Ceza muhakemesi hukukunda, yargılama konusu olayı temsil eden her şey delilolabilir. Bu yönüyle ceza muhakemesinde delil serbestisi kuralı geçerlidir. Kovuşturmaevresinde hakim, hukuka uygun elde edilmiş ve hakkında bir değerlendirme yasağıöngörülmemiş olan tüm delilleri serbestçe takdir eder (CMK m.217/1). Benzer şekilde,soruşturma evresinde Cumhuriyet savcısı da re’sen araştırma prensibi gereğinceelde ettiği delilleri, iddianame düzenlemeye yeter bir şüphe derecesi oluşturupoluşturmadıkları yönünden takdir yetkisine sahiptir.Ceza muhakemesi hukukunda, delillerin itibari değerine ilişkin yasal birderecelendirme yoktur. Bununla birlikte, elde edilen delillerin soruşturmadan sonuççıkarılması noktasında, yeterli şüpheye dayanak oluşturacak düzeyde bir etkiye sahipolup olmadıkları, kovuşturma bakımından ise ispatta hangi derecede fonksiyon icraettikleri, çeşitli sebeplerle ve değerlendirme yetkisini haiz makamın takdirine bağlıolarak farklılık arz eder. Çalışmada, ceza muhakemesinde sıkça kullanılan bir delilolarak tanık beyanının, bu kapsamda sahip olduğu itibari değer; tanığın suç olayınıdoğrudan müşahede edip etmediği, yaşı, daha önce herhangi bir suçtan dolayıhakkında verilen ceza mahkumiyetine bağlı olarak oluşturulan bir adli sicil kaydınınbulunup bulunmadığı, yürüttüğü görev nazarı itibara alınarak değerlendirilecek, ilgilikısımlarda, Kıta Avrupası ve Common Law hukuk sistemlerine ilişkin açıklamalarayer verilerek karşılaştırmalı hukuktaki uygulamalar çerçevesinde, beyanının itibaredilebilirliğine etki eden nedenler incelenecektir.