İslam siyaset felsefe geleneği, Fârâbi okunmadan anlaşılamaz bir niteliği haizdir. Bu yüzden, İslam siyaset felsefesi geleneğinin teşekkülünde Fârâbî etkisi büyüktür. Platoncu ve Aristotelesçi kökenlerle bağlantılı bir biçimde siyaset felsefesi ilk defa Fârâbî aracılığıyla İslam düşüncesi içerisinde kendisine alan açar. Çalışmada, İslam siyaset felsefesinin kurucusu addedilen Fârâbî’nin mükemmel, tekâmül ya da tekemmün etmiş erdemli siyasal tasavvuru olan Medinetü’l-Fazıla’yı bozduğu ve onu erdemli olmayan siyasal toplumlara dönüştürmede birinci dereceden katkısı olduğunu düşündüğü nevâbit kavramsallaştırması üzerinden bir analiz yapılacaktır. Bu analiz üzerinden Fârâbî’nin yeniden erdemli toplum oluşturmada ne tür sorunları ortadan kaldırmayı amaçladığı ele alınacaktır. Böylece, Fârâbî’nin erdemli toplumu yeniden inşa sürecindeki olumsuzlukları ortadan kaldırmak için nasıl bir yol ve yöntem takip ettiği ortaya konacaktır. Çalışma ayrıca, bir taraftan Fârâbî’nin temel siyasal parametreleri üzerinden nevâbit kavramına yüklediği anlamı açığa çıkarırken, diğer taraftan da Fârâbî’nin bir tür toplum mühendisliği üzerinden toplum dışına ittikleri ile yerleşik düzeni onaylayıp onaylamadıklarını sorgulatmayı hedeflemektedir.