TY - JOUR TI - Klasik Masalın Modern Masaldaki Tezahürü: Bilge Karasu’nun “Avından El Alan” Masalı AB - Fredric Jameson, “Büyülü Anlatılar: Tür Olarak Romans” başlıklı çalışmasında,geleneksel bir anlatı formu olan romansın modern romanda nasıl farklı şekillerdeortaya çıktığı ve dönüştüğü üzerinde durur. Burada öncelikle geleneksel anlatı türleriyleilgili çalışan Nortrop Frye, Vladimir Propp ve Lévi Strauss’un yaklaşımlarınadeğinir. Ona göre bu üç eleştirmenin yaklaşımındaki ortak özellik anlatılardakarakterleri dikkate almaları ve tanımlarını, türe dair özelikleri, karakter üzerindenyapmalarıdır. Bu tarz yaklaşımlar karaktere yabancılaşmayı engellediği, karakterineylemlerini kavramsallaştırmadığı için sorunludur. Bu sebeple Jameson, incelemeninkarakterlerle değil onların ruh halleri, bu ruh hallerinin eylemlerle birleşmesindekidurumlarla yapılmasını önerir.Bu makalede Bilge Karasu’nun Göçmüş Kediler Bahçesi’nde yer alan ve “masal”olarak adlandırdığı “Avından El Alan” masalı, Jameson’ın bu yönteminden yolaçıkarak ele alınmıştır. Karasu’nun masalında, klasik masala ait birçok unsur kendivarlıklarını devam ettirirler. Fakat bu devam ettirmede masal, arkaik birçok anlatıyagöndermeler yapan bir çağrışım alanına dönüşür. Bu çağrışımlara dil, belirli olmaktan ısrarla kaçan ifade kalıplarıyla eşlik eder. Bu şekilde masalda hem aynıanda iki masal birlikte akar hem de o masallar üzerine düşünen anlatıcının sesi,yazıya dökülür. Yazdığına doğrudan masal adını vermesi, klasik masalın unsurlarını kullanarak onu değiştiren, dönüştüren bir yapı kurması Karasu’nun masalınıkendinden önce gelen masalcıların anlatısına ekleyen bir kurgu oluşturmasını damümkün kılmıştır. AU - Şahin, Seval DO - 10.22559/folklor.1389 PY - 2021 JO - Folklor/Edebiyat VL - 27 IS - 105 SN - 1300-7491 SP - 1 EP - 14 DB - TRDizin UR - http://search/yayin/detay/431455 ER -