Yıl: 2020 Cilt: 2020 Sayı: 36 Sayfa Aralığı: 175 - 196 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.47571/ataunigsfd.749278 İndeks Tarihi: 27-07-2021

İKİ RESİM BİR İMGE: ORTAÇAĞ İSLAM VE AVRUPA RESİM SANATINA AİT İKİ ÖRNEKTE YER ALAN ASLAN ÜZERİNDEKİ FİGÜRLER

Öz:
Günümüze kadar üretilen sanateserlerinde kimi figür, motif ya dasembollerin kesintisiz bir biçimde kullanıldığıbilinmektedir. Bunlar üretildikleri dönemlere,kültürlere, inançlara göre manalaryüklenmiştir. Bu nedenle bazılarında zıtyönlü anlam değişiklikleri bile yaşanmıştır.Yine de bunların üretim nedenlerini, üslupözelliklerini, hangi kültürel ortamdayaygınlaştıklarını, kökenlerini vb. birçoközelliğini takip etmek mümkündür. “Kültürlerüstü” olarak nitelenebilecek ve uzun birtarihsel süreçte ve farklı coğrafyalardabetimlemesi yapılan aslan üzerine yanoturmuş figürler de bu kapsama girmektedir.Söz konusu bu figürler ilk olarakMezopotamya Uygarlıklarında ortayaçıkmıştır. Binlerce yıllık bir sürede özellikledini inanç menşeli ele alınmıştır. Uzun birdönem ise hemen hemen aynı betimlemeanlayışını yansıtacak biçimde üretilmişlerdir.Genellikle kadın olarak karşımıza çıkan bufigürler her dönemde ve inançta anlamdeğişimine de uğramışlardır. Bu çalışmabahsi geçen bu figürleri ele almakta, odaknoktasına ise Ortaçağ resim sanatına ait ikiörneği oturtmaktadır. Bunun için figürlerinkökenine, gelişimine, yazılı kaynaklarına veözellikle Ortaçağ’daki durumuna bakılmış,çok yönlü bir okuma yapılmaya çalışılmıştır.
Anahtar Kelime:

TWO PICTURE ONE IMAGE: FIGURES ON THE LION IN TWO EXAMPLES OF MEDIEVAL ISLAM AND EUROPEAN PAINTING ART

Öz:
It is known that some figures, motifs or symbols are used continuously in works of art produced until today. These are meant according to the periods in which they were produced, cultures and beliefs. For this reason, some have experienced opposite changes in meaning. Nevertheless, it has been possible to follow many features, the reasons for the production, stylistic features, in which cultural environment they were prevalent, origin, etc. Figures sitting side by side on the lion, which can be described as “over culture” and described in a long historical process and in different geographies, are also included in this scope. These figures first appeared in Mesopotampan Civilizations. In a period of thousands of years, especially the origin of religious belief has been discussed. For a long time, they were produced to reflect almost the same understanding of description. These figures, which usually appear as women, have also changed in meaning in each period and belief. This study addresses these mentioned figures and focuses on two examples of medieval painting. For this, the origin of the figures, their development, written sources, and especially their situation in the Middle Ages were examined, and a versatile reading was attempted.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Azarpay, G. (1976).“Nanâ, the Sumero-Akkadian Goddess of Transoxiana”. Journal of the American Oriental Society, 96/4. 536-542.
  • Baigent, M. (1994). From the Omens of Babylon Astrology and Ancient Mesopotamia. Londra: Arkana Penguin Books.
  • Baltrušaitis, J. (2001). Düşsel Ortaçağ Gotik Sanatta Antik, İslami ve Uzak Doğu Etkileri. (Çev. Mehmet Ali Kılıçbay). İstanbul: İmge Kitabevi.
  • Batuk, C. (2003). Tarihin Sonunu Beklemek Ortadoğu Dinlerinde Eskatoloji Mitosları. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Batuk, C. (2008). “Kıyameti Beklerken: Hıristiyanlık’ta Kıyamet Beklentileri ve Rus Ortodoks Kilisesindeki Yansımaları”. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, C. 7. S. 14. 5-36.
  • Berkol, C. (2019). “Helen, Roma ve Bizans Ayakkabılarının Moda Tarihi Üzerindeki Etkileri”. Lectio Socialis. C. 3. S. 2. 87-100.
  • Bingöl, G. (2010). Demir Çağı’nda Anadolu’da Fırtına Tanrısı İnancı. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Black, J., Anthony G. (2008). Gods, Demons and Symbols of Ancient Mesopotamia an Illustrated Dictionary. Londra: The British Museum Press.
  • Brandl, B. (2016). “Rakibʼil and “Kubaba of Aram” at Ördekburnu and Zincirli and new Observations on Kubaba atZincirli, Carchemish and Ugarit. Alphabets, Texts and Artifacts in the Ancient Near East, (Ed.Israel Finkelstein, vd.). Paris: The Authors/Van Dieren Éditeur. 47-61.
  • Budin, S. L. (2015). “Qedešet: A Syro-Anatolıan Goddess in Egypt”. Journal of Ancient Egyptian Interconnections. C. 7. S. 4. 1-20.
  • Cahen, C. (2011). Osmanlılardan Önce Anadolu. (Çev. Erol Üyepazarcı). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
  • Cornelius, I. (2012). “In Search of the Goddesses of Zincirli (Samʾal)”, Zeitschrift des Deutschen Palästina-Vereins(1953-). C. 128. S. 1. 15-25.
  • Çeşmeli, İ. (2014).“Sogd Sanatında Bazı Zoomorfik Atrübiler”. Art-Sanat. İstanbul: S. 2. 60-61.
  • Dallapiccola, A. L. (2003). Hint Mitleri. (Çev. Bilgesu Savcı). Ankara: Phoenix Yayınevi.
  • Danık, E. (2000). “Dersim Mitolojisinin Kaynak ve Kökenleri Hakkında Bir Deneme”. Uluslararası Anadolu İnançları Kongresi Bildirileri. Ankara: Ervak Yayınları. 191-207.
  • Demirtaş, M. E. (2018). Başlangıcından M.Ö. I. Bin Ortalarına Kadar Eski Anadolu Sanatında Boğa-İnsan ve Aslan-İnsan Karışık Varlıkları ve Tasvirleri. Yüksek Lisans Tezi. Çorum: Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Deveci, A. (2015). “Selçuklu Dönemi Resim Çalışmaları”. Trakya Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, C.5. S. 9. 93-111.
  • Dexter, M. R. (2009). “Ancient Felines And The Great-Goddess in Anatolia:Kubaba And Cybele”, Proceedings Of The 20th Annual UCLA Indo-European Conference. (Ed.Stephanie W. Jamison, vd.), Bremen: Hempen Verlag. 53-67.
  • Dora, V. D. (2016). Landscape, Nature and the Sacred in Byzantium. Cambridge University Press.
  • Dönmez, S. (2018). Eski Mezopotamya Toplumlarında Yılanlar, Ejderhalar ve Tanrılar. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • Eco, U. (Ed.) (2014).Ortaçağ Barbarlar, Hıristiyanlar, Müslümanlar. (Çev. Leyla Tonguç Basmacı). İstanbul: Alfa.
  • Eco, U. (2015). Çirkinliğin Tarihi. (Çev. Anaca Uysal Ergün, vd.). İstanbul: Doğan Egmont Yayıncılık.
  • Esin, E. (2003). Orta Asya’dan Osmanlı’ya Türk Sanatında İkonografik Motifler. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • Fajans, S. (1957). “Recent Russian Literature on Newly Found Middle Eastern Metal Vessels”, Ars Orientalis. S. 2: 55-76.
  • Farhad, M., vd. (2009). Fanlama The Book of Omens. Washington: Smithsonian Institution.
  • Ferguson, G. (1961). Signs and Symbols in Christian Art. New York: Oxford University Press.
  • Francfort, H-P. (2008). “A Note on the Hasanlu Bowl as Structural Network: MitanniArya and Hurrian?”. Bulletin of the Asia Institute. S. 22. 171-188.
  • Friedberg, L., I. S. Friedberg. (2009). Old Coins of the World: From Ancient Times to the Present: An Illustrated Standard Catalogue with Valuations. New Jersey: Coin & Currency Institute.
  • Gow, A. (1999). “(En) Gendering Evil: Sinful Conceptions of the Antichrist in the Middle Ages and the Reformation, Engendering”. The MillenniumSpecial Issue of the Journal of Millennial Studies. C. 2. S. 1. 1-13.
  • Griffith, K. M. (2008). Illustrating Antichrist and the Day of Judgment in the EightyNine Miniatures of Besançon, Bibliothèque Municipale Ms 579. A Master Thesis. Florida State University: College of Visual Arts.
  • Grube, E. J. (1968). The Classical Style in Islamic Painting the Early School of Herat and Its Impact on Islamic Painting of the Later 15th, The 16th and 17th Centuries. Germany: Edizioni Oriens.
  • Hall, J. (2018). Illustrated Dıctıonary of Symbols in Eastern and Western Art. New YorkLondon: Routledge.
  • Harman, M. (2018). “Karaca Ahmed ile Hacı Bektâş-ı Velî’nin Karşılaşması Konulu Bir Resim Ne Anlatır”. 2.Uluslararası Sanat, Estetik Sempozyumu ve SergisiTam Metin Kitabı. Elazığ: 607-625.
  • İnal, G. (1995). Türk Minyatür Sanatı (Başlangıcından Osmanlılara Kadar). Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayını.
  • Kalista, K., C. C. Rochell (2007). Pantheon of the Gods Art from India and Southeast Asia. New York: Carlton Rochell Asian Art.
  • Karabulut, K. (2019). Anadolu Selçuklu Döneminden Resimli Bir Elyazması: Nasreddin Sivasi’nin Tezkiresi (Paris BN, Persian 174). Yüksek Lisans Tezi. Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kazhdan, A. (1991). "Tzangion", The Oxford Dictionary of Byzantium. Vol. III. Oxford and New York: Oxford University Press. 2135.
  • Kuban, D. (2008). Selçuklu Çağında Anadolu Sanatı. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Kuban, D. (2010a). Batıya Göçün Sanatsal Evreleri. (Ed. Emre Yalçın). İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
  • Kuban, D. (2010b). Divriği Mucizesi. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Kutsal Kitap Eski ve Yeni Antlaşma (Tevrat, Zebur, İncil) (2006). İstanbul: Kitabı Mukaddes Kitabı Şirketi ve Yeni Yaşam Yayınları.
  • Lewis, S. (1995). Reading Images Narrative Discourse and Reception in the ThirteenthCentury Illuminated Apocalypse. New York: Cambridge University Press.
  • Lewis, S. (2010). “Encounters with Monsters at the End of Time: Some Early Medieval Visualizations of Apocalyptic Eschatology”. A Journal of New Perspectives on Medieval Art, S. 2. 1-76.
  • Mcginn, B. (2000). Antichrist two Thousand Years of the Human Fascination with Evil. New York: Columbia University Press.
  • Metin, T. (2014). “Selçuklular Zamanında Müneccimliğe Dair Bazı Tespitler”. Journal of History Studies, C. 6. S. 3. 239-252.
  • Minardi, M. (2013).“A Four-Armed Goddess from Ancient Chorasmia: History, Iconography and Style of an Ancient Chorasmian Icon”. Iran. 111-143.
  • O’flaherty, W. D. (1994). Hindu Mitolojisi. (Çev. Kudret Emiroğlu). İstanbul: İmge Kitabevi Yayınları.
  • Onurel, R. (2008). Kıyamet ve Son Yargı Tasvirlerinde Hibrit İkonografisi. Doktora Tezi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Palaiologou, H. (1995). “Minoan Dragons' On a Sealstone from Mycenae”. Klados: Essays in Honour of J.N. Coldstream. (Ed. Cristine Morris). 195-199.
  • Palmer, J. T. (2014). The Apocalypse in the Early Middle Ages. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Panofsky E., F. Saxl. (1933). “Classical Mythology in Mediaeval Art”. Metropolitan Museum Studies. C. 4. S. 2. 228-280.
  • Parpola, A. (2015). The Roots of Hinduism the Early Aryans and the Indus Civilization. New York: Oxford University Press.
  • Peker, A. U. (1996). Anadolu Selçuklularının Anıtsal Mimarisi Üzerine Kozmoloji Temelli Bir Anlam Araştırması. Doktora Tezi. İstanbul: İTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Peker, A. U. (2000a). “Anadolu’nun Onüçüncü Yüzyılını Anlamak”. Semra Ögel’e Armağan Mimarlık ve Sanat Tarihi Yazıları. İstanbul: Ege Yayınları. 107-117.
  • Peker, A. U. (2000b). “Ortaçağ Anadolu Türk Sanatında Eski Mezopotamya Sanatından Gelen Etkiler Konusu”. Sanatta Etkileşim. Ankara: 202-205.
  • Rubinson, K. S. (2003). “The Hasanlu Gold "Bowl" A Viewfrom Transcaucasia”. Yeki Bud, Yeki Nabud. Essays on the Archaeology of Iran in Honor of William M. Sumner. (Ed. N. F. Miller ve K. Abdi). Los Angeles: Cotsen Institute of Archaeology at UCLA. 237-241.
  • Russell, J. B. (2000). İblis Erken Hıristiyan Geleneği. (Çev. A. Fethi). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • Sakaoğlu, S. (2006). “Akşehir’de Anlatılan Aslana Binme-Duvarı Yürütme Efsanesinin Motifleri Üzerine”. Doğumunun 65. Yılında Prof. Dr. Tuncer Baykara’ya Armağan Tarih Yazıları. (Der. Akif Erdoğdu). İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık. 432-444.
  • Say, Y. (2010). Kalenderî, Alevi ve Bektaşi Kültünde Önemli Bir Alp-Eren Gazi: Şucâ’eddîn Velî (Sultan Varlığı) ve Velâyetnâmesi. Eskişehir Valiliği.
  • Sevinç, F. (2008). “Hitit Dininde Arinna’nın Güneş Tanrıçası ve Onunla Özdeş Tutulan Diğer Tanrıçalar”. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S. 1. 175-195.
  • Seymour, M. (2009). “Revelation and the Whore of Babylon”. Babylon Myth and Reality. (Ed. I.L. Finkel, M.J. Seymour). Londra: The British Museum Press. 179- 184.
  • Sikkeler Ne Anlatır? Ortaçağ Anadolu Sikkelerinde Simgeler ve Çokkültürlülük. (2009). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Tanbe, K. (1995). “Nana on Lion East and West in Sogdian Art”. Orient. XXX-XXXI. 309-334.
  • Turak, Ö. (2011). Roma Dönemi Pamphylıa Lahitleri ve Atölye Sorunu. Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Strickland, D. H. (2003). Saracens, Demons and Jews, Making Monsters in Medieval Art. Princeton and Oxford: Princeton University Press.
  • Strickland, D. H. (2011). “Antichrist end The Jews in Medieval Art and Protestant Propaganda”. Studies in Iconography. S. 32. 1-50.
  • Süslü, Ö. (2007). Tasvirlere Göre Anadolu Selçuklu Kıyafetleri. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayını.
  • Tartakov, G. M., V. Dehejia, (1984). “Sharing, Intrusion, and Influence: The Mahiṣāsuramardinī Imagery of the Calukyas and the Pallavas”. Artibus Asiae. C. 45. S. 4. 287-345.
  • Titley, N. M. (1984). Persian Miniature Painting and Its Influence on the of Turkey and India. Austin: University of Texas Press.
  • Turner, A. K. (2004). Cehennemin Tarihi. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Uray, G., D. Gümüş. (2017). “Aksaray İli Güzelyurt İlçesinde Tanrıça Tanit’in İzleri”. Turkish Studies, C. 12. S. 21. s. 519-530.
  • Uyar, T. B. (2015). “Thirteenth-Century ‘Byzantine’ Art in Cappadocia and the Question of Greek Painters at the Seljuq Court”. Islam and Christianity in Medieval Anatolia. Ed. A.C.S. Peacock Bruno De Nicola, Sara Nur Yıldız. Ashgate: 215- 231.
  • Wiliams, J. (2017). Visions of the End in Medieval Spain Catalogue of Illustrated Beatus Commentaries on the Apocalypse and Study of the Geneva Beatus, Amsterdam: Amsterdam University Press.
  • Wright, R. M. (1997). “The Great Whore in theIllustrated Apocalypse Cycles”. Journal of Medieval History. C. 23. S. 3. 191-210.
  • Woodward, E. (2010). The Illustrated Apocalypse Cycle in the Liber Floridus of Lambert of Saint-Omer. Master Thesis. The Florida State University: College ofVisual Arts.
  • Ziffer, I. M. R. W. (2019). “Mercy The Imagery of the Shrine Model from Tell el-Far‛ah North-Biblical Tirzah”. Religions. C. 10. S. 136. 1-24. Görsel Kaynakça
  • Resim 1. Tanrıça İnana, M.Ö. 2334-2154 c. (Akad Devri), taş mühür, Oriental Institutethe The University of Chicago. https://oiidb.uchicago.edu/results.php?tab=MC&q=IsOnDisplay:Yes%20AND% 20SrchObject:Seals%20and%20Sealings%20AND%20SrchMaterials:Stone%20 or%20Rock%20AND%20SrchDating:Akkadian. (Erişim Tarihi: 15.11.2019).
  • Resim 2. Tanrıça Kadeş, M.Ö. 1279–1213, British Museum EA 191, Budin, Stephanie L. (2015). “Qedešet: A Syro-Anatolıan Goddess in Egypt”. Journal of Ancient Egyptian Interconnections. C. 7. S. 4. s. 2.
  • Resim 3. Teşup ve Hepat’ın Buluşması, Yazılıkaya, M.Ö. 13. Yüzyıl, Sevinç, Fatma (2008). “Hitit Dininde Arinna’nın Güneş Tanrıçası ve Onunla Özdeş Tutulan Diğer Tanrıçalar”. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. S. 1. s. 195.
  • Resim 4. Tanrı Teişeba, M.Ö. 9. yüzyıl sonları, bronz, Bingöl, Gülistan (2010). Demir Çağı’nda Anadolu’da Fırtına Tanrısı İnancı. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. S. 105.
  • Resim 5. Hasanlu Altın Kasesi, Francfort, Henri-Paul (2008). “A Note on the Hasanlu Bowl as Structural Network: Mitanni-Arya and Hurrian?”. Bulletin of the Asia Institute. S. 22. s. 3.
  • Resim 6. Tanrıça Kibele, M.Ö.5. yüzyıl, seramik, Boston Güzel Sanatlar Müzesi, Boston 10.187, https://collections.mfa.org/objects/153854/plate?ctx=7551290f-fc0c49f8-898e 9f5c104397b1&idx=31. (Erişim Tarihi: 17.10.2019).
  • Resim 7. Dionysos, kırmızı-siyah vazo, M.Ö. 4.yüzyıl, Louvre Müzesi, Paris. https://www.theoi.com/Gallery/K12.2.html. (Erişim Tarihi: 12.12.2019).
  • Resim 8. Tanrıça Nana, Kuşan mührü, M.S. 2. Yüzyıl, Minardi, Michele, (2013). “A Four-Armed Goddess fromAncientChorasmia: History, Iconography and Style of an Ancient Chorasmian Icon”. Iran. s. 128.
  • Resim 9. Tanrıça, gümüş kâse, M.S. 7.- 8. Yüzyıl, Fajans, Salomea. (1957). “Recent Russian Literature on newly foundMiddle Eastern Metal Vessels”, Ars Orientalis. Plate 10.
  • Resim 10. Tanrıça Durga, 9. yüzyıl, taş, Metropolitan Museum of Art, envanter no 1990.15 https://www.metmuseum.org/art/collection/search/38384. (Erişim Tarihi: 17.10.2019).
  • Resim 11. Canavar Üzerindeki Fahişe, Saint-Sever Beatus, 11. yüzyıl, Paris Bibliothèque Nationale, MS. Lat. 8878, https://archivesetmanuscrits.bnf.fr/ark:/12148/cc62407d. (Erişim Tarihi: 19.11.2019).
  • Resim 12. Canavar Üzerindeki Fahişe, Kıyamet Poliptiki (detay), tempera, 1360-90, Gallerie dell’Accademia, Venedik, https://www.wga.hu/index1.html. (Erişim Tarihi: 13.12.2019).
  • Resim 13. Dânişmendli Sikkesi, bakır, 1142, Sikkeler Ne Anlatır? Ortaçağ Anadolu Sikkelerinde Simgeler ve Çokkültürlülük. (2009). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. s. 84.
  • Resim 14. Güneş, Tezkere, Nasreddin Sivasî1272-73, Paris Bibliothèque Nationale, Persian 174 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8410888f. (Erişim Tarihi: 31.12.2019)
  • Resim 15. Canavar Üzerindeki Fahişe, Beatus Commentaire sur l'Apocalpse, NAL 2290, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b10507217r.image. (Erişim Tarihi: 30.12.2019).
  • Resim 16. Melik Ebû Ahnaf, Tezkere, Nasreddin Sivasî, 1272-73, Paris Bibliothèque Nationale, Persian 174, 86a, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8410888f. (Erişim Tarihi: 31.12.2019).
APA harman m (2020). İKİ RESİM BİR İMGE: ORTAÇAĞ İSLAM VE AVRUPA RESİM SANATINA AİT İKİ ÖRNEKTE YER ALAN ASLAN ÜZERİNDEKİ FİGÜRLER. , 175 - 196. 10.47571/ataunigsfd.749278
Chicago harman mürüvet İKİ RESİM BİR İMGE: ORTAÇAĞ İSLAM VE AVRUPA RESİM SANATINA AİT İKİ ÖRNEKTE YER ALAN ASLAN ÜZERİNDEKİ FİGÜRLER. (2020): 175 - 196. 10.47571/ataunigsfd.749278
MLA harman mürüvet İKİ RESİM BİR İMGE: ORTAÇAĞ İSLAM VE AVRUPA RESİM SANATINA AİT İKİ ÖRNEKTE YER ALAN ASLAN ÜZERİNDEKİ FİGÜRLER. , 2020, ss.175 - 196. 10.47571/ataunigsfd.749278
AMA harman m İKİ RESİM BİR İMGE: ORTAÇAĞ İSLAM VE AVRUPA RESİM SANATINA AİT İKİ ÖRNEKTE YER ALAN ASLAN ÜZERİNDEKİ FİGÜRLER. . 2020; 175 - 196. 10.47571/ataunigsfd.749278
Vancouver harman m İKİ RESİM BİR İMGE: ORTAÇAĞ İSLAM VE AVRUPA RESİM SANATINA AİT İKİ ÖRNEKTE YER ALAN ASLAN ÜZERİNDEKİ FİGÜRLER. . 2020; 175 - 196. 10.47571/ataunigsfd.749278
IEEE harman m "İKİ RESİM BİR İMGE: ORTAÇAĞ İSLAM VE AVRUPA RESİM SANATINA AİT İKİ ÖRNEKTE YER ALAN ASLAN ÜZERİNDEKİ FİGÜRLER." , ss.175 - 196, 2020. 10.47571/ataunigsfd.749278
ISNAD harman, mürüvet. "İKİ RESİM BİR İMGE: ORTAÇAĞ İSLAM VE AVRUPA RESİM SANATINA AİT İKİ ÖRNEKTE YER ALAN ASLAN ÜZERİNDEKİ FİGÜRLER". (2020), 175-196. https://doi.org/10.47571/ataunigsfd.749278
APA harman m (2020). İKİ RESİM BİR İMGE: ORTAÇAĞ İSLAM VE AVRUPA RESİM SANATINA AİT İKİ ÖRNEKTE YER ALAN ASLAN ÜZERİNDEKİ FİGÜRLER. Sanat Dergisi: Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, 2020(36), 175 - 196. 10.47571/ataunigsfd.749278
Chicago harman mürüvet İKİ RESİM BİR İMGE: ORTAÇAĞ İSLAM VE AVRUPA RESİM SANATINA AİT İKİ ÖRNEKTE YER ALAN ASLAN ÜZERİNDEKİ FİGÜRLER. Sanat Dergisi: Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi 2020, no.36 (2020): 175 - 196. 10.47571/ataunigsfd.749278
MLA harman mürüvet İKİ RESİM BİR İMGE: ORTAÇAĞ İSLAM VE AVRUPA RESİM SANATINA AİT İKİ ÖRNEKTE YER ALAN ASLAN ÜZERİNDEKİ FİGÜRLER. Sanat Dergisi: Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, vol.2020, no.36, 2020, ss.175 - 196. 10.47571/ataunigsfd.749278
AMA harman m İKİ RESİM BİR İMGE: ORTAÇAĞ İSLAM VE AVRUPA RESİM SANATINA AİT İKİ ÖRNEKTE YER ALAN ASLAN ÜZERİNDEKİ FİGÜRLER. Sanat Dergisi: Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi. 2020; 2020(36): 175 - 196. 10.47571/ataunigsfd.749278
Vancouver harman m İKİ RESİM BİR İMGE: ORTAÇAĞ İSLAM VE AVRUPA RESİM SANATINA AİT İKİ ÖRNEKTE YER ALAN ASLAN ÜZERİNDEKİ FİGÜRLER. Sanat Dergisi: Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi. 2020; 2020(36): 175 - 196. 10.47571/ataunigsfd.749278
IEEE harman m "İKİ RESİM BİR İMGE: ORTAÇAĞ İSLAM VE AVRUPA RESİM SANATINA AİT İKİ ÖRNEKTE YER ALAN ASLAN ÜZERİNDEKİ FİGÜRLER." Sanat Dergisi: Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, 2020, ss.175 - 196, 2020. 10.47571/ataunigsfd.749278
ISNAD harman, mürüvet. "İKİ RESİM BİR İMGE: ORTAÇAĞ İSLAM VE AVRUPA RESİM SANATINA AİT İKİ ÖRNEKTE YER ALAN ASLAN ÜZERİNDEKİ FİGÜRLER". Sanat Dergisi: Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi 2020/36 (2020), 175-196. https://doi.org/10.47571/ataunigsfd.749278