Yıl: 2020 Cilt: 0 Sayı: 49 Sayfa Aralığı: 217 - 258 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.17120/omuifd.785267 İndeks Tarihi: 29-07-2022

İbn Kuteybe’nin Yedi Harf Anlayışı

Öz:
Kur’ân’ın yedi harf üzere inzâl edildiğine dair pek çok rivayet Hz. Peygam- ber’den nakledilmiş; bunlar genel olarak kıraatlerin dayanağı telakki edil- miştir. Âlimlerin çoğu, konuyla ilgili rivayetlerden hareketle, nübüvvet dö- neminin önemli bir bölümünde Kur’ân’ın tek bir harf üzere okunduğunu, daha sonra çeşitli nedenlerle yedi harf ruhsatının verildiğini söylemiştir. Hadislerden anlaşıldığına göre yedi harf ruhsatından haberi olmayan bazı sahabîler duydukları farklı kıraatleri şikâyet amacıyla Rasûlüllâh’a arz et- mişler; ancak o, söz konusu olaylarda dinlediği kıraatlerin tamamının doğru olduğunu, zira Kur’ân’ın yedi harf üzere inzâl edildiğini bildirmiştir. Kur’ân’ın yedi harf üzere nazil olduğu, rivayetlerden anlaşılmakla birlikte bu hadislerde ifade edilen “yedi harf” ile kastedilenin ne olduğuna dair Hz. Peygamber’den aktarılan bir açıklama bulunmamaktadır. Durum böyle olunca Rasûlüllâh’ın ahirete irtihalinden sonra erken dönemlerden itibaren yedi harf ile ilgili yorumlar yapılmaya başlanmış ve konuyla ilgili olarak günümüze değin pek çok görüş ileriye sürülmüştür. Bu çerçevede yedi harf ile ilgili orijinal denebilecek yorum yapan âlimlerden biri de İbn Kutey- be’dir. Kaynaklarda, yedi harfin yedi vecih olduğu yönündeki görüşün ilk olarak İbn Kuteybe tarafından ileriye sürüldüğü ifade edilmektedir. İbn Ku- teybe’den sonra yedi harf meselesiyle ilgili görüş belirten âlimlerin bazısının onun yedi harf te’vilini aynen benimsediği; bazısının İbn Kuteybe’nin tespit ettiği yedi vecih üzerinde bir kısım düzenlemeler yaptığı; diğer bir bölümü- nün yine onun düşüncesinden hareketle farlı yorumlara ulaştığı gözlem- lenmektedir. Buna karşın İbn Kuteybe’nin ortaya koyduğu yorumun birta- kım âlimler tarafından ise tenkit edildiği bilinmektedir. Çalışmada İbn Ku- teybe’nin yedi harf yorumu ortaya konacak ve bunun, ilim dünyasındaki yansımaları tespit edilmeye çalışılacaktır. Araştırma, İbn Kuteybe’nin söz konusu görüşlerini kaydettiği Te’vîlü müşkili’l-Kur’an isimli eseri üzerinden yürütülecektir.
Anahtar Kelime: İbn Kuteybe, Kur’ân, Te’vîlü müşkili’l-Kur’an. yedi vecih, yedi harf, kıraat,

Ibn Qutayba’s Interpretation of Seven Letters (al-Ahruf al-Sab‘a)

Öz:
There are many narratives from the Prophet about that the Quran was revealed upon seven letters and in general these narratives were considered as the root of qiraats (variant readings of the Qur’ân). Most of scholars said with reference to narratives which are about the topic that in the large pe- riod of the prophethood the Quran was recited upon one letter, after that because of several reasons the seven letters’ permission was given. As it is understood from the hadiths some companions who had not known the permission, when they heard their friends’ different readings they com- plained the Prophet about these readings, but in these issues he said that all these were right, because the Quran was revealed upon seven letters. De- spite it can be understood from narratives that the Quran was revealed up- on seven letters, there is no explanation of seven letters’ meaning that was narrated from the Prophet. Because of lack of any explanation of the Prophet, it was started to indicate interpretation of seven letters and many interpretations were stated in early periods of time after the Prophet passed away. In this framework Ibn Qutayba was one of these scholars who stated original interpretations of seven letters. It is indicated in sources that the in- terpretation of seven letters is seven wajhes was stated by Ibn Qutayba for the first time. After Ibn Qutayba some scholars who tried to interpret seven letters follow him, some of them changed a couple of his seven wajhes and some scholars reached a new interpretation with reference to him. However it is know that some scholars criticised Ibn Qutayba’s ideas on the topic. In this article Ibn Quteybe’s interpretation of seven letters and his ideas’ reflec- tion on the scientific area will be studied. The study will be carried out through his book called Tawilu mushkil al-Quran.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Ahmed b. Hanbel, Ebû Abdillâh Ahmed b. Muhammed eş-Şeybânî. Müsnedü’l- imâm Ahmed b. Hanbel. Riyad: Mektebetü Dâri’s-Selâm, 2013.
  • Akaslan, Yaşar. “İbnü’l-Cezerî’nin “Yedi Harf” Meselesi Üzerindeki Fikirleri”. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi 18 (2018/2), 265-303.
  • Alemdar, Yusuf. “Kıraatlerin Ortaya Çıkışı Meselesine Yeni(den) Bir Bakış”. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 8 (2004/2), 143-170.
  • Altundağ, Mustafa. Hata İddiaları Çerçevesinde Kur’ân’ın Dil Ve Yazım Özelliği: Mushafta Lahn Meselesi. Bakü: Nurlar Neşriyat, 2004.
  • Aşıkkutlu, Emin. “Kırâat İlminin Temellendirilmesinde Ahruf -i Seb‘a Hadisi (Tahrîc, Tahlil ve Değerlendirme)”. Kur’ân ve Tefsir Araştırmaları-IV. İstan- bul: Ensar Neşriyat, 2002.
  • Bakıllânî, Ebû Bekir Muhammed b. Tayyib Muhammed el-Basrî. el-İntisâr li’l- Kur’ân. Thk. Muhammed el-‘İsâm el-Kudât. Beyrut: Dâru İbn Hazm, 2001.
  • Buhârî, Ebû Abdullâh Muhammed b. İsmâîl. el-Câmi‘u’s-sahîh. Thk. Muhibbüddîn el-Hatîb ve diğerleri. Kâhire: el-Matbaatüs’s-Selefiyye ve Mektebetühâ, 1979.
  • Buladı, Kerim. “Klasik Tefsir Mukaddimelerinde Yedi Harf Meselesi ve Yorumla- rı”. Yakın Doğu Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 2 (2016/2), 113-139.
  • Cevherî, Ebû Nasr İsmail b. Hammâd. es-Sıhâh tâcü’l-luga ve sıhâhu’l-‘Arabiyye. Thk. Ahmed Abdülgafûr Attâr. Beyrut: Dâru’l-‘İlm, 1990.
  • Coşkun, Muhammed. “Allah’a “Bir Harf Üzere” İbadet Etmek Ne Demektir?”. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 43 (2012/2), 223-250.
  • Çetin, Abdurrahman. Kur’an-ı Kerim’in İndirildiği Yedi Harf ve Kıraatlar . İstanbul: Ensar Neşriyat, 2005.
  • Çollak, Fatih. “Kur’ân’ın Nazil Olduğu Yedi Harf Ruhsatı ve Kıraat İhtilaflarının Karakteristiği”. Kur’ân ve Tefsir Araştırmaları-III. İstanbul: Ensar Neşriyat, 2002.
  • Dağ, Mehmet. Geleneksel Kıraat Algısına Eleştirel Bir Yaklaşım. İstanbul: İsam Yayın- ları, 2011.
  • Dağdeviren, Alican. “Kırâatlerin Kur’âniyyeti ve Sayısına Yönelik Bir Değerlen- dirme”. Ekev Akademi Dergisi 68 (2016/Güz), 35-52.
  • Dahhâk, Ebü’l-Kâsim b. Müzâhim el-Hilâlî el-Horasânî el-Belhî. Tefsîru’d-Dahhâk. Cem‘, dirase ve Thk. Muhammed Şükrî Ahmed ez-Zâviye. Kahire: Dâru’s- Selâm, 1999.
  • Dânî, Ebû Amr Osman b. Saîd b. Osman el-Ümevî. Câmi‘u’l-beyân fi’l-kırââti’s- seb‘i’l-meşhûra. Thk. Muhammed Sadûk el-Cezâirî. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l- ‘İlmiyye, 2005.
  • Dânî, Ebû Amr Osman b. Saîd b. Osman el-Ümevî. el-Ahrufü’s-seb‘a li’l-Kur’ân. Thk. Abdülmüheymin Tahhân. Cidde: Dâru’l-Menâra, 1997.
  • Ebû Dâvûd, Süleyman b. Eş‘âs b. İshâk el -Ezdî es-Sicistânî. Sünenü Ebî Dâvûd. Nşr. İzzet ‘U beyd ed-De‘âs ve ‘Âdil es-Seyyid. Beyrut: Dâru İbn Hazb, 1997.
  • Ebû Hayyân, Muhammed b. Yûsuf el-Endelüsî. Tefsîru’l-bahri’l-muhît. Thk. Âdil Ahmed Abdü’l-Mevcûd, Ali Muhammed Muavvid. Beyrut: Dâru’l- Kütübi’l-‘İlmiyye, 1993.
  • Ebû Şâme el -Makdisî, Şihâbüddîn Abdurrahmân b. İsmâîl b. İbrâhîm. el- Mürşidü’l-vecîz ilâ ‘ulûmin tete‘allku bi’l-Kitâbi’l-‘Azîz. Nşr. İbrâhîm Şem- süddîn, Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-‘İmiyye, 2003.
  • Ebû Şâme, Şihâbüddîn Abdurrahman Makdisî. el-Mürşidü’l-vecîz. Thk. Tayyar Altıkulaç. İstanbul: TDV Yayınları, 1986.
  • Ebû Ubeyd, Kâsım b. Sellâm. Garîbü’l-hadîs. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-‘Arabi, 1976.
  • Ebû Ubeyde, Ma‘mer b. el-Müsennâ et-Teymî. Mecâzü’l-Kur’ân. Thk. Fuat Sezgin. Kahire: Mektebetü’l-Hâncî, 1954.
  • Fârisî, Ebû Ali el-Hasen b. Abdilgaffâr. el-Hucce li’l-kurrâi’s-seb‘a. Thk. Bedreddîn Kahvecî, Beşîr Cuvîcâtî. Beyrut: Dâru’l-Me’mûn li’t-Türâs, 1991.
  • Ferrâ, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Ziyâd. Me‘âni’l-Kur’ân. Beyrut: ‘Âlemü’l-Kütüb, 1983.
  • Hatîb el-Bağdâdî, Ebû Bekir el-Hatîb Ahmed b. Ali b. Sâbit Târîhu Bağdâd ev medîneti’s-selâm. Beyrut: Dârul’l-Kütübi’l-İlmiyye, t.y.
  • Hatîb, Abdüllatîf. Mu‘cemü’l-kırâât. Dimeşk: Dâru Sa‘deddîn, 2000.
  • İbn Abdilberr, Ebû Ömer Cemâlüddîn Yûsuf b. Abdillâh b. Muhammed en- Nemerî el-Endelüsî. et-Temhîd limâ fi’l-Muvatta’ mine’l-me‘ânî ve’l-esânîd. Thk. Muhammed el-Fellâh. Tıtvan: Vizâratü’l-Evkâf ve’ş-Şüûni’l- İslâmiyye, 1980.
  • İbn Atıyye, Ebû Muhammed Abdülhak b. Ğâlib el-Endelüsî. el-Muharraru’l-vecîz fî tefsîri’l-Kitâbi’l-‘Azîz. Thk. Abdü’s-Selâm Abdü’ş-Şâfî Muhammed. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-‘İlmiyye, 2001.
  • İbn Cinnî, Ebü’l-Feth Osmân b. Cinnî el-Mevsılî. el-Muhteseb: fî tebyîni vücûhi şevâzzi’l-Kırâât ve’l-îzâhi anhâ. Thk. Ali en-Necdî Nâsıf, Abdülhalîm en- Neccâr, Abdülfettâh İsmâ’il Şiblî. Kahire: Meclisü’l -A‘la li’ş-Şuûni’l- İslâmiyye, 1994.
  • İbn Ebî Dâvûd, Ebû Bekir Abdullâh b. Süleymân b. el-Eş‘as es-Sicistânî. Kitâbü’l- mesâhif. Thk. Muhibbü’d-Dîn Abdü’s-Sübhân Vâiz. Beyrut: Dâru’l- Beşâiri’l-İslâmiyye, 2002.
  • İbn Hacer, Ebü’l-Fazl Şihâbüddîn Ahmed b. Alî b. Muhammed el-Askalânî. Fet- hu’l-bârî bi-şerhi Sahîhi’l-Buhârî. Thk. Şuayb el -Arnaût, Adil Mürşid ve di- ğerleri. Dımaşk: er-Risâletü’l-‘Âlemiyye, 2013.
  • İbn Hâleveyh, Ebû Abdullah Hüseyin b. Ahmed. Muhtasar fî şevâzzi’l-Kur’ân min Kitâbi’l-Bedî‘. Kahire: Mektebetü’l-Mütenebbî, ts.
  • İbn Hallikân, Ebü’l-Abbâs Şemseddîn Ahmed b. Muhammed. Vefeyâtü’l-a‘yân ve enbâu ebnâi’z-zamân [mimmâ sebete bi’n-nakl evi’s-sem‘ ev esbetehü’l-a‘yân]. Nşr. İhsan Abbâs. Beyrut: Dâru Sâdır, 1978.
  • İbn Kuteybe, Ebû Muhammed Abdullah b. Müslim ed-Dîneverî. Te’vîlü müşkili’l- Kur’ân. Thk. es-Seyyid Ahmed Sakr. Kahire: Dâru’t-Türâs, 1973.
  • İbn Kuteybe, Ebû Muhammed Abdullah b. Müslim ed-Dîneverî. Tefsîru garîbi’l- Kur’ân. Thk. es-Seyyid Abbas Ahmed Sakr. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l- ‘İlmiyye, 1978.
  • İbn Manzûr, Ebü’l-Fazl Muhammed b. Mükerrem b. Ali el-Ensârî. Lisânü’l-‘Arab. Beyrut: Dâru Sâdir, t.y.
  • İbn Mücâhid, Ebû Bekir Ahmed b. Musa b. el-Abbâs et-Temîmî. Kitâbü’s-seb‘a fi’l- kırâât. Thk. Şevkî Dayf. Kahire: Dâru’l-Ma‘rife, 1980.
  • İbnü’l-Cevzî, Ebü’l-Ferec Cemâlüddîn Abdurrahmân b. Alî b. Muhammed el- Bağdâdî. Zâdü’l-mesîr fî ‘ilmi’t-tefsîr. Beyrut: el-Mektebü’l-İslâmî, 1987.
  • İbnü’l-Cevzî, Ebü’l-Ferec Cemâlüddîn Abdurrahmân b. Alî b. Muhammed el- Bağdâdî. Fünûnü’l-efnân fî ‘uyûni ‘ulûmi’l-Kur’ân. Thk. Hasan Ziyaeddîn Itr. Beyrut: Dâru’l-Beşâiri’l-İslâmiyye, 1987.
  • İbnü’l-Cezerî, Ebü’l-Hayr Şemsüddîn Muhammed b. Muhammed b. Muhammed b. Alî b. Yûsuf. en-Neşr fi’l-kırââti’l-aşr. Thk. Ali Muhammed ed-Dabbâ. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-‘Âlemiyye, ts.
  • İbnü’l-Kıftî, Ebü’l-Hasan Cemaleddîn Ali b. Yûsuf b. İbrâhim. İnbâhü’r-ruvât alâ enbâhi’n-nühât. Nşr. Muhammed Ebü’l-Fadl İbrâhim. Kahire: Dâru Fikri’l - Arabî - Beyrut: Müessesetü’l-Kütüb es-Sekâfiyye, 1986.
  • Kastallânî, Ebü’l-Abbâs Şihâbüddîn Ahmed b. Muhammed b. Ebî Bekr. Letâifü’l- işârât li-fünûni’l-kırâât. Thk. Merkezü’d-Dirâsâti’l-Kur’âniyye. Medine-i Münevvere: Vizâratü’ş-Şüûni’l-İslâmiyye ve’d-Da‘ve ve’l-İrşâd es- Su‘ûdiyye, 1434.
  • Kurtubî, Ebû Abdillâh Muhammed b. Ahmed b. Ebî Bekir. el-Câmi‘ li-ahkâmi’l- Kur’ân ve’l-mübeyyin limâ tedammenehû mine’s-sünneti ve âyi’l-Furkân. Thk. Abdullâh b. Abdü’l-Muhsin et-Türkî. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 2006.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed b. Muhammed es-Semerkandî. Te’vîlâtü’l- Kur’ân. Thk. Mecdî Bâsellûm. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-‘İlmiyye, 2005.
  • Mekkî b. Ebî Tâlib, Ebû Muhammed b. Hammûs b. Muhammed el-Kaysî. el-İbâne ‘an me‘âni’l-kırâât. Thk. Abtülfettâh İsmail Şelebî. Kahire: Dâru Nehdati Mı- sır, 1977.
  • Mekkî b. Ebî Tâlib, Ebû Muhammed b. Hammuş b. Muhammed el-Kaysî. el-Keşf ‘an vücûhi’l-kırââti’s-seb‘ ve ‘ilelihâ ve hicecihâ. Thk. Muhyiddîn Ramadân. Beyrut: Müessetü’r-Risâle, 1997.
  • Müslim, Ebü’l-Hüseyn el-Kuşeyrî en-Nîsâbûrî Müslim b. el-Haccâc. Sahîhu Müs- lim. Nşr. Muhammed Fuâd Abdülbâkî. Kâhire: Dâru İhyâi’l -Kütübi’l- ‘Arabiyye, 1955-1956.
  • Nesâî, Ebû Abdirrahmân Ahmed b. Şuayb b. Ali. es-Sünenü’l-Kübrâ. Thk. Şuayb el-Arnaût. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 2001.
  • Öğmüş, Harun. “Yedi Harf Meselesi”. İslâm Araştırmaları Dergisi 24 (2010), 1-23.
  • Râgıb el-İsfahânî, Ebü’l-Kâsım Hüseyin b. Muhammed b. Mufaddal. el-Müfredât fî garîbi’l-Kur’ân. Nşr. Nizâr Mustafa el-Bâz. Riyad: Mektebetü Nizâr Mustafa el-Bâz, t.y.
  • Sa‘lebî, Ebû İshâk Ahmed b. Muhammed b. İbrâhim. el-Keşf ve’l-beyân fî tefsîri’l- Kur’ân. Thk. Ebû Muhammed b. ‘Âşûr. Beyrut: Dâru İhyâi’t -Türâsi’l- ‘Arabî, 2002.
  • Sâlih, Subhî. Mebâhis fî ‘ulûmi’l-Kur’ân. Beyrut: Dâru’l-‘İlm li’l-Melâyîn, 1977.
  • Semîn el-Halebî, Ebü’l-Abbâs Şihâbüddîn Ahmed b. Yûsuf. ed-Dürru’l-mesûn fî ‘ulûmi’l-Kitâbi’l-Meknûn. Thk. Ahmed Muhammed el-Harrât. Dimeşk: Dâru’l-Kalem, 1986.
  • Sezgin, Fuad. Târîhu’t-türâsi’l-‘Arabi (GAS): ‘İlmü’l-lüga ilâ havâli sene 430 h. Arap- ça’ya tercüme eden: Arafe Mustafa. Riyad: Câmi‘atü’l-İmâm Muhammed b. Su‘ûd el-İslâmiyye, 1988.
  • Sülün, Murat. “Vahy, Nübüvvet ve Kur’an’ın Vahyediliş Aşamaları”. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 11-12 (1997), 99-149.
  • Süyûtî, Ebü’l-Fadl Celâleddîn Abdurrahmân b. Ebî Bekir, el-İtkân fî ‘ulûmi’l- Kur’ân. Thk. Şuayb el-Arnaût. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 2008.
  • Süyûtî, Ebü’l-Fadl Celâleddîn Abdurrahmân b. Ebî Bekir. Buğyetü’l-vü‘ât fî ta- bakâti’l-lügaviyyîn ve’n-nühât. Nşr. Muhammed Ebü’l-Fadl İbrâhim. Beyrut: Dâru’l-Fikr, 1979.
  • Şâhin, Abdussabûr. “Kur’an Tarihinde Yedi Harf Meselesi II”. Çev. Tayyar Altı- kulaç. Diyanet İşleri Başkanlığı Dergisi 12 (1973/2), 67-72.
  • Taberî, Ebû Ca‘fer Muhammed b. Cerîr b. Yezîd el-Bağdâdî. Câmi‘u’l-beyân ‘an te’vîli âyi’l-Kur’ân. Thk. Abdullâh b. Abdülmuhsin et-Türkî. Riyad: Dâru ‘Âlemi’l-Kütüb, 2001.
  • Tahâvî, Ebû Ca‘fer Ahmed b. Muhammed b. Selâme. Şerhu müşkili’l-âsâr. Tahkik, tahrîc, ta‘lik: Şuayb el-Arnaût. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1994.
  • Tirmizî, Ebû İsa Muhammed b. İsa b. Sevre es -Sülemî. el-Câmi‘u’l-kebîr. Thk. Beş- şâr ‘Avvâd Ma‘rûf. Beyrut: Dâru’l-Garbi’l-İslâmî, 1996.
  • Ukberî, Ebü’l-Bekâ Muhibbüddin Abdullah b. Hüseyin b. Abdullah. İ‘râbü’l- kırââti’ş-şevâz. Thk. Muhammed es-Seyyid ‘Azzûz. Beyrut: ‘Âlemü’l-Kütüb, 1996.
  • Ünal, Mehmet. Kur’an’ın Anlaşılmasında Kıraat Farklılıklarının Rolü. Ankara: Fecr Yayınları, 2005.
  • Zeccâc, Ebû İshâk İbrâhîm b. es-Serî b. Sehl. Me‘âni’l-Kur’ân ve i‘râbüh. Şerh ve thk. Abdülcelîl Abduh Şelebî. Beyrut: ‘Âlemü’l-Kütüb, 1988.
  • Zehebî, Ebû Abdullâh Şemseddîn Muhammed b. Ahmed b. Osmân. Siyeru a‘lâmi’n-nübelâ’. Nşr. Şuayb el-Arnaut, Hüseyin Esat. Beyrut: Müessesetü’r- Risâle, 1983.
  • Zemahşerî, Ebü’l-Kâsım Cârullâh Mahmûd b. Ömer b. Muhammed. el-Fâik fî garîbi’l-hadîs. Thk. Ali Muhammed Becâvî, Muhammed Ebü’l-Fazl İbrâhim. Kahire: Îsâ el-Bâbî el-Halebî, 1971.
  • Zemahşerî, Ebü’l-Kâsım Cârullâh Mahmûd b. Ömer b. Muhammed. el-Keşşâf ‘an hâkâiki ğavâmizi’t-Tenzîl ve ‘uyûni’l-ekâvîl fî vücûhi’t-te’vîl. Thk. Âdil Ahmed Abdülmevcûd, Ali Muhammed Muavviz. Riyâd: Mektebetü’l-Ubeykân, 1998.
  • Zerkeşî, Bedreddîn Muhammed b. Abdullah. el-Burhân fî ‘ulûmi’l-Kur’ân. Kâhire: Mektebetü Dâri’t-Türâs, 1957.
  • Zirikli, Hayreddîn. el-A‘lâm: Kâmûsu terâcim li-eşheri’r-ricâl ve’n-nisâ. Beyrut: Dâru’l-‘İlm li’l-Melâyin, 2002.
  • Zürkânî, Muhammed Abdülazîm. Menâhilü’l-‘irfân fî ‘ulûmi’l-Kur’ân. Thk. Fevvâz Ahmed Zümerlî. Beyrut: Dâru’l-Kitâbi’l-‘Arabi, 1995.
APA KILIÇ M (2020). İbn Kuteybe’nin Yedi Harf Anlayışı. , 217 - 258. 10.17120/omuifd.785267
Chicago KILIÇ MUSTAFA İbn Kuteybe’nin Yedi Harf Anlayışı. (2020): 217 - 258. 10.17120/omuifd.785267
MLA KILIÇ MUSTAFA İbn Kuteybe’nin Yedi Harf Anlayışı. , 2020, ss.217 - 258. 10.17120/omuifd.785267
AMA KILIÇ M İbn Kuteybe’nin Yedi Harf Anlayışı. . 2020; 217 - 258. 10.17120/omuifd.785267
Vancouver KILIÇ M İbn Kuteybe’nin Yedi Harf Anlayışı. . 2020; 217 - 258. 10.17120/omuifd.785267
IEEE KILIÇ M "İbn Kuteybe’nin Yedi Harf Anlayışı." , ss.217 - 258, 2020. 10.17120/omuifd.785267
ISNAD KILIÇ, MUSTAFA. "İbn Kuteybe’nin Yedi Harf Anlayışı". (2020), 217-258. https://doi.org/10.17120/omuifd.785267
APA KILIÇ M (2020). İbn Kuteybe’nin Yedi Harf Anlayışı. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 0(49), 217 - 258. 10.17120/omuifd.785267
Chicago KILIÇ MUSTAFA İbn Kuteybe’nin Yedi Harf Anlayışı. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 0, no.49 (2020): 217 - 258. 10.17120/omuifd.785267
MLA KILIÇ MUSTAFA İbn Kuteybe’nin Yedi Harf Anlayışı. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, vol.0, no.49, 2020, ss.217 - 258. 10.17120/omuifd.785267
AMA KILIÇ M İbn Kuteybe’nin Yedi Harf Anlayışı. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 2020; 0(49): 217 - 258. 10.17120/omuifd.785267
Vancouver KILIÇ M İbn Kuteybe’nin Yedi Harf Anlayışı. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 2020; 0(49): 217 - 258. 10.17120/omuifd.785267
IEEE KILIÇ M "İbn Kuteybe’nin Yedi Harf Anlayışı." Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 0, ss.217 - 258, 2020. 10.17120/omuifd.785267
ISNAD KILIÇ, MUSTAFA. "İbn Kuteybe’nin Yedi Harf Anlayışı". Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 49 (2020), 217-258. https://doi.org/10.17120/omuifd.785267