Yıl: 2020 Cilt: 24 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 137 - 156 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 02-09-2021

ANKARA’DA ÇOCUK SUÇLULUĞU: EMNİYET ÇOCUK ŞUBEYE GELEN OLGULAR ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME

Öz:
Bu araştırmada Ankara ilinde suça sürüklenmiş olan 165 çocuk üzerinden bir değerlendirme yapılmıştır. Bubağlamda çocukların ve ailelerin sosyo-demografik özellikleri, suç kayıt durumu, çocukların ne tür suçlarakarıştığı ve çocuklara yönelik ne gibi koruyucu ve destekleyici tedbir kararı verildiği gibi çeşitli unsurlara yerverilmiştir. Çocukların annesinin suç kayıt durumuna bakıldığında annelerin %33,3’ünün; babaların %47,3’ünün daha önce bir suç olayına karıştığı görülmektedir. Suça sürüklenen çocukların kardeşlerinin suçasürüklenme durumu incelendiğinde; kardeşlerin %34,5’inin daha önce, en az bir kere suça karıştığıgörülmektedir. Bu nedenle ailelerin çoğunda suç kültürünün var olduğu, geliştiği ve çocukların da model almayoluyla suça karıştıkları söylenebilmektedir. Çocukların %92,7’sinin daha önce önce suça karıştığı ve mükerrersuç işlediği görülmektedir. Çocukların, hırsızlık (%26,1), kavga (%22,4), kasten yaralama (%17,5), uyuşturucukullanımı, bulundurma veya satışı (%6,6), tehdit, hakaret (%4,8) suçlarına karıştıkları görülmektedir. Çocuklara“Suç fikri nereden aklınıza geldi?” diye sorulduğunda; çocukların %65’i suç davranışını çevreden gördüğünüifade etmiştir. Çocukların %44’ü ise cahillik, bir anlık sinirlenme, tartışma, kimseden ve kendimden gibi yanıtlarvermiştir. Çocukların az bir kısmı, %3,5’i suçu aile ve akrabalarından gördüğünü ifade etmiştir. Bu durumçocukların ailelerini model alsa bile, onları koruyan bir yaklaşıma sahip olduğunu göstermektedir. 5395 sayılıÇocuk Koruma Kanunu kapsamında hakkında koruyucu ve destekleyici tedbir kararı verilen çocuk sayısı13’tür (%7,8). Çocuklara verilen tedbir kararlarının sınırlı olduğu görülmektedir. Çalışmada bu sonuçlara ilişkinçeşitli öneriler getirilmektedir.
Anahtar Kelime:

JUVENILE DELINQUENCY IN ANKARA: AN EVALUATION OF THE CASES IN THE CHILD UNIT OF POLICE DEPARTMENT

Öz:
This study is based on an evaluation of 165 children in Ankara, who are driven to crime. In this context, the study covers the following: socio-demographic characteristics of these children and their families, criminal records of them and their families, types of crimes they are driven to, and types of protective and supportive measures taken for them. The crime reports of the children’s families reveal that 33.3% of the mothers and 47.3% of the fathers have been involved in a crime before. An examination of the siblings’ being pushed to crime shows that 34.5% of them have been involved in a crime act at least once. Thus, it may be argued that there is a culture of crime in the majority of the families and that children get involved in crime through taking their family members as role models. It is apparent that 92.7% of the children has been involved in crime and thus has repeated this act. It appears that they are involved in the following crimes: theft (26.1%), battle (22.4%), malicious injury (17.5%), using, carrying and trafficking of drugs (6.6%), and threat-insult (4.8%). When asked how they have got the idea of being involved in a crime, 65% state that they see it in the close environment. And 44% answer as the following: ignorance, aggressiveness, dispute, and just on my own. Only some small number children (3.5%) state that they have witnessed the crime in their families and relatives. This addresses the fact that, although they take their families as role models, they protect them at the same time. The number of the children who received protective and supportive measure orders within the scope of the Child Protection Act (no. 5395) is 13 (7.8%). Therefore, it is apparent that the measure orders given to these children are limited. The study ends up with various suggestions as to these findings.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Akbaba, T. (2011). Kartal-Kadıköy bölgesi çocuk suçluluğu profili. Doktora tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Akduman, G. G. (2007). Suça karışan 12-15 yaş grubundaki çocuklarda akran istismarı ve kendilik algısının karşılaştırılmalı olarak incelenmesi. Doktora tezi. Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Aldemir, A.A. (2010). Çocuk suçluluğu profili 2007-2008 yılları Üsküdar bölgesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, İstanbul.
  • Canter, R. (1982). Family correlates of male and female delinquency. Criminology: An Interdisciplinary Journal, 20, 149-167.
  • Gökpınar, M. (2007). Sosyal ve kriminal boyutlarıyla çocuk suçluluğu. TBB Dergisi, 72, 206-233.
  • Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar-ilkeler-teknikler. Nobel Yayın Dağıtım.
  • Karataş, K. (2009). Sokakta çalıştırılan ve yaşayan çocuklar sorununun düşündürdükleri. Sokak çocuklarının istismarı ve ihmali. Editör: Özkan Yıldız. Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi Yayını, ss. 61-67,
  • Karataş. K. (1993). Çocuk iş gücü sorunu: Nedenleri, sonuçları ve çözüm önerileri. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Dergisi, 11, (1-2-3), 85-102.
  • Kunt, V. (2003). Suç ve çocuk. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Şahinli, K. (2012). Çocuk suçluluğuna sebep olan ailesel etmenler: Ankara çocuk ve gençlik kapalı ceza infaz kurumunda bulunan tutuklu ve hükümlü çocuklar üzerine bir çalışma. Yüksek Lisans Tezi, Polis Akademisi Güvenlik Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Teker, K. (2010). Suçlu çocuklarda sosyo -demografik özellikler ile ebeveyn tutum algısının çocuk suçluluğuna katkısı. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Terzi, A. K. (2007). Kent ölçeğinde çocuk suçluluğu: Çankaya örnek araştırması. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Topçuoğlu, T. (2014). Çocuk suçluluğu ve gelişimsel (risk-odaklı) suç önleme. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 16, 217-226.
  • Yağbasan Y. (2010). Çocuk suçluluğunun toplumsal nedenleri ve cezai sorumluluğu. Yüksek Lisans Tezi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırıkkale. Yavuzer, H. (2009). Çocuk ve suç. İstanbul, Remzi Kitabevi.
APA KARATAŞ K, AKBAŞ G, ORHAN M (2020). ANKARA’DA ÇOCUK SUÇLULUĞU: EMNİYET ÇOCUK ŞUBEYE GELEN OLGULAR ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME. , 137 - 156.
Chicago KARATAŞ Kasım,AKBAŞ Gamze ERÜKÇÜ,ORHAN Mehtap GÜLHAN ANKARA’DA ÇOCUK SUÇLULUĞU: EMNİYET ÇOCUK ŞUBEYE GELEN OLGULAR ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME. (2020): 137 - 156.
MLA KARATAŞ Kasım,AKBAŞ Gamze ERÜKÇÜ,ORHAN Mehtap GÜLHAN ANKARA’DA ÇOCUK SUÇLULUĞU: EMNİYET ÇOCUK ŞUBEYE GELEN OLGULAR ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME. , 2020, ss.137 - 156.
AMA KARATAŞ K,AKBAŞ G,ORHAN M ANKARA’DA ÇOCUK SUÇLULUĞU: EMNİYET ÇOCUK ŞUBEYE GELEN OLGULAR ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME. . 2020; 137 - 156.
Vancouver KARATAŞ K,AKBAŞ G,ORHAN M ANKARA’DA ÇOCUK SUÇLULUĞU: EMNİYET ÇOCUK ŞUBEYE GELEN OLGULAR ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME. . 2020; 137 - 156.
IEEE KARATAŞ K,AKBAŞ G,ORHAN M "ANKARA’DA ÇOCUK SUÇLULUĞU: EMNİYET ÇOCUK ŞUBEYE GELEN OLGULAR ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME." , ss.137 - 156, 2020.
ISNAD KARATAŞ, Kasım vd. "ANKARA’DA ÇOCUK SUÇLULUĞU: EMNİYET ÇOCUK ŞUBEYE GELEN OLGULAR ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME". (2020), 137-156.
APA KARATAŞ K, AKBAŞ G, ORHAN M (2020). ANKARA’DA ÇOCUK SUÇLULUĞU: EMNİYET ÇOCUK ŞUBEYE GELEN OLGULAR ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 24(1), 137 - 156.
Chicago KARATAŞ Kasım,AKBAŞ Gamze ERÜKÇÜ,ORHAN Mehtap GÜLHAN ANKARA’DA ÇOCUK SUÇLULUĞU: EMNİYET ÇOCUK ŞUBEYE GELEN OLGULAR ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 24, no.1 (2020): 137 - 156.
MLA KARATAŞ Kasım,AKBAŞ Gamze ERÜKÇÜ,ORHAN Mehtap GÜLHAN ANKARA’DA ÇOCUK SUÇLULUĞU: EMNİYET ÇOCUK ŞUBEYE GELEN OLGULAR ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, vol.24, no.1, 2020, ss.137 - 156.
AMA KARATAŞ K,AKBAŞ G,ORHAN M ANKARA’DA ÇOCUK SUÇLULUĞU: EMNİYET ÇOCUK ŞUBEYE GELEN OLGULAR ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2020; 24(1): 137 - 156.
Vancouver KARATAŞ K,AKBAŞ G,ORHAN M ANKARA’DA ÇOCUK SUÇLULUĞU: EMNİYET ÇOCUK ŞUBEYE GELEN OLGULAR ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2020; 24(1): 137 - 156.
IEEE KARATAŞ K,AKBAŞ G,ORHAN M "ANKARA’DA ÇOCUK SUÇLULUĞU: EMNİYET ÇOCUK ŞUBEYE GELEN OLGULAR ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME." Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 24, ss.137 - 156, 2020.
ISNAD KARATAŞ, Kasım vd. "ANKARA’DA ÇOCUK SUÇLULUĞU: EMNİYET ÇOCUK ŞUBEYE GELEN OLGULAR ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME". Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 24/1 (2020), 137-156.