Amaç: Bu çalışma, COVID-19’un (Koronavirüs Hastalığı2019) Anadolu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Dil ve Konuşma Terapisi (DKT) Bölümündeki eğitim-öğretim faaliyetlerine etkisini araştırmak, lisans öğrencilerinin COVID-19 pandemisi sürecinde aldıkları uzaktan eğitime ilişkin görüşlerini incelemek ve 2020-21 güz dönemindeki uzaktan eğitim uygulaması için öğrenci önerilerini yansıtmak amacıyla planlanıp yürütülmüştür. Gereç ve Yöntemler: Çalışma, Anadolu Üniversitesi ve DKT Bölümü lisans programında öğrenim gören ve çalışmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden, 18- 49 yaş aralığında toplam 172 katılımcı ile yürütülmüştür. Çalışmaya, tüm sınıf düzeylerinden öğrenciler katılmıştır. Katılımcıların, demografik özelliklerine ve uzaktan eğitime ilişkin görüşlerine yönelik veriler uygulanan çevrim içi anket formu aracılığıyla elde edilmiştir. Bulgular: Uygulanan anketin bazı maddelerinde sınıflar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar görülse de öğrencilerin %59,3’ü pandemi sürecinde uzaktan eğitimin yeterli olmadığını, %35,5’i öğretim üyeleri tarafından hazırlanan ders materyallerinin de bu süreç içinde yeterli olmadığını düşünmektedir. Öğrencilerin %80,9’u uzaktan eğitimin staj ve uygulama süreçlerini olumsuz etkilediğini belirtirken, %87,8’ine göre uzaktan eğitimin geliştirilmeye açık yönleri bulunmaktadır. Sonuç: Bu çalışma sonunda, öğrencilerin bulundukları sınıf düzeyine göre uzaktan eğitim konusunda görüşlerinin farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır. Özellikle, meslek derslerini almaya başlayan 3. sınıf ve uygulamaların içinde olan 4. sınıftaki öğrenciler bu süreçteki eğitimi yeterli bulmadıklarını bildirmişlerdir. Uzaktan eğitimde kalitenin artırılması adına mutlaka öğrencinin öğretim üyesinin yüzünü göreceği, etkileşim içinde olacağı ve sınıf ortamına en yakın atmosferi sağlayacak senkron bir öğretim portalının kullanımı önem kazanmaktadır.