TY  - JOUR
TI  - Türk Ceza Hukukunda İş ve Çalışma Özgürlüğüne Karşı Suçlar
AB  - İş ve çalışma özgürlüğü, sanayileşmeyle birlikte burjuva sınıfının iş yapabilmesinin güvenceye alınması amacıyla ortaya çıkmıştır. Daha sonra işçi sınıfının ortaya çıkıp gelişmesiyle birlikte işçilerin ve bağımsız çalışan kişilerin de çalışma özgürlüklerinin güvenceye alınması amaçlanmıştır. Önceleri burjuva sınıfının iş yapma, işletme kurma hakkı ceza hukuku yoluyla korunmak istenmiş; zamanla işçilerin sözleşme yapmaya yönelik iradeleri, sözleşme kapsamında çalışma özgürlükleri, çalışanların insani koşullarda ve yapılan işe uygun bir ücretle çalışma hakları da ceza hukuku yoluyla korunmaya çalışılmıştır. Bu dönüşüm, 765 sayılı mülga TCK m. 201 ile 5237 sayılı TCK m. 117’deki düzenlemeler arasındaki farktan da görülebilmektedir. TCK m. 117’deki düzenlemede birbirine benzemekle beraber maddi unsurları ve hukuki konuları birbirinden farklı dört ayrı suç türüne yer verilmiştir. TCK m. 117/1’deki düzenleme ile çalışma ve girişim özgürlüğünün korunması; TCK m. 117/2 ve 117/3’teki düzenlemelerle kişilerin insani olmayan, insan onuruna aykırı koşullarda çalıştırılmasının engellenmesi; TCK m. 117/4’teki düzenlemeyle de çalışma ve sözleşme özgürlüğünün ihlal edilmesinin önlenmesi amaçlanmıştır. Bu nedenle, çalışmada her bir suçun maddi unsurunun ayrı başlıklar altında ele alınması tercih edilmiş; TCK m. 119/1’deki nitelikli haller, 119/2’deki içtima halleri ortak olduğundan tek bir başlıkta incelenmiştir. TCK’nın yedinci Bölüm başlığı “Hürriyete Karşı Suçlar” biçimindedir. Doğrudan Kanun metnine yapılan atıfların dışında, çalışmada hürriyet kavramı yerine özgürlük kavramının kullanılması tercih edilmiştir.
AU  - Aydin, Devrim
PY  - 2021
JO  - Terazi Hukuk Dergisi
VL  - 16
IS  - 176
SN  - 1306-9802
SP  - 690
EP  - 710
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/489078
ER  -