Bu makalenin araştırma konusu Ermeni kültür tarihine yön veren kırılma noktalarıdır. Yapılan araştırmanın amacı, yaşanan düşünsel ve sosyal kırılmaların şekillendirdiği kültürel dokuda Ermeni iddialarının geçirdiği evrimsel süreci gözlemlemektir. Araştırma konusunu motive eden, Ermeni anlatısının savunucuları tarafından dillendirilen soykırım iddialarının Türk kamuoyu nezdinde onay alması amacıyla tasarlanan ve bu çalışmada “rızanın inşası” olarak adlandırılan süreçte üretilen çalışmaların içeriği ve yoğunluğudur. Makalede, Ermeni iddialarını üreten mekanizmanın son derece karmaşık ve mutant/değişken olarak nitelendirilebilecek bir yapıya sahip olduğu; sorunun çözümü için gerekli olan tamalgıyı engelleyen pek çok karanlık noktanın bulunduğu; Ermeni iddialarını üreten mekanizmanın beslendiği kültürel dokuyu netleştirebilmek ve sağlıklı çözümler üretebilmek için soykırım iddiaları ile gündeme gelen sorunun kökenini 1915 yılından çok daha uzak bir zaman diliminden başlatan araştırmalara gereksinim duyulduğu vurgulanmaktadır. Bu bağlamda, Ermeni sorununun Ermeni iddialarına dönüşümü, Hristiyanlığın Ermeni halkı tarafından inanç sistemi olarak benimsendiği yıllardan bugüne kadar uzanan süreçte gözlemlenen kültürel kırılma noktaları referans alınarak resmedilmiştir. Ayrıca, şöyle bir görüş öne sürülmektedir: Dünya kamuoyuna enjekte edilen yaygın görüşün aksine, Ermeni kültüründeki son kırılma noktası, 1915 yılında Osmanlı Devleti’nin aldığı kararlar sonucunda yaşananlar değil, 1918 yılında kurulan Ermenistan Demokratik Cumhuriyeti’nin kendi kendini lağvetme (1920) sürecine sokan olayların neden olduğu ruhsal çöküntüdür. Bu makalede yukarıdaki görüşü destekleyen gelişmeler ön plana çıkartılmaktadır