Yıl: 2021 Cilt: 35 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 758 - 773 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.33308/26674874.2021352291 İndeks Tarihi: 04-11-2021

Anlatı Oyun Pedagojisi: Erken Çocukluk Eğitiminde Oyun Temelli Bir Yaklaşım

Öz:
Bu çalışmada Finlandiya’da geliştirilmiş olan oyunun gücünü ve yetişkin çocuk ortaklığını savunan Anlatı OyunPedagojisi (Narrative Play Pedagogy) tanıtılmıştır. Çalışma kapsamında yaklaşımın teorik ve felsefi temellerine, eğitimortamına, yetişkin rollerine, günlük eğitim akışına, planlama, uygulama ve değerlendirme sürecine ilişkin bir kavramsalçerçeve çizilmeye çalışılmıştır. Anlatı Oyun Pedagojisi, Hakkarainen ve Bredikyte tarafından 1990’lı yılların sonundageliştirilmiştir. Teorik ve felsefi temelleri büyük oranda Kültürel Tarihsel Kurama ve Profesör Vasili Davydov ve ekibininileri sürdüğü görüşlere dayanmaktadır. Bu yaklaşımda çocuk oyunlarını geliştirme, genişletme ve oyun ile öğrenme hedefleriarasındaki geçişi kolaylaştırma amaçlanmıştır. Uygulamalar, çocuğu oyuna davet eden okul içi ve okul dışı çeşitli öğrenmeortamlarında yürütülür. Çocuklar anlatı oyun dünyalarında farklı yaşlardaki akran grupları ve yetişkin oyun ortakları ilehayali roller üstlenerek maceralar yaşarlar. Anlatı Oyun Pedagojisi, Türkiye’de okul öncesi eğitim kurumlarında oyunkültürünü geliştirmek için ilham verici bir örnek olarak uzmanlara ve uygulayıcılara yol gösterici olabilir.
Anahtar Kelime:

Narrative Play Pedagogy: A Play-Based Approach to Early Childhood Education

Öz:
This study introduces the pedagogy of narrative play, a method developed in Finland to preserve the power of play and support adult-child partnerships. It attempts to design a conceptual framework encompassing the theoretical and philosophical foundations of the approach, the educational environment, roles discharged by adults, daily flow, planning, implementation and evaluation process. Hakkarainen and Bredikyte developed the narrative play pedagogy in the late 1990s. Essentially, this methodology is theoretically and philosophically grounded in Vygotsky’s cultural-historical theory of development and the opinions expressed by Professor Vasili Davydov and his team. This approach aims to devise games for children and facilitate the transition between play and school learning tasks. The pedagogy is practised in varied in-school and out-of-school environments that invite children to play. Children experience adventures in fictional worlds, playing imaginary roles with peers of different ages as well as adults as their acting partners. Narrative play pedagogy can guide experts and practitioners and represents an inspiring example of constructing a game-based learning culture in preschool education institutions in Turkey.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Derleme Erişim Türü: Erişime Açık
  • Adıgüzel, Ö. (2006a). Yaratıcı drama kavramı, bileşenleri ve aşamaları. Yaratıcı Drama Dergisi, 1(1), 17-30.
  • Adıgüzel, Ö. (2006b). Yaşantılara dayalı öğrenme, yaratıcı drama ve süreçsel drama ilişkileri. Yaratıcı Drama Dergisi, 1(1), 31-38.
  • Adıgüzel, Ö. (2010). Eğitimde Yaratıcı Drama. Ankara: Naturel.
  • Adıgüzel, Ö. (2018). Eğitimde yaratıcı drama. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Baumer, S., Ferholt, B., & Lecusay, R. (2005). Promoting narrative competence through adult–child joint pretense: Lessons from the Scandinavian educational practice of playworld. Cognitive Development, 20(4), 576-590.
  • Bay, N. (2019). 36-72 aylık çocuklar için okul öncesi eğitim programı. S. Özbey & S. Demiriz (Ed.) Okul öncesi eğitim programı (s. 96-126) içinde. İstanbul: Lisans.
  • Bodrova, E., & Leong, D. J. (2015). Vygotskian and Post-Vygotskian Views on Children's Play. American Journal of Play, 7(3), 371-388.
  • Bodrova, E., & Leong, D., (2013). Zihnin araçları: Erken çocukluk eğitiminde Vygotsky yaklaşımı. G. Haktanır (Çev. Ed.). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Bredekamp, S. (2015). Erken çocukluk eğitiminde etkili uygulamalar. H. Z. İnan & T. İnan. (Çev. Ed.) Ankara: Nobel.
  • Bredikyte, M., & Hakkarainen, P. (2017). Self-regulation and narrative interventions in children’s play. T. Bruce, M. Bredikyte & P. Hakkarainen (Ed) The Routledge international handbook of early childhood play (s. 246-257) içinde. New York: Routledge.
  • Bredikyte, M., Barrett, M., Brandišauskienė, A., Buivydienė, G., Chudy, S., Čepienė, R., ... & Skerytė Kazlauskienė, M. (2017). Narrative environments for play and learning (NEPL) guidelines for kindergarten and school teachers working with 3-8 years-old-children. Vilnus.
  • Burdette, H. L., & Whitaker, R. C. (2005). Resurrecting free play in young children: looking beyond fitness and fatness to attention, affiliation, and affect. Archives of pediatrics & adolescent medicine, 159(1), 46-50.
  • Elkind, D. (2008). Can we play? R., House. (Ed.), Too Much Too Soon?: Early learning and the erosion of childhood. (s.14-17) içinde. Hawthorn Press.
  • Farne, R. (2005). Pedagogy of play. Topoi, 24(2), 169-181.
  • Fleer, M., Veresov, N., & Walker, S. (2020). Playworlds and executive functions in children: Theorising with the cultural-historical analytical lenses. Integrative Psychological and Behavioral Science, 54(1), 124-141.
  • Göncü, A. (2019). Oyunda Büyümek-Çocuk Gelişimi ve Eğitimine Sosyokültürel Bakış. İstanbul: Koç Yayınları
  • Gripton, C. (2017). Planning for endless possibilities. A. Wodds (Ed.) Child-initiated play and learning: Planning for possibilities in the early years (s. 8-22) içinde. New York: David Fulton.
  • Gürkan, T. (2017). Okul öncesi eğitim programlarının genel özellikleri ile kazanım ve göstergeler. A. Köksal Akyol (Ed.) Okul öncesi eğitim programları (s. 34-58) içinde. Ankara: Hedef.
  • Hakkarainen P., Bredikyte, M., Jakkula, K. & Munter, H. (2013). Adult play guidance and children's play development in a narrative play-world, European Early Childhood Education Research Journal, 21(2), 213-225.
  • Hakkarainen, P & Vuorinen, M. L. (2018). The Program of Developmental (Narrative) Play Pedagogy. M. Fleer & B. van Oers (Ed.) International Handbook of Early Childhood Education. (s. 251-268) içinde. Dordrecht: Springer.
  • Hakkarainen, P. (2004). Narrative learning in the fifth dimension. Critical Practice Studies, 6(1), 5-20.
  • Hakkarainen, P. (2008). The challenges and possibilities of a narrative learning approach in the Finnish early childhood education system. International Journal of Educational Research, 47(5), 292-300.
  • Hakkarainen, P. (2010). Culturalhistorical methodology of the study of human development in transitions. Cultural-Historical Psychology, (4), 75-82.
  • Hakkarainen, P., & Bredikyte, M. (2008). The zone of proximal development in play and learning. Cultural Historical Psychology, (4), 2-11.
  • Hakkarainen, P., & Bredikyte, M. (2010). Strong foundation through play-based learning. Psychological Science & Education, (3), 58-64.
  • Hakkarainen, P., & Bredikyte, M. (2014). Understanding narrative as a key aspect of play. L. Brooker, M. Blaise, S. Edwards (Ed). The Sage Handbook of Play and Learning in Early Childhood (s. 240-251) içinde. London: Sage.
  • Hakkarainen, P., & Bredikyte, M. (2018). The Program of Developmental (Narrative) Play Pedagogy. M. Fleer & B. van Oers (Ed.) International Handbook of Early Childhood Education (s. 1041-1058) içinde. Dordrecht: Springer.
  • Hakkarainen, P., & Bredikyte, M. (2020). Playworlds and Narratives as a Tool of Developmental Early Childhood Education. Psychological Science and Education, 25(4), 40-50.
  • Helavaara Robertson, L., Kinos, J., Barbour, N., Pukk, M., & Rosqvist, L. (2015). Child-initiated pedagogies in Finland, Estonia and England: exploring young children's views on decisions. Early Child Development and Care, 185(11-12), 1815-1827.
  • Koçyiğit, S., & Baydilek, N. B. (2015). Okul öncesi dönem çocuklarının oyun algılarının incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 1-26.
  • Kostelnik, M. J., Soderman, A. K., Whiren, A. P. (2007). Developmentally appropriate curriculum. New Jersey: Pearson Education.
  • Lindqvist, G. (1995). The aesthetics of play: A didactic study of play and culture in preschools. Stockholm: Almqvist & Wiksell.
  • Miller, E., & Almon, J. (2009). Crisis in the kindergarten: Why children need to play in school. College Park, MD: Alliance for Childhood, Maryland.
  • Milli Eğitim Bakanlığı, (2013). Okul öncesi eğitimi programı. Ankara: Devlet Kitapları Basım Evi.
  • Rinaldi, C. (2006). In dialogue with Reggio Emilia: Listening, researching, and learning. New York: Routledge.
  • Rogers, S. (Ed.) (2010). Rethinking play and pedagogy in early childhood education: Concepts, contexts and cultures. New York: Routledge.
  • Ryan, S., & Northey-Berg, K. (2014). Professional preparation for a pedagogy of play. L. Brooker, M. Blaise, S. Edwards (Ed.) The SAGE handbook of play and learning in early childhood, (s. 204-215) içinde. Los Angeles, CA: Sage.
  • San, İ. (2009). Ne zaman eğitimde yaratıcı drama ne zaman tiyatro/drama?. Yaratıcı Drama Dergisi, 4(7), 5-14.
  • Sandberg, A., & Pramling-Samuelsson, I. (2003). Preschool teachers’ play experiences then and now. Early Childhood Research and Practice, 5(1),373-395
  • Schweinhart, L. J. (1997). Child-initiated learning activities for young children living in poverty. Clearinghouse on Elementary and Early Childhood Education. EDOPS-97-23.
  • Schweinhart, L. J., & Weikart, D. P. (1988). Education for young children living in poverty: Child-initiated learning or teacher-directed instruction?. The Elementary School Journal, 89(2), 213-225.
  • Temel, Z. F. Kurtulmuş, Z. & İmir, H. M. (2017). Reggio Emilia yaklaşımı ve uygulamalar. Z. F. Temel (Ed.) Okul öncesi eğitimde alternatif yaklaşımlar (s. 104-128) içinde. Ankara: Hedef Yayıncılık.
  • Toran, M. (2017). Steiner pedagojisi ve Waldorf okulları. Z. F. Temel (Ed.) Okul öncesi eğitimde alternative yaklaşımlar (s. 14-37) içinde. Ankara: Hedef Yayıncılık.
  • Tuğrul, B., Metin Aslan, Ö., Ertürk, H. G., & Özen Altınkaynak, Ş. (2014). Anaokuluna devam eden altı yaşındaki çocuklar ile okul öncesi öğretmenlerinin oyun hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 97-116.
  • Ulutaş, İ. & Tutkun, C. (2017). Montessori eğitim yöntemi ve uygulama örnekleri. Z. F. Temel (Ed.) Okul öncesi eğitimde alternatif yaklaşımlar (s. 40-67) içinde. Ankara: Hedef Yayıncılık.
  • Vygotsky, L. S. (1998). Düşünce ve Dil. (Çev. S Koray). İstanbul: Toplumsal Dönüşüm Yayınları
  • Wood, E. (2004). Developing a Pedagogy of Play for the 21st century. A. Anning, J. Cullen, M. Fleer (Ed.), Early childhood education: Society and culture (s. 17-30) içinde, London: Sage.
  • Wood, E. (2009). Developing a Pedagogy of Play. A. Anning, J. Cullen, & M. Fleer. (Ed). Early Childhood Education: Society and Culture (s. 27-38) içinde. London: Sage.
  • Wood, E. A. (2014). Free choice and free play in early childhood education: Troubling the discourse. International Journal of Early Years Education, 22(1), 4-18.
  • Woods, A. (Ed.). (2017). Child-initiated play and learning: planning for possibilities in the early years. Taylor & Francis.
  • Zamani, Z. (2016). ‘The woods is a more free space for children to be creative; their imagination kind of sparks out there’: exploring young children’s cognitive play opportunities in natural, manufactured and mixed outdoor preschool zones. Journal of Adventure Education and Outdoor Learning, 16(2), 172-189.
APA TEMEL Z, Temiz Çağlar A (2021). Anlatı Oyun Pedagojisi: Erken Çocukluk Eğitiminde Oyun Temelli Bir Yaklaşım. , 758 - 773. 10.33308/26674874.2021352291
Chicago TEMEL ZEYNEP FULYA,Temiz Çağlar Aslı Anlatı Oyun Pedagojisi: Erken Çocukluk Eğitiminde Oyun Temelli Bir Yaklaşım. (2021): 758 - 773. 10.33308/26674874.2021352291
MLA TEMEL ZEYNEP FULYA,Temiz Çağlar Aslı Anlatı Oyun Pedagojisi: Erken Çocukluk Eğitiminde Oyun Temelli Bir Yaklaşım. , 2021, ss.758 - 773. 10.33308/26674874.2021352291
AMA TEMEL Z,Temiz Çağlar A Anlatı Oyun Pedagojisi: Erken Çocukluk Eğitiminde Oyun Temelli Bir Yaklaşım. . 2021; 758 - 773. 10.33308/26674874.2021352291
Vancouver TEMEL Z,Temiz Çağlar A Anlatı Oyun Pedagojisi: Erken Çocukluk Eğitiminde Oyun Temelli Bir Yaklaşım. . 2021; 758 - 773. 10.33308/26674874.2021352291
IEEE TEMEL Z,Temiz Çağlar A "Anlatı Oyun Pedagojisi: Erken Çocukluk Eğitiminde Oyun Temelli Bir Yaklaşım." , ss.758 - 773, 2021. 10.33308/26674874.2021352291
ISNAD TEMEL, ZEYNEP FULYA - Temiz Çağlar, Aslı. "Anlatı Oyun Pedagojisi: Erken Çocukluk Eğitiminde Oyun Temelli Bir Yaklaşım". (2021), 758-773. https://doi.org/10.33308/26674874.2021352291
APA TEMEL Z, Temiz Çağlar A (2021). Anlatı Oyun Pedagojisi: Erken Çocukluk Eğitiminde Oyun Temelli Bir Yaklaşım. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 35(2), 758 - 773. 10.33308/26674874.2021352291
Chicago TEMEL ZEYNEP FULYA,Temiz Çağlar Aslı Anlatı Oyun Pedagojisi: Erken Çocukluk Eğitiminde Oyun Temelli Bir Yaklaşım. Yaşadıkça Eğitim Dergisi 35, no.2 (2021): 758 - 773. 10.33308/26674874.2021352291
MLA TEMEL ZEYNEP FULYA,Temiz Çağlar Aslı Anlatı Oyun Pedagojisi: Erken Çocukluk Eğitiminde Oyun Temelli Bir Yaklaşım. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, vol.35, no.2, 2021, ss.758 - 773. 10.33308/26674874.2021352291
AMA TEMEL Z,Temiz Çağlar A Anlatı Oyun Pedagojisi: Erken Çocukluk Eğitiminde Oyun Temelli Bir Yaklaşım. Yaşadıkça Eğitim Dergisi. 2021; 35(2): 758 - 773. 10.33308/26674874.2021352291
Vancouver TEMEL Z,Temiz Çağlar A Anlatı Oyun Pedagojisi: Erken Çocukluk Eğitiminde Oyun Temelli Bir Yaklaşım. Yaşadıkça Eğitim Dergisi. 2021; 35(2): 758 - 773. 10.33308/26674874.2021352291
IEEE TEMEL Z,Temiz Çağlar A "Anlatı Oyun Pedagojisi: Erken Çocukluk Eğitiminde Oyun Temelli Bir Yaklaşım." Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 35, ss.758 - 773, 2021. 10.33308/26674874.2021352291
ISNAD TEMEL, ZEYNEP FULYA - Temiz Çağlar, Aslı. "Anlatı Oyun Pedagojisi: Erken Çocukluk Eğitiminde Oyun Temelli Bir Yaklaşım". Yaşadıkça Eğitim Dergisi 35/2 (2021), 758-773. https://doi.org/10.33308/26674874.2021352291