TY  - JOUR
TI  - Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları
AB  - Meslek seçimi ilk önce düşünme ile başlar. Seçilecek meslek zihinde şekillenir ve daha sonra o meslek konusunda karar verilir. Bütün bu serüvenin ana hareket merkezi ise kalptir. Meslek edinme düşüncesi eğer tevhîdî imanla dolu bir kalpten doğarsa, seçilen meslek elbette insanlığın iyiliği için önemli sonuçlar doğuracaktır. Bir meslek olarak din hizmeti Yüce Allah’ın, elçisi Hz. Muhammed (sav) aracılığıyla insanlığa hidayet rehberi olarak gönderdiği Kur’ân’ın mesajının yine O’nun tarafından belirlenen amaca ve yöntemlere uygun olarak bütün insanlığa duyurulması faaliyetidir. Din hizmeti, sonradan ihtiyaca binaen ihdas edilen bir hizmet olmayıp, aksine varlığı için vahyin kaynaklık ettiği önemli ve gerekli bir hizmettir. Bu vazifeyi tarihi süreç içerisinde önce peygamberler yerine getirmiştir. Peygamberlerin bu hizmeti bozulmuş ilâhî dengeleri yeniden ikame etmeye, toplumu yeniden vahye göre şekillendirmeye ve kayıp değerleri hayatın merkezine koymaya yönelik olmuştur. Din görevini ifa edenler, bu yüce görevi Kur’ân ve Sünnetin ışığında yürütenlerdir. Nitekim bu vazifeyi gerçekleştirenler, Allah’ın dinini doğru öğrenme, anlama ve yaşama konusunda inananlara yardımcı olmaktadırlar. Bu nedenle din hizmeti doğru, bilgili, özverili, ahlaklı, takva sahibi ve dindar görevlilere ihtiyaç duymaktadır. Ayrıca din hizmetinin topluma sağlıklı bir şekilde aktarılabilmesi için, görevlilerin karakter ve mizaçlarının din hizmetine uygun, bu konuda ulaşılması gereken hedefin ise manevî olması önem arz etmektedir. Bu makalede din hizmetinin, yukarıda değindiğimiz bütün yönleriyle Kur’ân’ı Kerîm’deki kaynakları, yani din hizmetine bir meslek olarak varlık alanı sağlayan âyetler üzerinde durulacaktır.
AU  - Soylu, Ali
DO  - 10.33460/beuifd.775484
PY  - 2020
JO  - BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ İLAHİYAT FAKÜLTESİ DERGİSİ
VL  - 7
IS  - 2
SN  - 2148-3728
SP  - 395
EP  - 419
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/470553
ER  -