbul Örneği. PLANLAMA, vol.31, no.1, 2021, ss.78 - 94. 10.14744/planlama.2020.95914
AMA Bektaş Y Genel Kentsel Dönüşüm Alanları ile Öncelikli Riskli Alanlar Arasındaki İlişkinin Sorgulanması Üzerine Bir Değerlendirme: İstanbul Örneği. PLANLAMA. 2021; 31(1): 78 - 94. 10.14744/planlama.2020.95914
Vancouver Bektaş Y Genel Kentsel Dönüşüm Alanları ile Öncelikli Riskli Alanlar Arasındaki İlişkinin Sorgulanması Üzerine Bir Değerlendirme: İstanbul Örneği. PLANLAMA. 2021; 31(1): 78 - 94. 10.14744/planlama.2020.95914
IEEE Bektaş Y "Genel Kentsel Dönüşüm Alanları ile Öncelikli Riskli Alanlar Arasındaki İlişkinin Sorgulanması Üzerine Bir Değerlendirme: İstanbul Örneği." PLANLAMA, 31, ss.78 - 94, 2021. 10.14744/planlama.2020.95914
ISNAD Bektaş, Yasin. "Genel Kentsel Dönüşüm Alanları ile Öncelikli Riskli Alanlar Arasındaki İlişkinin Sorgulanması Üzerine Bir Değerlendirme: İstanbul Örneği". PLANLAMA 31/1 (2021), 78-94. https://doi.org/10.14744/planlama.2020.95914
Sayfa Oluşturulma Tarihi
23-04-2024 17:45

İLETİŞİM

TÜBİTAK ULAKBİM TR Dizin

Yüzüncüyıl, İşçi Blokları Mahallesi

Muhsin Yazıcıoğlu Caddesi No:51/C

06530 Çankaya / ANKARA +90 (312) 298 92 00

trdizin@tubitak.gov.tr

TÜBİTAK ULAKBİM Ulusal Akademik Ağ ve Bilgi Merkezi Cahit Arf Bilgi Merkezi © Tüm Hakları Saklıdır. Gizlilik Politikası Kullanım Şartları