TY  - JOUR
TI  - ŞEYH ÂZERÎ’NİN FARSÇA URÛCIYYE’Sİ VE TÜRK EDEBİYATINDAKİ DEVRİYYELER İLE KISA BİR MUKAYESESİ
AB  - Tasavvuf edebiyatı nazım türlerinden olan devriyyeler, “Devir Nazariyesi”nin bir yansıması olarak varlığı ilgilendirmesi, İslâmî felsefe ile iç içe olması, insanın yaratılışı ve dünyadaki varlık amacına farklı tasavvurlar getirmesi açısından mutasavvıf şairlerin kalem oynattıkları bir tür olagelmiştir. İslâm dünyasında özellikle Türk edebiyatında pek çok örnek vücuda getirilerek ‘tür’ niteliği kazanan devriyeler, Fars edebiyatında tam anlamıyla tür niteliğini kazanamamıştır. Bununla birlikte Fars şiirinde Mevlânâ (ö. 672/1273) başta olmak üzere İbn Yemîn (ö. 769/1368) ve Feyzî-i Hindî (ö. 1004/1595) gibi şairlerin devriyye olarak vasıflandırılabilecek şiirler kaleme aldığı görülür. Bu makalenin konusu da Şeyh Âzerî-i İsferâyînî (ö. 866/1462)’nin devriyye türüne giren ve münferit bir eser olarak da değerlendirilecek şekilde nüshaları bulunan Urûciyye başlıklı kasidesidir. Bu çalışmada öncelikle şair ve Urûciyye kasidesinin metni tanıtılarak muhteva hususiyetleri açısından Türk edebiyatındaki örneklerle kısaca kıyaslanacaktır. Akabinde Türkiye ve İran kütüphanelerinde tespit edilen münferit nüshalar ile divanındaki metin tenkitli neşir olarak sunularak beyitlerin Türkçe çevirisi verilecektir.
AU  - Gedik, Nusret
AU  - KILIÇ, Muzaffer
DO  - 10.26791/sarkiat.852376
PY  - 2021
JO  - e-Şarkıyat İlmi Araştırmalar Dergisi
VL  - 13
IS  - 2
SN  - 1308-9633
SP  - 811
EP  - 837
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/490201
ER  -