Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi
Yıl: 2021 Cilt: 11 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 1079 - 1096 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 09-02-2022
Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi
Öz: Bireysel ruh ve ahlak felsefesinin kurucusu olan Sokrates gerek geleneksel dinin gerekse ilk filozofların Tanrı anlayışlarına karşı durmuştur. Bunun sebebi, onun felsefesini teolojik bir sistem üzerine bina etmesi ve bu sistemde hikmet sahibi olmayan bir tanrının varlığını kabul etmemesidir. Onun Yunan dinine karşı bu radikal görüşleri halkın tepkisini çekmiş ve neticede Sokrates, halkın dinini reddettiği gerekçesiyle idam edilmiştir. Bu çalışmada Sokrates’in yerel dine ve doğa felsefesine karşı olmasının gerekçeleri ortaya konulacak ve onun yeni teolojik-felsefî sisteminin temel noktaları ele alınacaktır. Ayrıca bu bağlamda Sokrates’in Tanrı ile insan ruhu arasındaki ilişkiye dair görüşleri, onun kullandığı kavramlar üzerinden değerlendirilecektir. Yine sokratik felsefenin bireysel ruh psykhe ve Tanrı tasavvurunun bağlantı noktaları ele alınacak böylece ‘ruhunu mükemmelleştir!’ ilkesinin dinî arka planı irdelenecektir. Bütün bunları incelerken meseleye Dinler Tarihi bakış açısıyla yaklaşılacak ve Sokratik felsefenin dinî temelleri anlaşılmaya çalışılacaktır.
Anahtar Kelime: Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
- Aristophanes & Dunbar, N. (1998). Birds: Edited with Introduction and Commentary. New York: Oxford University Press.
- Aristophanes. (2002). Clouds. The Trials of Socrates: Six Classic Texts. (Trans. P. Meineck). (Ed. C.D.C. Reeve). Cambridge: Hackett Publishing Company.
- Arslan, A. (2018). İlkçağ Felsefe Tarihi. 5 cilt. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Burkert, W. (2017). Yunan Kültüründe Yakındoğu Etkileri. (Çev. M. F. Yavuz). İstanbul: İthaki Yayınları.
- Burnet, J. (1916). The Socratic Doctrine of the Soul, London: Oxford University Press.
- Claus, D. B. (1981). Toward The Soul: An Inquiry into the Meaning of ψυχή before Plato. New Haven & London: Yale University Press.
- Cornford, F. M. (1952). Principum Sapientiæ: The Origins of Greek Philosophical Thought. New York: Cambridge University Press.
- Cornford, F. M. (2017). Sokrates Öncesi ve Sonrası. (Çev. A. M. C. Şengör & S. Onan).İstanbul: TİB Yayınları.
- Dodds, E. R. (1951). The Greeks and the Irrational. Los Angeles: University of California Press.
- Eliade. M. (2003). Dinsel İnançlar ve Düşünceler Tarihi. 3 cilt. (Çev. A. Berktay). İstanbul: Kabalcı Yayınları.
- Graham, D. W. (2005). Anaksagoras of Clazomenea. Encyclopedia of Philosophy. (Ed.D. M. Borchert). London: Thompson & Gale. I: 181-182.
- Guthrie, W. K. C. (1954). The Greeks and Their Gods. Boston: Beacon Press.
- Guthrie, W. K. C. (1969). A History of Greek Philosophy, 5 vols. London: Cambridge University Press. Guthrie, W. K. C. (2011). Yunan Felsefe Tarihi: Sokrates Öncesi İlk Filozoflar ve Pythagorasçılar. (Çev. E. Akça). İstanbul: Kabalcı Yayınları. Herakleitos. (2016). Fragmanlar: Testimonia-Fragmenta-Imitationes. (Çev. E. Yıldız &G. Şar). İstanbul: Dergah Yayınları. Hesiodos. (2014). İşler ve Günler –Tanrıların Doğuşu. (Çev. F. Akderin). İstanbul: Say Yayınları. Homeros. (2015). İlyada. (Çev. A. Erhat & A. Kadir). İstanbul: TİB Yayınları. Jaeger, W. (2011). İlk Yunan Filozoflarında Tanrı Düşüncesi. (Çev. G. Ayas). İstanbul:İthaki Yayınları.
- Kenny, A. (2011). Antik Felsefe-I. (Çev. S. Uslu). İstanbul: Küre Yayınları. Kidd, I. G. (1999). Posidonius: III. The Translation of the Fragments. Cambridge: Cambridge University Press.
- Lesher, J. H. (2001). Xenophanes of Colophon: Fragments. Canada: University of Toronto Press.
- Pearson, A. C. (1908). Demons and Spirits (Greek). Encycylopædia of Religion and Ethics. (Ed. J. Hastings). New York. 4: 590-594. Parmenides. (2017). Doğa Hakkında (περί φὑσεως). (Çev. Y. G. Sev). İstanbul: Pinhan Yayınları.
- Platon. (2002). Devlet. (Çev. S. Eyüboğlu & M. A. Cimcoz). İstanbul: TİB Yayınları.
- Platon. (2006). Sokrates’in Savunması. (Çev. E. Gönen). İstanbul: Kabalcı Yayınları.
- Platon. (2010). Alkibiades I-II. (Çev. F. Akderin). İstanbul: Say Yayınları.
- Platon. (2013). Menon. (Çev. F. Akderin). İstanbul: Say Yayınları.
- Platon. (2017). Phaidros. (Çev. F. Akderin). İstanbul: Say Yayınları.
- Rohde. E. (1925). Psyche: The Cult of Souls and Belief in Immortality Among The Greeks. London: Kegan Paul, Trench, Trubner & Co. Ltd.
- Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi 1095 Sangharakshita. (2012). Buda Kimdir?. (Çev. B. Biçen). İstanbul: Hermes Yayınları. Taylor, C. C. (2006). Socrates. Encyclopedia of Philosophy. (Ed. D. M. Borchert). London: Thompson & Gale. 9: 105.
- Vernant, J. P. (2016). Eski Yunan’da Mit ve Din. (Çev. M. Erşen). İstanbul: Alfa Mitoloji.
- Vlastos, G. (1991). Socrates: Ironist and Moral Philosopher. Cambridge: Cambridge University Press.
- Whittaker, G. (2001). Linguistic Anthropology and the Study of Emesal as (a) Women’s Language. Sex and Gender in the Ancient Near East. (Ed. S. Parpola & R. M. Whiting). July 2-6. 47/1, pp. 633-645.
- Woodruff, P. (2005). Areté. Encyclopedia of Philosophy. (Ed. D. M. Borchert). London: Thompson & Gale. 1: 256.
- Zeller, E. (2017). Grek Felsefesi Tarihi. (Çev. A. Aydoğan). İstanbul: Say Yayınları.
| APA | ÇINAR A (2021). Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi. , 1079 - 1096. |
| Chicago | ÇINAR AYNUR Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi. (2021): 1079 - 1096. |
| MLA | ÇINAR AYNUR Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi. , 2021, ss.1079 - 1096. |
| AMA | ÇINAR A Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi. . 2021; 1079 - 1096. |
| Vancouver | ÇINAR A Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi. . 2021; 1079 - 1096. |
| IEEE | ÇINAR A "Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi." , ss.1079 - 1096, 2021. |
| ISNAD | ÇINAR, AYNUR. "Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi". (2021), 1079-1096. |
| APA | ÇINAR A (2021). Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi. Beytulhikme An International Journal of Philosophy, 11(3), 1079 - 1096. |
| Chicago | ÇINAR AYNUR Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi. Beytulhikme An International Journal of Philosophy 11, no.3 (2021): 1079 - 1096. |
| MLA | ÇINAR AYNUR Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi. Beytulhikme An International Journal of Philosophy, vol.11, no.3, 2021, ss.1079 - 1096. |
| AMA | ÇINAR A Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi. Beytulhikme An International Journal of Philosophy. 2021; 11(3): 1079 - 1096. |
| Vancouver | ÇINAR A Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi. Beytulhikme An International Journal of Philosophy. 2021; 11(3): 1079 - 1096. |
| IEEE | ÇINAR A "Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi." Beytulhikme An International Journal of Philosophy, 11, ss.1079 - 1096, 2021. |
| ISNAD | ÇINAR, AYNUR. "Sokrates’in Teolojik Felsefesinde Tanrı ve İnsan Ruhu İlişkisi". Beytulhikme An International Journal of Philosophy 11/3 (2021), 1079-1096. |
