SORUŞTURMA ORGANLARI HESABINA HAREKET EDEN ÖZEL KİŞİLERİN EYLEMLERİNİN KAMU MAKAMLARINA ATFEDİLEBİLİRLİĞİ – İFADE ALMADA YASAK USUL OLAN “ALDATMA” ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BİR İNCELEME
Yıl: 2021 Cilt: 25 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 555 - 621 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.34246/ahbvuhfd.933603 İndeks Tarihi: 05-10-2021
SORUŞTURMA ORGANLARI HESABINA HAREKET EDEN ÖZEL KİŞİLERİN EYLEMLERİNİN KAMU MAKAMLARINA ATFEDİLEBİLİRLİĞİ – İFADE ALMADA YASAK USUL OLAN “ALDATMA” ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BİR İNCELEME
Öz: Ceza Muhakemesi Kanununun 148. maddesinde ifade alma ve sorguda yasakusuller sayılmış; bu tür usullerle elde edilen ifadelerin rıza verilmiş olsa dahidelil olarak kabul edilmeyeceği belirtilmiştir. Söz konusu hükümde sayılan yasakusullerin birçoğunun ne anlama geldiği ve içeriğinin nasıl doldurulması gerektiğikendiliğinden anlaşılmakla birlikte, aynı hususun aldatma için söylenemeyeceğiaçıktır. Zira maddede geçen aldatma kötü davranma, işkence, ilaç verme, cebir vetehditte bulunma gibi diğer yasak usullerden farklı olarak insan onurunun mutlakve açık ihlali olarak değerlendirilmemektedir. Ayrıca kolluğun başvurduğu her türlühilenin aldatma kabul edilmesi halinde soruşturma organlarının hareket edemezhale geleceği ortadadır. D olayısıyla yasak usul olarak aldatmanın ne anlamageldiği belirlenmelidir. İncelenmesi gereken diğer bir husus i se özel kişilerin kollukgörevlilerinin yerine ve onlar adına hareket etmelerinin ne zaman ifade alma olarakkabul edileceği ve bu rol değişiminin hangi durumlarda CMK m. 148 bağlamında“aldatma” olarak değerlendirileceğidir
Anahtar Kelime: “ DECEPTION” AS A PROCEDURE FORBIDDEN DURING INTERROGATION AND NATURAL PERSONS’ ACTING ON BEHALF OF LAW ENFORCEMENT OFFICERS
Öz: Procedures forbidden during the interview and interrogation are listed in the Article no. 148 of Criminal Procedure Code; and it is outlined that the statements based on such procedures cannot be accepted as evidence even if those are given outof the suspect’s free will. While it could be understood what most of these forbidden procedures mean and what they include, we cannot note the same thing for deception. Because unlike misconduct, torture, administering medicines or drugs, physical coercion and threatening, deception is not considered as absolute and clear violation of human dignity and it has been considered that investigating offi cers would be incapacitated in the event that all kinds of tricks the law enforcement offi cers practice are considered as deception. Therefore, what the deception as forbidden procedure means, should be defi ned. Another issue that needs investigating is when individuals’ acting on behalf of and in the name of law enforcement offi cers will be considered as interrogation and in what cases this role reversal will be considered as deception in terms of the Article no. 148 of Criminal Procedure Code.
Anahtar Kelime: Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
- Akbulut B, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 6. Baskı, Adalet Yayınev൴, Ankara, 2019.
- Arslan M, “Şüphel൴n൴n İfade Verme ve İrade Özgürlüğü”, Dr.Dr.h.c. S൴lv൴a Tellenbach’a Armağan, Seçk൴n Yayıncılık, Ankara, 2018, s. 787-816.
- Arslan M, D൴e Aussagefre൴he൴t des Beschuld൴gten ൴n der pol൴ze൴l൴chen Befragung, Duncker&Humblot, Berl൴n, 2015.
- Aydın D, Ceza Muhakemes൴nde Del൴ller, Yetk൴n Yayıncılık, Ankara, 2014.
- Başbüyük İ, “İlet൴ş൴m Sırasında Elde Ed൴len G൴zl൴ Ses Kayıtlarının Ceza Muhakemes൴nde Del൴l Olarak Kabul Ed൴leb൴l൴rl൴ğ൴ Sorunu”, Dokuz Eylül Ün൴vers൴tes൴ Hukuk Fakültes൴ Derg൴s൴, C൴lt 19, Sayı 1, Yıl 2017, s. 161- 204 <https://derg൴park.org.tr/tr/download/art൴cle-f൴le/753614> Er൴ş൴m Tar൴h൴ 29 Mart 2021.
- Beulke W, Strafprozessrecht, Verlag C.F.Müller, He൴delberg, 13. Aufl age, 2016.
- B൴rtek F, Ceza Muhakemes൴nde Del൴l ve İspat, 1. Baskı, Adalet Ya yınev൴, Ankara, 2016.
- Brunhöber B, “Pr൴vat൴s൴erung des Erm൴ttlungsverfahrens ൴m Strafprozess”, ൴n: Goltdammer’s Arch൴v für Strafrecht (GA), Yıl 2010, s. 571-588.
- Centel N/Zafer H, Ceza Muhakemes൴ Hukuku, 19. Baskı, Beta Yayıncılık, İstanbul, 2020.
- Dem൴rbaş T, Sanığın Hazırlık Soruşturmasında İfades൴n൴n Alınması, Dokuz Eylül Ün൴vers൴tes൴ Hukuk Fakültes ൴ Döner Sermaye İşletmes൴ Yayınları No: 71, İzm൴r, 1996.
- Dem൴rel M, “Uyuşturucu Madde T൴caret൴ Suçlarında Alıcı Kılığına G൴ren Kolluk Görevl൴s൴n൴n Hukuk൴ N൴tel൴ğ൴ ve Cezalandırılab൴l൴rl൴ğ൴”, ൴n: Ceza Hukuku Derg൴s൴ (CHD), Yıl 2018, Sayı 38, s. 101-159.
- D൴emer H, “§ 136a StPO”, Karlsruher Kommentar zur Strafprozessordnung, Verlag C.H. Beck, 8. Aufl age, München, 2019.
- Doğan K, “Soruşturmada Tuzağa Düşürme Yasağı”, Dr.Dr.h.c. S൴lv൴a Tellenbach’a Armağan, Seçk൴n Yayıncılık, Ankara, 2018, s. 969-989.
- Duttge G, “Anmerkung zu BGH, Urte൴l vom 26.07.2007 – 3 StR 104/07”, ൴n: Jur൴sten Ze൴tung (JZ), Yıl 2008, s. 261-264.
- Dülger M V, Ceza Muhakemes൴ Hukukunda Dışlama Kuralı ve Hukuka Aykırı Del൴ller൴n Uzak Etk൴s൴ (Zeh൴rl൴ Ağacın Meyves൴ Öğret൴s൴), Seçk൴n Yayıncılık, Ankara, 2014.
- Eckhardt S, Pr൴vate Erm൴ttlungsbe൴träge ൴m Rahmen der staatl൴chen Strafverfolgung, Peter Lang, Frankfurt a.M., 2009.
- E൴sele J, “Fre൴verantwortl൴ches Opferverhalten und Selbstgefährdung”, ൴n: Jur൴st൴sche Schulung (JuS), Yıl 2012, s. 577-584.
- E൴senberg U, Bewe൴srecht der StPO – Spez൴alkommentar, Verlag C.H. Beck, 6. Aufl age, München, 2008.
- Engländer A, “Das nemo-tenetur-Pr൴nz൴p als Schranke verdeckter Erm൴ttler”, ൴n: Ze൴tschr൴ft für Internat൴onale Strafrechtsdogmat൴k ( ZIS), Yıl 2008, s. 163-167.
- Erdağ A İ, “İlet൴ş൴m൴n Denetle nmes൴ Kapsamında İk൴ Öneml൴ Sorun Olarak: Mağdurun İlet൴ş൴m൴n Tesp൴t൴ ve İlet൴ş൴m൴n Mağdur Tarafından Kayded൴lmes൴”, Türk൴ye Barolar B൴rl൴ğ൴ Derg൴s൴ (TBBD), Yıl 2011, Sayı 92, s. 31-61 <http://tbbderg൴s൴.barob൴rl൴k.org.tr/m2011-92-668> Er൴ş൴m Tar൴h൴ 29 Mart 2021.
- Esser R, “Grenzen für verdeckte Erm൴ttlungen gegen ൴nhaft൴erte Beschuld൴gte aus dem europä൴schen nemo-tenetur-Grundsatz”, ൴n: Jur൴st൴sche Rundschau (JR), Yıl 2004, s. 98-107.
- Gaede K, “§ 241 StPO”, Münchener Kommentar zur Strafprozessordnung, Band 2, §§ 151-332, Verlag C.H. Beck, 1. Aufl age, Münch en, 2016.
- Gaede K, “Bewe൴sverbote zur Wahrung des fa൴ren Straf verfahrens ൴n der Rechtsprechung des EGMR ൴nsbesondere be൴ verdeckten Erm൴ttlungen”, ൴n: Jur൴st൴sche Rundschau (JR), Yıl 2009, s. 493-502.
- Galland൴ V, “Gle൴chze൴t൴ge Verletzung der §§ 55 und 136a StPO”, ൴n: Neue Jur൴st൴sche Wochenschr൴ft (NJW), Yıl 1991, s. 119-120.
- Gleß S, “§§ 136, 136a StPO”, Löwe-Rosenberg – D൴e Strafprozessordnung und das Ger൴chtsverfassungsgesetz, Großkommentar, 4. Band, Te൴lband 1 - §§ 112-136a, 27. Aufl age, De Gruyter, Berl ൴ n, 2019.
- Godenz൴ G, “Das strafprozessuale Verbot staatl൴cher Bewe൴sm൴ttelhehlere൴: Kön൴gsweg oder Luftschloss?”, ൴n: Goltdammer’s Arch൴v für Strafrecht (GA), Yıl 2008, s. 500-515.
- Gökcen A/Alşah൴n M E/Çakır K, Ceza Muhakemes൴ Hukuku I, 1. Baskı, Adalet Yayınev൴, Ankara, 2017.
- Gössel K H, “E൴nle൴tung Abschn൴tt L – Bewe൴sverbote”, ൴n: Löwe-Rosenberg – D൴e Strafprozessordnung und das Ger ൴chtsverfassungsgesetz, Großkommentar, 1. Band, E൴nle൴tung; §§ 1-47, 27. Aufl age, De Gruyter, Berl൴n, 2016.
- Gruber J T, D൴e Lüge des Beschuld൴gten ൴m Strafverfahren, Nomos Verlag, Baden-Baden, 2008.
- Jahn M, “Ausforschung e൴ner Beschuld൴gten durch Wahrsager൴n ൴n der Untersuchungshaft - BGHSt 44, 129”, ൴n: Jur൴st൴sche Schulung (JuS), Yıl 2000, s. 441-445.
- Jahn M, “Strafprozessrecht als geronnenes Verfassungsrecht - Hauptprobleme und Stre൴tfragen des § 136a StPO”, ൴n: Jur൴st൴sche Schulung (JuS), Yıl 2005, s. 1057-1062.
- Karakehya H, Ceza Muhakemes൴ Hukuku, N൴san K൴tabev൴, 3. Baskı, Esk൴şeh൴r, 2019.
- Kaspar J, “Strafprozessuale Verwertbarke൴t nach rechtsw൴dr൴ger pr൴vater Bewe൴sbeschaff ung”, ൴n: Goltdammer’s Arch൴v für Strafrecht (GA), Yıl 2013, s. 206-225.
- Kaymaz S, Uygulamada ve Teor൴de Ceza Muhakemes൴nde Hukuka Aykırı (Yasak) Del൴ller, Seçk൴n Yayınev൴, Ankara, 1997.
- Koca M/Üzülmez İ, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 13. Baskı, Seçk൴n Yayınc ılık, Ankara, 2020.
- Krack R, “Der Normzweck des § 136a StPO”, ൴n: Neue Ze൴tschr൴ft für Strafrecht (NStZ), Yıl 2002, s. 120-124.
- Kretschmer J, “Schutz vor staatl൴ch veranlassten Zwang und ൴nszen൴erter Täuschung”, ൴n: Onl൴neze൴tschr൴ft für Höchstr൴chterl൴che Rechtsprechung zum Strafrecht (HRRS), Yıl 2010, s. 343-347.
- Kudl൴ch H, (Çev. Tepe, İ), “Bağımlı Del൴l Değerlend൴rme Yasaklarının Gerçekleşmes൴nde Kanıtlama Yükünün Dağıtımı İç൴n B൴r Model Olarak Objekt൴f İsnad൴yet Teor൴s൴”, ൴n: Ceza Muhakemes൴ Hukuku nda Del൴l ve İspat, Prof. Dr. Vel൴ Özer Özbek’e Armağan, Seçk൴n Yayıncılık, Ankara, 2014, s. 329-359.
- Kuhn B, “D൴e W൴derspruchslösung”, ൴n: Jur൴st൴sche Arbe൴tsblätter (JA), Yıl 2010, s. 891-893.
- Kühne H-H, Strafprozessrecht, C.F. Müller Verlag, 7. Aufl age, He൴delberg, 2007.
- Lemke M, “§§ 136, 136a StPO”, He൴delberger Kommentar zur Strafprozessordnung, C.F. Müller Verlag, 4. Aufl age, He൴delberg, 2009.
- Mahlstedt T, D൴e verdeckte Befragung des Beschuld൴gten ൴m Auf trag der Pol൴ze൴ – Informelle Informat൴onserhebung und Selbstbelastungsfre൴he൴t, Duncker&Humblot, Berl൴n, 2011.
- Matula M, Pr൴vate Er m൴ttlungen, Verlag Dr. Kovac, Hamburg, 2012.
- Meraklı S, “İfade Alma-Sorgu Kuralları ve Bu Kurallara Aykırılık Hal൴nde Elde Ed൴len Beyanların Hukuk൴ Değer൴”, ൴n: Prof. Dr. Fer൴dun Yen൴sey’e Armağan, C൴lt I, Beta Yayıncılık, İstanbul, 2014, s. 1549-1632.
- Meyer-Goßner, L/Schm൴tt B, Strafprozessordnung, Verlag C. H. Beck, 62. Aufl age, München, 2019.
- M൴tsch W, “Tod auf Mallorca – Verwertungsverbot wegen unzuläss൴ger verdeckter Erm൴ttlungsmethoden”, ൴n: Jur൴st൴sche Ausb൴ldung (JURA), Yıl 2008, s. 211-215.
- Nowrous൴an, B, “Darf der Beschuld൴gte ൴m Erm൴ttlungsverfahren getäuscht werden? – Zur grundsätzl൴chen Zuläss൴gke൴t akt൴ver Täuschung ൴m Erm൴ttlungsverfahren”, ൴n: Neue Ze൴tschr൴ft für Strafrecht (NStZ), Yıl 2015, s. 625-628.
- Özbek V Ö/Doğan K/Bacaksız P, Ceza Muhakemes൴ Hukuku, Seçk൴n Yayıncılık, 12. Baskı, Ankara, 2019.
- Özbek V Ö, Organ൴ze Suçlulukla Mücadelede Kullanılan G൴zl൴ Görevl൴n൴n Görev൴n Gerekt൴rd൴ğ൴ Suçlar Bakımından Cezalandırılab൴l൴rl൴ğ൴, Yetk൴n Yayıncılık, Ankara, 2003.
- Özgenç, İ, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 15. Baskı, Seçk൴n Yayıncılık, Ankara, 2019.
- Öztürk B (Ed.), Nazar൴ ve Uygulamalı Ceza Muhakemes൴ Hukuku, Seçk൴n Yayıncılık, 13. Baskı, Ankara, 2019.
- Öztürk B, Yen൴ Yargıtay Kararları Işığında Del൴l Yasakları, İnsan Hakları Merkez൴, Ankara, 1995.
- Plagemann G, “Alman Hukukunda G൴zl൴ Soruşturmacının Kullanılması ve G൴zl൴ Soruşturmacının Yetk൴ler൴”, Ceza Hukuku ve Kr൴m൴noloj൴ Derg൴s൴ (CHKD), C൴lt 2, Sayı 1-2, 2014, s. 157-187 <https://derg൴par k.org.tr/tr/ pub/൴uchkd/൴ssue/1330/15686> Er൴ş൴m Tar൴h൴ 29 Mart 2021.
- Popp M, “Pol൴ze൴l൴ch veranlaßtes Telefongespräch m൴t dem Tatverdächt൴gen”, ൴n: Neue Ze൴tschr൴ft für Strafrecht (NStZ), Yıl 1998, s. 95-96.
- Prasch V, D൴e L൴st ൴n der Vernehmung und Befragung des Beschuld൴gten, Köln, 2002 <https://kups.ub.un൴-koeln.de/1009> Er൴ş൴m Tar൴h൴ 29 Mart 2021.
- Rau P, Schwe൴gen als Ind൴z der Schuld, Peter Lang, Frankfurt am Ma൴n, 2004. Renz൴kowsk൴ J, “Anmerkung zu BGH, Urte൴l vom 26.07.2007 – 3 StR 104/07”, ൴n: Jur൴st൴sche Rundschau (JR), Yıl 2008, s. 164-167.
- Rogall K, “§§ 136, 136a StPO”, Systemat൴scher Kommentar zur Strafprozesso rdnung, Band II, §§ 94-136a, 4. Aufl age, Carl Heymanns, Köln, 2010.
- Rogall K, “Grund und Grenzen der qual൴f൴z൴er ten Belehr ung ൴m Strafprozess”, ൴n: Festschr൴ft für Klaus Geppert, De Gruyter, Berl൴n, 2011, s. 519-547.
- Rox൴n C/Schünemann B, Strafverfahrensrecht – E൴n Stud൴enbuch, Verlag C.H. Beck, 29. Aufl age, München, 2017.
- Rox൴n C, “İspat Hukukunun Esasları” (Çev. Ünver Y), ൴n: İstanbul T൴caret Ün൴vers൴tes൴ Sosyal B൴l൴mler Derg൴s൴, Yıl 4, Sayı 8, Yıl 2005/2, s. 265- 289 <https://t൴caret.edu.tr/uploads/kutuphane/derg൴/s8/M00131.pdf> Er൴ş൴m Tar൴h൴ 29 Mart 2021.
- Rox൴n C, “Nemo tenetur: d൴e Rechtsprechung am Sche൴deweg”, ൴n: Neue Ze൴tschr൴ft für Strafrecht (NStZ), Yıl 1995, s. 465-469.
- Rox൴n C, “Zum Hörfallen-Beschluss des Großen Senats für Straf sachen”, ൴n: Neue Ze൴tschr൴ft für Strafrecht (NStZ), Yıl 1997, s. 18-21.
- Rönnau T, “Grundw൴ssen – Strafrecht: E൴nverständl൴che Fremdgefährdung”, ൴n: Jur൴st൴sche Schulung (JuS), Yıl 2019, s. 119-1 23. Rössner D/Saff erl൴ng C, 30 Probleme aus dem Strafprozessrecht, Verlag Franz Vahlen, München, 2017.
- Schroeder F-C/Verrel T, Ceza Muhakemes൴ Hukuku, (Çev. Oktar S), Yetk൴n Yayıncılık, Ankara, 2019.
- Schroeder -C/Ve rrel T, Strafprozessrecht, Verlag C.H.Beck, 7. Aufl age, München, 2017.
- Schuhr J, “§§ 136, 136a StPO”, Münchener Kommentar zur Strafprozesso rdnung, Band 1, §§ 1-150, Verlag C.H.Beck, 1. Aufl age, München, 2014.
- Schum ann A, Verhör, Vernehmung, Befragung, Mohr S ൴ebeck, Tü b൴ngen, 2016.
- S൴nn A, “Erm൴ttlungen ൴m Darknet”, ൴n: Fas൴kül Hukuk Derg൴s൴, Yıl 2018 , Sayı 104, s. 6-15.
- S൴nn A, “Karanlık Ağ’da Soruşturma”, (Çev. Köker N), ൴n: Fas൴kül H ukuk Derg൴s൴, Yıl 2018, Sayı 104, s. 16-23.
- So൴né M, “Kr൴m൴nal൴st൴sche L൴st ൴m Erm൴ttlungsverfahren”, ൴n: Neue Ze൴tschr൴ft für Strafrecht (NStZ), Yıl 2010, s. 596-602.
- Stoff er H, W൴e v൴el Pr൴vat൴s൴erung verträgt das strafprozessuale Erm൴ttlungsverfahren?, Mohr S൴ebeck, Tüb൴ngen, 2016.
- Şah൴n C/Göktürk N, Ceza Muhakemes൴ Hukuku I, Seçk൴n Yayıncılık, 11. Baskı, Ankara, 2020.
- Şah൴n C, Sanığın Kolluk Tarafından Sorgulanması, Yetk൴n Yayıncılık, Ankara, 1994.
- Şen E, Türk Ceza Yargılaması Hukuku’nda Hukuka Aykırı Del൴ller Sorunu, Beta Yayıncılık, İstanbul, 1998.
- Şenol C, Teor൴ ve Uygulamada Ceza Muhakemes൴nde Hukuka Aykırı Del൴ller൴n Kullanılması ve Değerlend൴r൴lmes൴ Yasağı, 1. Baskı, On İk൴ Levha Yayıncılık, İstanbul, 2015.
- T൴mpe G, “E൴genverantwortl൴che Selbstgefährdung und e൴nverständl൴che Fremdgefährdung”, ൴n: Jur൴st൴sche Rundschau (JR), Yıl 2014, s. 52-63
- Toprak U, “Alman Hukukunda Soruşturma Aşamasında Usule Aykırı Elde Del൴ller ve İt൴raz Çözümü”, ൴n: Teraz൴ Hukuk Derg൴s൴, Yıl 6, Sayı 56, Yıl 2011, s. 31-37.
- Toprak U, “G൴zl൴ Soruşturmacı Yöntem൴yle Şüphel൴n൴n Susma Hakkı Arasındak൴ Uyum Sorununa Kısa b൴r Bakış”, ൴n: Teraz൴ Hukuk Derg൴s൴, Yıl 6, Sayı 62, Yıl 2011, s. 52-61.
- Toprak U, “Şüphel൴n ൴n Susma Hakkının Güven൴l൴r K൴ş൴ye Başvurulması Yöntem൴yle İhlal൴ne Alman Yargıtayı Kararları Işığında Kısa B൴r Bakış”, ൴n: Türk൴ye Adalet Akadem൴s൴ Derg൴s൴ (TAAD), C൴lt 1, Yıl 2, Sayı 7, Yıl 2011, s. 257-286.
- Tyszk൴ew൴cz G, Tatprovokat൴on als Erm൴ttlungsmaßnahme, Duncker&Humblot, Berl൴n, 2014.
- Ünver Y/Haker൴ H, Ceza Muhakemes൴ Hukuku, Adalet Yayınev൴, 17. Baskı, Ankara, 2020.
- Volk K, Grundkurs StPO, Verlag C.H. Beck, 6. Aufl age, München, 2008.
- Wolter J, “Staatl൴ch gesteuerte Selbstbelastungsprovokat൴on m൴t Umgehung des Schwe൴gerechts – Zur objekt൴ven Zurechnung ൴m Strafprozessrecht, ൴n: Ze൴tschr൴ft für Internat൴onale Strafrechtsdogmat൴k (ZIS), Yıl 2012, s. 238-245.
- Yaşar Y, “B൴r Suçun İspatı Amacıyla İlet൴ş൴m൴n Kayda Alınmasının Hukuk൴ N൴tel൴ğ൴”, Türk൴ye Adalet Akadem൴s൴ Derg൴s൴ (TAAD), Yıl 4, Sayı 14, Temmuz 2013, s. 353-396.
- Yen൴sey F/Nuhoğlu A, Ceza Muhakemes൴ Hukuku, Seçk൴n Yayıncılık, 8. Baskı, Ankara, 2020.
- Yen൴sey F/Oktar S, Alman Ceza Muhakemes൴ Kanunu – Strafprozessordnung (StPO), Almanca Met൴n – Türkçe Çev൴r൴, 2. Baskı, Beta Yayıncılık, İstanbul, 2 015.
- Zuck R, “Fa൴res Verfahren und der Nemo tenetur-Grundsatz be൴ der Besuchsüberwachung ൴n der Untersuchungshaft”, ൴n: Jur൴st൴sche Rundschau (JR), Yıl 2010, s. 17-21.
| APA | Karaaslan R (2021). SORUŞTURMA ORGANLARI HESABINA HAREKET EDEN ÖZEL KİŞİLERİN EYLEMLERİNİN KAMU MAKAMLARINA ATFEDİLEBİLİRLİĞİ – İFADE ALMADA YASAK USUL OLAN “ALDATMA” ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BİR İNCELEME. , 555 - 621. 10.34246/ahbvuhfd.933603 |
| Chicago | Karaaslan Reşit SORUŞTURMA ORGANLARI HESABINA HAREKET EDEN ÖZEL KİŞİLERİN EYLEMLERİNİN KAMU MAKAMLARINA ATFEDİLEBİLİRLİĞİ – İFADE ALMADA YASAK USUL OLAN “ALDATMA” ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BİR İNCELEME. (2021): 555 - 621. 10.34246/ahbvuhfd.933603 |
| MLA | Karaaslan Reşit SORUŞTURMA ORGANLARI HESABINA HAREKET EDEN ÖZEL KİŞİLERİN EYLEMLERİNİN KAMU MAKAMLARINA ATFEDİLEBİLİRLİĞİ – İFADE ALMADA YASAK USUL OLAN “ALDATMA” ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BİR İNCELEME. , 2021, ss.555 - 621. 10.34246/ahbvuhfd.933603 |
| AMA | Karaaslan R SORUŞTURMA ORGANLARI HESABINA HAREKET EDEN ÖZEL KİŞİLERİN EYLEMLERİNİN KAMU MAKAMLARINA ATFEDİLEBİLİRLİĞİ – İFADE ALMADA YASAK USUL OLAN “ALDATMA” ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BİR İNCELEME. . 2021; 555 - 621. 10.34246/ahbvuhfd.933603 |
| Vancouver | Karaaslan R SORUŞTURMA ORGANLARI HESABINA HAREKET EDEN ÖZEL KİŞİLERİN EYLEMLERİNİN KAMU MAKAMLARINA ATFEDİLEBİLİRLİĞİ – İFADE ALMADA YASAK USUL OLAN “ALDATMA” ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BİR İNCELEME. . 2021; 555 - 621. 10.34246/ahbvuhfd.933603 |
| IEEE | Karaaslan R "SORUŞTURMA ORGANLARI HESABINA HAREKET EDEN ÖZEL KİŞİLERİN EYLEMLERİNİN KAMU MAKAMLARINA ATFEDİLEBİLİRLİĞİ – İFADE ALMADA YASAK USUL OLAN “ALDATMA” ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BİR İNCELEME." , ss.555 - 621, 2021. 10.34246/ahbvuhfd.933603 |
| ISNAD | Karaaslan, Reşit. "SORUŞTURMA ORGANLARI HESABINA HAREKET EDEN ÖZEL KİŞİLERİN EYLEMLERİNİN KAMU MAKAMLARINA ATFEDİLEBİLİRLİĞİ – İFADE ALMADA YASAK USUL OLAN “ALDATMA” ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BİR İNCELEME". (2021), 555-621. https://doi.org/10.34246/ahbvuhfd.933603 |
| APA | Karaaslan R (2021). SORUŞTURMA ORGANLARI HESABINA HAREKET EDEN ÖZEL KİŞİLERİN EYLEMLERİNİN KAMU MAKAMLARINA ATFEDİLEBİLİRLİĞİ – İFADE ALMADA YASAK USUL OLAN “ALDATMA” ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BİR İNCELEME. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 25(2), 555 - 621. 10.34246/ahbvuhfd.933603 |
| Chicago | Karaaslan Reşit SORUŞTURMA ORGANLARI HESABINA HAREKET EDEN ÖZEL KİŞİLERİN EYLEMLERİNİN KAMU MAKAMLARINA ATFEDİLEBİLİRLİĞİ – İFADE ALMADA YASAK USUL OLAN “ALDATMA” ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BİR İNCELEME. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 25, no.2 (2021): 555 - 621. 10.34246/ahbvuhfd.933603 |
| MLA | Karaaslan Reşit SORUŞTURMA ORGANLARI HESABINA HAREKET EDEN ÖZEL KİŞİLERİN EYLEMLERİNİN KAMU MAKAMLARINA ATFEDİLEBİLİRLİĞİ – İFADE ALMADA YASAK USUL OLAN “ALDATMA” ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BİR İNCELEME. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, vol.25, no.2, 2021, ss.555 - 621. 10.34246/ahbvuhfd.933603 |
| AMA | Karaaslan R SORUŞTURMA ORGANLARI HESABINA HAREKET EDEN ÖZEL KİŞİLERİN EYLEMLERİNİN KAMU MAKAMLARINA ATFEDİLEBİLİRLİĞİ – İFADE ALMADA YASAK USUL OLAN “ALDATMA” ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BİR İNCELEME. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 2021; 25(2): 555 - 621. 10.34246/ahbvuhfd.933603 |
| Vancouver | Karaaslan R SORUŞTURMA ORGANLARI HESABINA HAREKET EDEN ÖZEL KİŞİLERİN EYLEMLERİNİN KAMU MAKAMLARINA ATFEDİLEBİLİRLİĞİ – İFADE ALMADA YASAK USUL OLAN “ALDATMA” ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BİR İNCELEME. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 2021; 25(2): 555 - 621. 10.34246/ahbvuhfd.933603 |
| IEEE | Karaaslan R "SORUŞTURMA ORGANLARI HESABINA HAREKET EDEN ÖZEL KİŞİLERİN EYLEMLERİNİN KAMU MAKAMLARINA ATFEDİLEBİLİRLİĞİ – İFADE ALMADA YASAK USUL OLAN “ALDATMA” ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BİR İNCELEME." Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 25, ss.555 - 621, 2021. 10.34246/ahbvuhfd.933603 |
| ISNAD | Karaaslan, Reşit. "SORUŞTURMA ORGANLARI HESABINA HAREKET EDEN ÖZEL KİŞİLERİN EYLEMLERİNİN KAMU MAKAMLARINA ATFEDİLEBİLİRLİĞİ – İFADE ALMADA YASAK USUL OLAN “ALDATMA” ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BİR İNCELEME". Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 25/2 (2021), 555-621. https://doi.org/10.34246/ahbvuhfd.933603 |
