Ülkemizde eğitim programlarında yapılandırmacı kuramın temele alınmasıyla birlikte öğrenci merkezli eğitim anlayışı çerçevesinde öğretim süreçlerinin hazırlanması sırasında öğrenciyi tanıma, bireysel farklılıkları dikkate almaönem kazanmıştır. Yapılandırmacı yaklaşıma dayalı eğitim programlarınınuygulanmaya başlanması 2000’li yılların başlarına rastlamaktadır. Bu noktada eğitim tarihimizde öğrenci gelişiminin takibiyle ilgili neler yapılmış olduğuaraştırılmıştır. İlgili kaynaklar incelenmiş ve 1920 yılında öğrencinin gelişiminintakip edilmesine yönelik olarak hazırlanmış olan bir gelişim dosyasına ulaşılmıştır. Bu çalışmada Mekteplere Devam Eden Çocukların Ahval-i Maddiye veManeviyelerini Tetkike Mahsus Rehber adıyla yayınlanmış olan dosya incelenmiştir. Çalışma doküman analizi yöntemiyle gerçekleştirilmiş nitel bir araştırmadır. Dosyanın içeriğinin betimsel analizi yapılarak klasik eğitim anlayışlarınınhâkim olduğu dönemlerde öğrencilerin gelişimlerinin hangi ölçütlere göre takipedildiğini ortaya koymak amaçlanmıştır. Öğrenci takip dosyasının içeriğine bakıldığında öğrencinin akademik başarısından ziyade ahlaki ve ruhsal gelişiminintakip edilmesine önem verildiği anlaşılmıştır. Öğrenciyi tanımak için dosya daöğrencinin ortaya koyduğu ürünlerin ve bu ürünleri ortaya koyarken o öğrencide meydana gelen değişimlerin, yapılan bir ürün ya da etkinliğin öğrencininmaddi ve manevi varlığına yaptığı etkilerin üzerinde durulmuştur. Dosyanınhazırlanma amacının öğrencinin kişilik gelişiminin nasıl şekillendiğinin tespitedilmesini kolaylaştırmaya yönelik olduğunu düşünmek mümkündür. Günümüz eğitim anlayışlarıyla geçmişin karşılaştırmasının yapılmasına zemin oluşturabilecek olan bu çalışma eğitim yaklaşımlarımızın temellendirilmesine katkısağlayacaktır.