İnternete yönelik literatürde yer alan özgürlük–baskı ikilemine baskı tarafından bakan bu çalışma, benzer çalışmaların internet özgürlüğünü genellikle baskıcı hükümetlerin kısıtlaması üzerinden algılamasını sorunsallaştırmaktadır. İnternet özgürlüğünün iki boyutta tartışılması gerektiğini ileri süren çalışmaya göre makro doğrudan uygulanan bir kapatılmayken mikro dolaylı, bireyin kendisine uyguladığı bir kapatılmadır. Çalışmanın sorunsalı, baskı tarafındaki yaklaşımların makro düzeydeki yapılara olan vurgusunun aşırı düzeyde olduğu ve makro düzeydeki kapatılmaların aşılabildiği ve yine bu makro yapıların ve bireylerin kendilerinin de katkılarıyla yaratılan internet ortamının mikro düzeyde özgürlüğü talep etmeyen bir tip oluşmasına katkı sağladığıdır. Yönetim açısından tahakküm yerine rızayla oluşan konsensüs evla olduğu gibi makro düzeyde interneti kapatmak yerine mikro düzeyde bireyleri özgürlüğü talep etmeyecek bir konuma indirgemek de daha tercih edilebilirdir. Buradaki özne büyük kapatılma içinde yaşayan, interneti de bir kültür endüstrisi aracı olarak kullanan, kendisi bu endüstrinin ürünlerini tükettiği gibi kendisinin de tüketilmesine izin veren ve internet özgürlüğüne aldığı hazdan daha az değer veren bir durumdadır. Hükümetler ne kadar baskıcı olursa olsun internetin doğası gereği özgürlüğe daha açık olan yapısı da düşünüldüğünde, bu durum bireylerin internet ve teknoloji ile olan ilişkisinin daha fazla sorgulanması gerekliliğini ortaya koyar. Bu tespit literatürde internet özgürlüğünün genellikle tartışıldığı alan olan hükümet baskısından ziyade, kullanıcıların eylemlilikleri üzerinden tartışılmasının önemini vurgular.