TY  - JOUR
TI  - Farabi’nin İdeal Yöneticisi ve Osmanlı Uleması
AB  - Dünyada üretim biçimlerinin ve teknik şartların değiştiği, kurulu bilgi türlerinin sarsıldığı bir dönemde varlığını sürdüren Osmanlı Devleti ve hanedanı, tarımsal üretim ağırlıklı bir ekonomiden ve dünyadan, sanayi toplumlarına geçişin yaşandığı bir sürece tanık olmuşlardır. Bu süreç içerisinde hanedanın kesintisiz iktidarı ve devletin altı yüzyılı aşan ömrü de başlı başına bir başarı olarak değerlendirilebilir. Bu başarının temeli ise devletin de bina edildiği iki ayakta bulunur. Bu ayaklardan birisi gelenekçi kurumlar bir diğeri ise esnek yönetim anlayışıdır. Fakat bunlardan ilki esastır. O halde gelenekçi kurumlar ve bu gelenekçiliğin sürdürülmesi birincil önemdedir. Bu önemin nedeni ise en başta meşruiyet arayışı olarak kabul edilebilir ve bu nedenle devlet meşruiyetin sağlanmasına özel önem vermiştir demek makuldür ve de bu minvalde toplum tarafından da kabul edildiği anlaşılan Farabi’nin düşüncelerine özellikle dikkat edilmiştir. Bu husustan hareketle de devlet ve de hanedan, makbul kabul edilebilecek bilgilere vakıf olan alimleri yani ulemayı, gelenekçiliğini taşıyacak kurum olarak örgütlemiş, böylelikle Farabi’nin İdeal Devlet adlı başyapıtında tanımladığı ikinci ideal yönetici tipi ile kendi alim tipi yöneticisini özellikle benzer hale getirmeye çalışmıştır.
AU  - Kabacaoğlu, Özgün
DO  - 10.32449/egetdid.756366
PY  - 2021
JO  - Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi
VL  - 21
IS  - 1
SN  - 1301-2045
SP  - 59
EP  - 81
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/434408
ER  -