Tefsir tarihinde Kur’ân’ın doğru bir şekilde anlaşılması için yazılan eserler, bu ilminkonularının tamamını ya da belirli kısımlarını kapsayan çalışmalar olmak üzere, iki kısımhalinde telif edilegelmişlerdir. İncelemesini yaptığımız eser de ikinci kısımdan olup klasikve modern dönem tefsir usûlü çalışmalarının içeriğinden hareketle belirli kâideler ekseninde yazılmıştır. Kavâidü’l-Hısân, konu itibariyle dirâyet çalışması olmakla birlikte rivâyetboyutu ile ön plana çıkmıştır. Çünkü âyetler ekseninde konuları incelediğinden başka kaynak neredeyse kullanmamıştır. Modern dönem selefî/vahhâbî düşünceye sahip olan Abdurrahman Sa‘dî, tefsir ilminin meselelerini ve müfessire fayda sağlayacak hususları yetmişbir madde içerisinde açıklamıştır. Bu maddeler içerisinde “ahlak, amel ve takva” konularınadeğinen Sa‘dî, “Kur’ân, lügat ve usûl [tefsir, fıkıh ve kelâmdaki]” kâidelerini yüzeysel birşekilde ele alıp incelemiştir. Eserin çerçevesini oluşturan tefsir ilmindeki kavâid, metod veyöntem itibariyle tefsir usûlü konularının kurallar halinde yazılmasını vurgulayan bir kullanım gibi görünmekle birlikte özel bir ıstılahı ifade etmektedir. Eser, ismi ve içeriğindenhareketle kavâid ilmi çerçevesinde yazılmıştır. Çalışmamız; müellifin hayatı, ilmî kişiliği vekitapları başta olmak üzere tefsir ilminde usûl eksenli yazdığı Kavâidü’l-Hısân adlı eseriniçeşitli yönlerden ele alıp tahlil etmekte ve bu eserin yazılış amacını, takip ettiği yöntemini,kullandığı kaynaklarını, döneminde ve sonrasındaki etkisini, usûl ve kavâid ilmine ne gibikatkılar sağladığını ilmî verilerden hareketle ortaya koymayı amaçlamaktadır.