Bu çalışmada Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi hastanesi’nde çalışan tıpta uzmanlık öğrencisi hekimlerin tükenme düzeyleri ile bunun, aleksitimi ve sosyodemografik değişkenlerle ilişkisi araştırılmıştır. Çalışmaya 174 hekim katılmıştır. Sonuçta duygusal tükenme, duyarsızlaşma ve aleksitimi düzeyleriyle kişisel başarı düzeyleri arasında negatif ilişki belirlenmiştir. Yaşla, günlük uyku saatiyle ve çalışma süresiyle duyarsızlaşma düzeyleri arasında negatif ilişki varken, nöbet sayısı ve nöbet dışı günlük çalışma saatiyle duyarsızlaşma düzeyleri arasında pozitif ilişki bulunmuştur. Bekarlarda duygusal tükenme ve aleksitimi daha yüksektir. Geleceğe yönelik olarak akademik çalışma ya da aşama yapmayı düşünenlerde duygusal tükenme düşük; karamsar, umutsuz ve gelecekten beklentisi olmayanlarda ise kişisel başarı düşük, duygusal tükenme ve duyarsızlaşma yüksektir. Yaşamsal zor olarak iş yaşamını bildirenlerde duygusal tükenme ve duyarsızlaşma yüksek, kişisel başarı düşük olarak bulunmuştur. Sonuçlar yurtiçi ve yurtdışı yazın ışığında tartışılmıştır.