Yıl: 2020 Cilt: 7 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 191 - 234 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.33718/tid.688236 İndeks Tarihi: 11-02-2022

İç Bütünlük Açısından Mâûn Sûresi

Öz:
Âyetlerin meydana getirdiği ve Kur’an bölümleri olan sûreler, uzunluk ve kısalıklarına göre bazen bir bazen de birden çok konuyu işlerler. Üslup, vezin, konu, büyüklük gibi birçok açıdan Mekkî ve Medenî sûreleri birbirlerinden ayırmak mümkündür. Mekkî sûrelerde tevhid, âhiret ve nübüvvet gibi temelde üç ana tema ele alınır. Medenî sûrelerde ise bunlara ilaveten genel itibariyle sosyal ve bireysel hayata ilişkin hükümlere, ibadetlere ve Yahudi ve Hıristiyanlarla ilgili açıklamalara yer verilir. Âlimlerin çoğunluğu tarafından Mekkî bir sûre olduğu ifade edilen Mâûn sûresi, konu, üslup ve nüzûl dönemi itibariyle erken dönemde nâzil olan kısa bir sûre olmasına karşın, tefsirlerde parçacı bir yaklaşımla ve iki bölüm halinde tefsir edilmiştir. Özellikle 4-7. âyetler münafıklarla ilişkilendirilerek açıklanmış, buna bağlı olarak salât, riyâ, veyl ve mâûn sözcükleri Kur’an ve sûre bütünlüğünde taşıdıkları anlamlar dikkate alınmadan izah edilmişlerdir. Bu çalışmada, Mâûn sûresinin Mekkî ve “bütün bir sûre” olduğu düşüncesi, değişik açılardan ve farklı başlıklar altında incelenmiştir.
Anahtar Kelime:

Sūrah Māūn in Terms of Internal Integrity

Öz:
Sūrahs created by verses and parts of Qur’ān sometimes deal with one or more subjects according to their length. It is possible to distinguish Mekkī and Medenī sūrahs from many aspects such as style, meter, subject and size. In the Mekkī sūrahs, three main themes are discussed, such as monotheism, afterlife and prophethood. In the Medenī sūrahs in addition to these, in general, provisions related to social and individual lives, worshiping and explanations about Jews and Christians are included. Despite the fact that it is sent in the early period time as of its subject, style and nuzūl period, Māūn, which was declared as a sūrah of Mecca period by the majority of scholars, was interpreted in two parts with a fragmentary approach in tafsīr. Especially 4 to 7 th verses are explained in relation to the hypocrites, and accordingly, the words salāt, riyā, veyl and māūn are explained without taking into account the integrity of the Qur’ān and sūrah. In this study, the thought that sūrah Māūn is Mekkī and “an integral sūrah” was examined from different perspectives and under different titles.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Abbâs, İvedullah Abbâs. Muhâdarât fi’t-tefsîri’l-mevdû‘î. Dimışk: Dâru’l-fikr, 2007.
  • A‘şâ, Meymûn b. Kays. Dîvânu’l-A‘şa’l-Kebîr. Şrh. Muhammed Hüseyin. b.y.: Mektebetü’l-âdâb bi’l-cemâmîzet, ts.
  • Abduh, Muhammed. Tefsîru cüz’i amme. Mısır: Matbaatu Mısır, ts.
  • Akdağ, Hasan. Arap Dilinde Edatlar. Konya: Tekin Kitabevi, 1999.
  • Altuntaş, Halil-Şahin, Muzaffer. Kur’an-ı Kerim Meâli. Ankara: DİB Yay., 2006.
  • Âlûsî, Şihâbüddîn Mahmûd b. Abdullâh b. Mahmûd. Rûhu’l-me‘ânî fî tefsîri’l-Kur’ani’l-‘azîm ve’s-seb‘i’l-mesânî. 30 Cilt. Beyrut: Dâru ihyâi’t-turâsi’l-‘Arabî, Beyrut ts.
  • Askerî, Ebû Hilâl. el-Vücûh ve’n-nezâir. Thk. Muhammed Osmân. Kahire: Mektebetü’s-sekâfeti ve’d-dîniyyeti, 2007.
  • Ateş, Süleyman. Kur’an-ı Kerim Tefsiri. b.y.: Yeni Ufuklar Neşriyat, 1988.
  • Baysal, Sıddık. “Mekkî-Medenî Olgusunun Kur’an Lafız ve İbarelerinin Anlam ve Delaletlerini Belirleyiciliği: 107/Mâûn Sûresi Örneği”. Bartın Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi Dergisi 3/5 (2016): 23-58.
  • Bâzergan, Mehdi. Kur’an’ın Nüzul Süreci, Trc. Yasin Demirkıran ve Melâ Muhammed Feyzullah. Anakara: Fecr Yay., 1998.
  • Beyhakî, Ebû Bekir Ahmed b. El-Hüseyin. Delâilü’n-nübüvve ve ma‘rifetu ahvâli sâhibi’ş-şerî‘ati. Thk. Abdu’l-Mu‘tî el-Kal‘acî. 7 Cilt. Beyrut: Daru’l-kütübi’l-‘ilmiyye, 1988.
  • Beyzâvî, Nâsırüddîn Abdullah b. Ömer b. Muhammed. Envâru’t-tenzîl ve esrâru’t-te’vîl. Beyrut: Dâru ihyâi’t-turâsi’l-‘Arabî 1998.
  • Bikâ‘î, Burhânuddîn Ebi’l-Hasan İbrahim b. Ömer. Mesâidü’n-nazar li’l-işrâfi ‘alâ mekâsidi’s-süver. Thk. Abdüssemî’ Muhammed Ahmed Hüseyin. 3 Cilt. Riyad: Mektebetü’l-me‘ârif, 1987.
  • Böyük, Yusuf. “Fe” Edatının Arap Dilindeki Fonksiyonu”. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 13/26 (2015): 247-278.
  • Câbirî, Muhammed Âbid. Fehmu’l-Kur’ân (et-tefsîru’l-vâdıh hasebe tertîbi’n-nüzûl). Mağrib: Dâru’n-neşri’l-mağribiye, 2008.
  • Cevad Ali. Târihu’s-salâti fi’l-İslâm. Bağdat: Matbaatu diyâ, ts.
  • Cevherî, Ebû Mansur İsmail b. Hammad. es-Sıhâh (tâcu’l-luğa). Thk. Muhammedu Muhammed Tamir v.dğr. Kahire: Daru’l-hadis, 2009.
  • Çalışkan, İsmail. “Kur’an Vahyinin Mekke Yıllarında Kelimelerle ve Kavramlarla Zihniyet İnşası”. Kur’an Nüzulünün Mekke Dönemi Sempozyumu 29 Haziran-01 Temmuz 2012 Çorum, ed. Mesut Okumuş, Çorum: Çorum Belediyesi Kültür Yay., 2013.
  • Cündioğlu, Dücane. Kur’an’ı Anlama’nın Anlamı. İstanbul: Tibyan Yayınları, 1997.
  • Dâmegânî, Ebû Abdillah el- Hüseyin b. Muhammed. el-Vucûh ve’nnezâir li-elfâz-i kitâbillâhi’l-‘azîz. Thk. Arabî Abdülhamîd Ali. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-‘ilmiyye, ts.
  • Dânî, Ebû Amr el-Endelûsî. el-Beyân fî ‘addi âyi’l-Kur’ân. Thk. Gânim Kaddûrî el-Hamed. Kuveyt: Merkezü’l-mahtûtât ve’t-turâs ve’l-vesâik, 1994.
  • Davudoğlu, Ahmed. Kur’an-ı Kerim ve İzahlı Meali. İstanbul: Çile Yay., ts.
  • Derveze, Muhammed İzzet. et-Tefsîru’l-hadîs. Beyrut: Dâru’l-Ğarbi’l-İslâmî, 2000.
  • Dönmez, Bekir. Kur’an-ı Kerim’de Veyl Kavramı. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, 2010.
  • Ebû Avde, Halil Avde. et-Tatavvuru’d-delalî beyne luğati’ş-şi‘ri’l-câhilî ve luğati’l-Kur’ani’l-Kerim. Ürdün: Mektebetü’l-menâr, 2009.
  • Ebû Hayyân, Muhammed b. Yûsuf. Tefsîru’l-bahru’l-muhît. Thk. Adil Ahmed Abdü’l-Mevcûd v.dğr. 8 Cilt. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-‘ilmiyye, 1993.
  • Ebu’l-Bekâ, Eyyub b. Musa el-Hüseyni el-Kefevî. el-Külliyyât mu‘cemu fi’l-mustalahâti ve’l-furûku’l-luğaviyyeti. Thk. İrfan Dervîş ve Muhammed el-Mısrî. Beyrut: Müessesetü’r-risâle, 1998.
  • Ekinci, Kutbettin. Mâûn Sûresi Tefsiri. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, 1997.
  • Esed, Muhammed. Kur’an Mesajı: Meal-Tefsir. çev. Cahit Koytak- Ahmet Ertürk. İstanbul: İşaret Yay., 2002.
  • Ezherî, Ebû Mansur Muhammed b. Ahmed. Tehzîbu’l-Luğa. Thk.
  • Muhammed Ali en-Neccâr. 15 Cilt. Kahire: ed-Daru’l-Mısriyye li’t-teâlîfi ve’t-tercemeti, 1964.
  • Fayda, Mustafa. “Bedir Gazvesi”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 5: 325-327. İstanbul: TDV Yay., 1989.
  • Fîrûzâbâdî, Mecduddin Muhammed b. Ya‘kûb. Besâiru zevi’t-temyîz fi letâifi kitâbi’l-‘azîz, Thk. Muhammed Ali En-Neccar. 6 Cilt. Kahire: y.y., 1996.
  • Fîrûzâbâdî, Mecdüddin Muhammed b. Ya‘kub. el-Kâmûsu’l-muhît. Thk. Mektebet-ü tahkîki’t-turâs fî müessiseti’r-risale. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1993.
  • Gözeler, Esra. Kur’an Ayetlerinin Tarihlendirilmesi. İstanbul: Kuramer Yay., 2016.
  • Gözeler, Esra. “Konulu Tefsir”. Tefsire Akademik Yaklaşımlar-I. Ed. M. Akif Koç-İsmail Albayrak. 1:231-243. Ankara: Otto Yayınları, 2013.
  • Güllüce, Hüseyin. “Salât Kavramı: Etimolojisi ve Bazı Mülâhazalar”. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 23 (2005): 171-184.
  • Habenneke, Abdurrahman Hasan el-Meydânî. Meâricu’t-tefekkür ve dekâiku’t-tedebbür. Dimaşk: Dâru’l-kalem, 2000.
  • Halil b. Ahmed, Ebû Abdurrahman el-Ferâhîdî. Kitâbu’l-‘ayn. Thk. Mehdî el-Mahzûmî ve İbrahim es-Samrâi. 8 Cilt. Beyrut: y.y., 1988.
  • Hamidullah, Muhammed. İslam Peygamberi. Trc. Salih Tuğ. 2 Cilt. İstanbul: İrfan Yayımcılık, 1993.
  • Hîrî, Abdurrahmân İsmail b. Ahmed en-Nîsâbûrî. Vücûhu’l-Kur’ân. Thk. Necef Arşî. Meşhed: Mecmeu’l-buhûsi’l-İslâmiyye, 1422.
  • Izutsu, Toshihiko. Kur’an’da Allah ve İnsan. Trc. Süleyman Ateş. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları, 1975.
  • İbn Âdil, Ebû Hafs Ömer b. Ali. el-Lubâb fî ulûmi’l-kitâb. Thk. Âdil Ahmed Abdulmevcûd v.dğr. 20 Cilt. Lübnan: Dâru’l-kütübi’l-‘ilmiyye, 1998.
  • İbn Aşûr, Muhammed Tâhir. Tefsîru’t-tahrîr ve’t-tenvîr. 30 Cilt. Tunus: ed-Dâru’t-Tûnisiyye li’n-neşr, 1984.
  • İbn Atıyye, Kadı Ebû Muhammed Abdülhak b. Gâlib. el-Muharreru’l-vecîz fî tefsîri’l-kitâbi’l-‘azîz. Thk. Abdüsselâm Abdüşşâfî Muhammed. Beyrut: Daru’l-kütübi’l-ilmiyye, Beyrut 2001.
  • İbn Fâris, Ebu’l-Hüseyn Ahmed. Mu‘cemu el-meķâyîsi’l-luğa. Thk. Şihabuddin Ebû Amr. Beyrut: Dâru’l-fikr, 1994.
  • İbn Manzûr, Ebü’l-Fazl Cemâlüddîn Muhammed b. Mükerrem. Lisânu’l-‘Arab. 15 Cilt. Beyrut: Dâru sadır, ts. İbn Nûriddîn, Muhammed b. Ali b. İbrahim el-Hatîb el-Mevziî. Mesâbîhu’l-meğânî fî hurûfi’l-me‘ânî. Thk. Âid el-Ömerî. Beyrut: Dâru’l-menâr, ts.
  • İbnu’d-Durays, Ebû Abdullah Muhammed b. Eyyûb. Fezâilu’l-Kur’ân, Thk. Urve Budeyr. Dimaşk: Dâru’l-fikr, 1987.
  • İbnü’l-Cevzî, Ebu’l-Ferec Cemâluddin Abdurrahman b. Ali b. Muhammed. Zâdü’l-mesîr fî ‘ilmi’t-tefsîr. 9 Cilt. Beyrut: el-Mektebu’l-İslâmî, 1984.
  • İbnü’l-Cevzî, Ebu’l-Ferec Cemâlüddin Abdurrahman b. Ali b. Muhammed. Nüzhetü’l-a‘yüni’n-nevâzir fî ‘ilmi’l-vücûh ve’n-nezâir. Thk. Muhammed Abdülkerim Kazım er-Râdî. Beyrut: Müessesetü’r-risâle, 1987.
  • İbnü’n-Nedîm, Ebu’l-Ferec Muhammed b. İshâk. el-Fihrist. Beyrut: Dâru’l-marife, ts.
  • İbnü’z-Zübeyr, Ahmed b. İbrahim. el-Burhân fî tenâsubi’s-süveri’l-Kur’ân. Thk. Saîd b. Cuma el-Fellâh. Suudi Arabistan: Dâru İbni’l-Cevzî, 1428.
  • Jeffery, Arthur. Mukaddimetân fî ‘ulûmi’l-Kur’ân. Kahire: Mektebetü’l-hancî, 1954.
  • Karaalp, Cahit. “Salât Kavramının Semantik Analizi”. İnönü Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (Mesned İlahiyat Araştırmaları Dergisi) 9/1 (2018): 173-212.
  • Karaman, Hayrettin v.dğr. Kur’an Yolu Meali. Ankara: DİB Yay., 2014.
  • Karaman, Hayrettin v.dğr. Kur’an-ı Kerîm Açıklamalı Meâli. Ankara: DİB Yay., 2018.
  • Kaya, Ali. “Sure Mukaddimelerinde Verilen Bilgiler Çerçevesinde Müfessirlerin ‘Sure Bütünlüğü’ne Yaklaşımları (Klasik-Çağdaş Karşılaştırılması)”. Mütefekkir 6/11 (2019): 33-64.
  • Keskin, Hasan. “Sûre İç Bütünlüğü Açısından Nûh Sûresi’nin İncelenmesi”. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 13/2 (2009): 69-116.
  • Kılıç, İsmail. Kur’an’da Müşrikler (İtirazları ve Bunlara Verilen Cevaplar Açısından). İstanbul: Yalın Yay., 2019.
  • Kurtubî, Ebû Abdullah Muhammed Bin Ahmed Bin Ebi Bekr. el-Câmi‘ li-ahkâmi’l-Kur’ân. Thk. Abdullah Bin Abdü’l-Muhsin et-Türkî. 24 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-risâle, 2006.
  • Mahmûd Sâfî. el-Cedvelu fî i‘râbi’l-Kur’ân ve sarfihî ve beyânihî. Beyrut: Dâru’r-reşîd, 1995.
  • Matürîdî, Ebû Mansûr Muhammed b. Mahmûd, Te’vîlâtu Ehli’s-Sünne, Thk. Mücdî Bâsellûm. 10 Cilt. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-‘ilmiyye, 2005.
  • Mâverdî, Ebü’l-Hasan Alî b. Muhammed b. Habîb. en-Nuket ve’l- ‘uyûn. Nşr. Seyyîd b. Abdülmaksûd b. Abdürrahîm. 6 Cilt. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-‘ilmiyye 1992.
  • Melâkî, Ahmed b. Abdunnûr. Rasfu’l-mebânî fî şerhi hurûfi’l-me‘ânî. Thk. Amed Muhammed el-Harrât. Beyrut: Daru’l-kalem, 2002.
  • Mukâtil b. Süleymân. el-Vücûh ve’n-nezâir fi’l-Kur’âni’l-Kerîm. Thk. Hatim Sâlih ed-Dâmin. 5 Cilt. Dubai: Matbaât merkezi cum’ati’l-mesâcid li’s-sekâfeti ve’t-turâs, 2006.
  • Mukâtil b. Süleyman. Tefsîru Mukâtil b. Süleymân. Thk. Andullah Mahmud Şehhâte. 5 Cilt. Beyrut: Müessesetü’t-târîhi’l-‘Arabî, 2002.
  • Müneccid, Muhammed Nureddin. el-İştirâkü’l-lafzî fi’l-Kur’âni’lKerîm. Şam: Daru’l-fikr, 1999.
  • Müslim, Mustafa. Kur’an Çalışmalarında Yöntem. Trc. Salih Özer. Ankara: Fecr Yayınevi, 1993. Okumuş, Mesut. “Semantik ve Analitik Açıdan Kur’an’da “Salat” Kavramı”. Gazi Üniversitesi Çorum İlahiyat Fakültesi Dergisi 3/6 (2004/2): 1-30.
  • Öztürk, Yaşar Nuri. Kuranın Temel Kavramları. 2 Cilt. İstanbul: Yeni Boyut Yayınları, 2012.
  • Öztürk, Mustafa. “Yetim İyilikler”. Erişim: 27 Nisan 2019. https:// www.karar.com/yazarlar/mustafa-ozturk/yetim-iyilikler-9976.
  • Öztürk, Mustafa-Ünsal, Hadiye. Kur’an Tarihi. Ankara: Ankara Okulu Yay., 2017.
  • Râgıb el-İsfahânî, Müfredâtü’l-elfâzi’l-Kur’ân, Thk. Safvân Adnan Dâvûdî. Dimaşk: Daru’l-kalem, 2009.
  • Râzî, Fahrüddîn Muhammed b. Ömer b. Hüseyin. Mefâtîhu’l-gayb. 32 Cilt. Beyrut: Dâru’l-fikr, 1981.
  • Rızâ, M. Reşîd. Tefsîru’l-Kur’âni’l-hakîm (tefsîru’l-menâr). Mısır: Dâru’l-menâr, 1947.
  • Sa‘îdî, Abdulmuteâl. en-Nazmu’l-fennî fi’l-Kur’ân. b.y.: Matbaatun’n-nemûzeciyye, ts.
  • Semîn el-Halebî, Ahmed b. Yusuf b. Abduddaim. ‘Umdetu’l-huffâz fi tefsîr-i eşrafi’l-elfâz. Thk. Muhammed Bâsil Uyûnu’s-Sûd. 4 Cilt. Beyrut: Daru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1996
  • Semîn el-Halebî, Ahmed b. Yûsuf. ed-Durru’l-masûn fî ‘ulûmi’l-kitâbi’l-meknûn. Thk. Ahmed Muhammed el-Harrâd. 11 Cilt. Dimaşk: Daru’l-kalem, ts.
  • Suyûtî, Celâluddîn. ed-Durru’l-mensûr. Thk. Abdullah b. Abdulmuhsin et-Türkî. 17 Cilt. Kahire: Merkezu hicr li’l-buhûsi ve’d-dirâsâti’l-‘Arabiyyeti ve’l-İslâmiyyeti, 2003.
  • Suyûtî, Celâlüddin. el-İtkân fî ‘ulûmi’l-Kur’ân. Thk. Mustafa Dîb elBuğâ. 2 Cilt. Beyrut: Dâru İbn Kesîr, 1997.
  • Şâtıbî, Ebû İshâk İbrâhîm b. Mûsâ b. Muhammed. el-Muvâfakât. Thk.
  • Bekir b. Abdullah Ebû Zeyd. 6 Cilt. Suudî Arabistan: Dâru İbn Affân, 1997.
  • Şehristânî, Muhammed b. Abdulkerîm. Mefâtîhu’l-esrâr ve mesâbîhu’l-ebrâr. Thk. Muhammed Ali Âzerşeb. 2 Cilt. Tahran: Merkezu’l-buhûs ve’d-dirâsâti li’t-turâsi’l-mahdûd, 2008.
  • Taberî, Ebû Ca‘fer Muhammed b. Cerîr. Câmi‘u’l-beyân ‘an te’vîl-i âyi’l-Kur’an. Thk. Abdullah b. Abdülmuhsin et-Türkî. 26 Cilt. Kahire: Merkezü’l-buhûs ve’d-dirâsâti’l-‘Arabiyyeti ve’l-İslâmiyyeti, 2001.
  • Ünal, Necdet. “Kur’an’ı Kerim’de Kendilerine ‘Yazıklar Olsun’ Denilenler”. Kelam Araştırmaları Dergisi 9/1 (2011): 285-334.
  • Vâhidî, Ebu’l-Hasan Ali b. Ahmed en-Nisâbûrî. el-Vasît fî tefsîri’l-Kur’âni’l-mecîd. Thk. Adil Ahmed Abdü’l-Mevcûd v.dğr. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-‘ilmiyye, 1994.
  • Vâhidî, Ebu’l-Hasan Ali b. Ahmed. Esbâbu nüzûli’l-Kur’ân. Thk. Kemâl Besyûni Zağlûl. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1991.
  • Ya‘kûbî, Ahmed b. Ebî Ya‘kub b. Ca‘fer b. Vehb b. Vâdıh. Târîhu’l-Ya‘kûbî. Thk. Abdulemîr Mühennâ. 2 Cilt. Beyrut: Şirketü’l-ilmî li’l-matbûât, 2010.
  • Yahyâ b. Sellâm. et-Tesârîf. thk. Hind Ahmed Şelbî. Amman: Müessesetü âl el-beyt, 2007.
  • Yazır, Elmalılı Muhammed Hamdi. Hak Dini Kur’an Dili. 9 Cilt. İstanbul: Eser Neşriyat ve Dağıtım, 1979.
  • Yüksel, Yakup. “Kur’ân’da ‘Veyl’ Kelimesi Üzerine”. Diyanet İlmî Dergi 52/2 (2016): 147-170.
  • Zeccâc, Ebu İshak İbrahim b. es-Serî. Me‘âni’l-Kur’ân ve i‘râbuhû. Thk. Abdulcelîl Abduh Şekebî. 5 Cilt. Beyrut: ‘Âlemü’l-kütüb, 1988.
  • Zemahşerî, Ebu’l-Kasım Cârullah Muhammed b. Ömer. el-Keşşâf ‘an hakâik-i ğavâmizi’t-te’vîl ve ‘uyûni’l-eķâvîl fî vücûhi’t-te’vîl. Thk. Âdil Ahmed Abdulmevcûd ve Ali Muhammed Muavvıd. 6 Cilt. Riyad: Mektebetü’l-abîkân, 1998.
  • Zerkeşî, Bedruddîn Muhammed b. Abdullâh. el-Burhân fî ‘ulûmi’l-Kur’ân. Thk. Muhammed Ebu’l-Fazl İbrahim. 4 Cilt. Kahire: Mektebetu daru’t-turâs, Kahire ts.
APA kaya a (2020). İç Bütünlük Açısından Mâûn Sûresi. , 191 - 234. 10.33718/tid.688236
Chicago kaya ali İç Bütünlük Açısından Mâûn Sûresi. (2020): 191 - 234. 10.33718/tid.688236
MLA kaya ali İç Bütünlük Açısından Mâûn Sûresi. , 2020, ss.191 - 234. 10.33718/tid.688236
AMA kaya a İç Bütünlük Açısından Mâûn Sûresi. . 2020; 191 - 234. 10.33718/tid.688236
Vancouver kaya a İç Bütünlük Açısından Mâûn Sûresi. . 2020; 191 - 234. 10.33718/tid.688236
IEEE kaya a "İç Bütünlük Açısından Mâûn Sûresi." , ss.191 - 234, 2020. 10.33718/tid.688236
ISNAD kaya, ali. "İç Bütünlük Açısından Mâûn Sûresi". (2020), 191-234. https://doi.org/10.33718/tid.688236
APA kaya a (2020). İç Bütünlük Açısından Mâûn Sûresi. Trabzon ilahiyat dergisi, 7(1), 191 - 234. 10.33718/tid.688236
Chicago kaya ali İç Bütünlük Açısından Mâûn Sûresi. Trabzon ilahiyat dergisi 7, no.1 (2020): 191 - 234. 10.33718/tid.688236
MLA kaya ali İç Bütünlük Açısından Mâûn Sûresi. Trabzon ilahiyat dergisi, vol.7, no.1, 2020, ss.191 - 234. 10.33718/tid.688236
AMA kaya a İç Bütünlük Açısından Mâûn Sûresi. Trabzon ilahiyat dergisi. 2020; 7(1): 191 - 234. 10.33718/tid.688236
Vancouver kaya a İç Bütünlük Açısından Mâûn Sûresi. Trabzon ilahiyat dergisi. 2020; 7(1): 191 - 234. 10.33718/tid.688236
IEEE kaya a "İç Bütünlük Açısından Mâûn Sûresi." Trabzon ilahiyat dergisi, 7, ss.191 - 234, 2020. 10.33718/tid.688236
ISNAD kaya, ali. "İç Bütünlük Açısından Mâûn Sûresi". Trabzon ilahiyat dergisi 7/1 (2020), 191-234. https://doi.org/10.33718/tid.688236