SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ZİHİNSEL İŞ YÜKÜ DEĞERLENDİRMESİ VE BİR UYGULAMA
Yıl: 2018 Cilt: 1 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 156 - 162 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.33439/ergonomi.470474 İndeks Tarihi: 29-07-2022
SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ZİHİNSEL İŞ YÜKÜ DEĞERLENDİRMESİ VE BİR UYGULAMA
Öz: Zihinsel iş yükünün ölçümlenmesi, belirlenmesi ve optimum düzeyde tutulması uzunyıllardan beri araştırılan bir konudur. Çalışanların daha verimli ve kaliteli bir hizmetsunabilmesi için zihinsel iş yükleri ölçülmeli ve gerekli önlemler alınmalıdır. Buçalışmada bir ilimize ait devlet hastanesinde çalışan Hekimlerin zihinsel iş yüklerinideğerlendirmek için NASA Task Load Index (NASA-TLX) ölçüm yöntemi ile AnalitikHiyerarşi Prosesi (AHP) metodu hibritlenmiştir. AHP yöntemi ile faktör ağırlıklarıhesaplanırken NASA TLX ölçüm yöntemi ile de zihinsel iş yükü hesaplanmıştır. Dahasonra elde edilen sonuçlar geleneksel NASA-TLX sonuçları ile karşılaştırılmıştır. NASATLX-AHP hibrit yöntemi ile hesaplanan iş yükü ortalama değeri 65,10 ± 3,41bulunurken geleneksel NASA-TLX ile 64,22 ± 7,4 olarak bulunmuştur. Elde edilensonuçlar ortalama iş yükü değerlerinin birbirine çok yakın olduğunu göstermiştir. Bubağlamda NASA-TLX yöntemi ile zihinsel iş yükü hesaplanırken ağırlıkların AHP ilehesaplanabileceği söylenebilir.
Anahtar Kelime: EVALUATION OF MENTAL WORK ON THE HEALTH SECTOR AND AN APPLICATION
Öz: Mental workload measurement, determination and optimum level has been a subject of investigation for many years. In order for employees to provide a more efficient and quality service, it is necessary to calculate the mental workloads loaded on the employees and take the necessary precautions. In this study, AHP method was hybridized with NASA-TLX method to evaluate the mental workload of physicians working in a state hospital belonging to one of our provinces. While calculating factor weights with AHP method, mental workload is calculated by NASA-TLX measurement method. The results were compared with the results of conventional NASA-TLX. The average workload value calculated by NASA-TLX-AHP hybrid method was found to be 65,10 ± 3,41 while it was 64,22 ± 7,4 with conventional NASA-TLX. The obtained results show the average workload value that is very close together. In this context, it can be said that weights can be calculated with AHP when calculating the mental workload with NASA-TLX method
Anahtar Kelime: Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
- Byers, J. C. (1989). Traditional And Raw Task Load İndex (TLX) Correlations: Are Paired Comparisons Necessary?. Advances in Industrial Erfonomics and Safety l: Taylor and Francis, London, 481-485.
- Can G.F., Atalay K.F., Eraslan E. ve Özçakmak B.C. (2015). Bir Devlet Hastanesinde Yaşanan İstifa Sayılarındaki Artışın Nedenlerinin Araştırılması. Süleyman Demirel Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Ve Tasarım Dergisi. 3, 583-590.
- Carswell, C. M., Lio, C. H., Grant, R., Klein, M. I., Clarke, D., Seales, W. B. ve Strup, S. (2010). Hands-free Administration Of Subjective Workload Scales: Acceptability In A Surgical Training Environment. Applied ergonomics, 42(1), 138-145.
- Dağdeviren, M., Eraslan, E. ve Kurt, M. (2005). Çalışanların Toplam İş Yükü Seviyelerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Model ve Uygulaması. Gazi Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 20(4), 517-525.
- Delice, E. K. (2016). Acil Servis Hekimlerinin Nasa-Rtlx Yöntemi İle Zihinsel İş Yüklerinin Değerlendirilmesi: Bir Uygulama Çalişmasi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 30(3), 645-662.
- Dey, A. ve Mann, D. D. (2010). Sensitivity and Diagnosticity of NASA-TLX and Simplified SWAT to Assess The Mental Workload Associated With Operating An Agricultural Sprayer. Ergonomics, 53(7), 848-857.
- Gülkaç, H. (2014). Pilotların Zihinsel İş yüklerinin NASA-TLX Yöntemiyle Ölçülmesi. Y. Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
- Karadağ, M. ve Cankul, İ. H. (2015). Hekimlerde Zihinsel İş Yükü Değerlendirmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 35, 361-370.
- Kurata Y.B., Bano R.M.L.P. ve Matias A.C. (2015). Effects Of Workload On Academic Performance Among Working Students İn An Undergraduate Engineering Program. 6th International Conference on Applied Human Factors and Ergonomics (AHFE 2015) and the Affiliated Conferences. 3, 3360-3367.
- Longo, L., Rusconi, F., Noce, L. ve Barrett, S. (2012). The Importance Of Human Mental Workload In Web Design. 8th International Conference on Web Information Systems and Technologies, 403-409
- Prichard J. S., Bizo L.A. ve Stratford R.J. (2011). Evaluating The Effects Of Team-Skills Training On Subjective Workload. Learning and Insturction. 21, 429-440.
- Subramanian, N. ve Ramanathan, R. (2012). A Review Of Applications Of Analytic Hierarchy Process In Operations Management. International Journal of Production Economics, 138(2), 215-241.
- Mouzé-Amady, M., Raufaste, E., Prade, H. ve Meyer, J. P. (2013). Fuzzy-TLX: Using Fuzzy İntegrals For Evaluating Human Mental Workload With NASATask Load İndex In Laboratory And Field Studies. Ergonomics, 56(5), 752-763.
- Tayyar, N., Akcanlı, F., Genç, E. ve Erem, I. (2014). BİST’e Kayıtlı Bilişim Ve Teknoloji Alanında Faaliyet Gösteren İşletmelerin Finansal Performanslarının Analitik Hiyerarşi Prosesi (AHP) ve Gri İlişkisel Analiz (GİA) Yöntemiyle Değerlendirilmesi. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 61, 19-40.
- Tubbs-Cooley, H. L., Mara, C. A., Carle, A. C. ve Gurses, A. P. (2018). The NASA Task Load Index As A Measure Of Overall Workload Among Neonatal, Paediatric And Adult İntensive Care Nurses. Intensive and Critical Care Nursing, 46, 64-69.
- Vidulich M.A. ve Tsang P.S. (1986). Techniques Of Subjective Workload Assessment: A Comparison Of Swat And The Nasa-Bipolar Methods. Ergonomics. 29(11), 1385-1398.
- Yağmuroğlu, Z., Günaydın, H. M., & Kale, S. (2011). İş Gereksinim Analizi Yönteminin İş Güvenliği Bağlamında İncelenmesi. 3. İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Sempozyumu, Çanakkale, 21-23 Ekim 2011.
APA | emec s, Akkaya g (2018). SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ZİHİNSEL İŞ YÜKÜ DEĞERLENDİRMESİ VE BİR UYGULAMA. , 156 - 162. 10.33439/ergonomi.470474 |
Chicago | emec seyma,Akkaya gökay SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ZİHİNSEL İŞ YÜKÜ DEĞERLENDİRMESİ VE BİR UYGULAMA. (2018): 156 - 162. 10.33439/ergonomi.470474 |
MLA | emec seyma,Akkaya gökay SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ZİHİNSEL İŞ YÜKÜ DEĞERLENDİRMESİ VE BİR UYGULAMA. , 2018, ss.156 - 162. 10.33439/ergonomi.470474 |
AMA | emec s,Akkaya g SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ZİHİNSEL İŞ YÜKÜ DEĞERLENDİRMESİ VE BİR UYGULAMA. . 2018; 156 - 162. 10.33439/ergonomi.470474 |
Vancouver | emec s,Akkaya g SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ZİHİNSEL İŞ YÜKÜ DEĞERLENDİRMESİ VE BİR UYGULAMA. . 2018; 156 - 162. 10.33439/ergonomi.470474 |
IEEE | emec s,Akkaya g "SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ZİHİNSEL İŞ YÜKÜ DEĞERLENDİRMESİ VE BİR UYGULAMA." , ss.156 - 162, 2018. 10.33439/ergonomi.470474 |
ISNAD | emec, seyma - Akkaya, gökay. "SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ZİHİNSEL İŞ YÜKÜ DEĞERLENDİRMESİ VE BİR UYGULAMA". (2018), 156-162. https://doi.org/10.33439/ergonomi.470474 |
APA | emec s, Akkaya g (2018). SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ZİHİNSEL İŞ YÜKÜ DEĞERLENDİRMESİ VE BİR UYGULAMA. Ergonomi (Online), 1(3), 156 - 162. 10.33439/ergonomi.470474 |
Chicago | emec seyma,Akkaya gökay SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ZİHİNSEL İŞ YÜKÜ DEĞERLENDİRMESİ VE BİR UYGULAMA. Ergonomi (Online) 1, no.3 (2018): 156 - 162. 10.33439/ergonomi.470474 |
MLA | emec seyma,Akkaya gökay SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ZİHİNSEL İŞ YÜKÜ DEĞERLENDİRMESİ VE BİR UYGULAMA. Ergonomi (Online), vol.1, no.3, 2018, ss.156 - 162. 10.33439/ergonomi.470474 |
AMA | emec s,Akkaya g SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ZİHİNSEL İŞ YÜKÜ DEĞERLENDİRMESİ VE BİR UYGULAMA. Ergonomi (Online). 2018; 1(3): 156 - 162. 10.33439/ergonomi.470474 |
Vancouver | emec s,Akkaya g SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ZİHİNSEL İŞ YÜKÜ DEĞERLENDİRMESİ VE BİR UYGULAMA. Ergonomi (Online). 2018; 1(3): 156 - 162. 10.33439/ergonomi.470474 |
IEEE | emec s,Akkaya g "SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ZİHİNSEL İŞ YÜKÜ DEĞERLENDİRMESİ VE BİR UYGULAMA." Ergonomi (Online), 1, ss.156 - 162, 2018. 10.33439/ergonomi.470474 |
ISNAD | emec, seyma - Akkaya, gökay. "SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ZİHİNSEL İŞ YÜKÜ DEĞERLENDİRMESİ VE BİR UYGULAMA". Ergonomi (Online) 1/3 (2018), 156-162. https://doi.org/10.33439/ergonomi.470474 |