TY  - JOUR
TI  - Sennur Sezer’in Şiirlerinde “Su” İmgesi
AB  - Su, Türk edebiyatında en eski zamanlardan beri kullanılan önemli bir imgedir. Anonim Halk Edebiyatı
döneminden Cumhuriyet Dönemi şiirlerine kadar farklı olguları ifade etmek için kullanılır. Ziya Gökalp’in
belirttiğine göre, Şamanist Türkler suya kutsallık atfeder ve tıpkı ateş, ağaç, demir gibi onu da kült hâline
getirirler. Türk inançlarında su, varoluşun başlangıcı kabul edilir. En eski Türk destanlarından itibaren
incelediğimizde suyun, hayat ve güç veren bir doğa unsuru olduğunu görürüz. Tekke ve tasavvuf
edebiyatında su, Tanrı’nın tezahürünü imler. Divan şiirinde ise daha dinî bir mahiyeti vardır. Ahmet
Hâşim’in şiirlerinde su imgesi, şairin poetikasının da bir parçası olarak birçok şiirinde yer alır. Göl
Saatleri’nin isminde su imgesi görülür. Cahit Sıtkı Tarancı su ile şiirlerinde ölüm ve yaşam tezadını kurar.
Necip Fazıl Kısakürek’in “Su” adlı sekiz şiiri vardır. Cumhuriyet dönemi Türk şiirinde ve Çağdaş Türk
şiirinde de birçok şair “su” imgesine sıklıkla başvurur. Sennur Sezer, ilk kitabından son kitabına dek “su”
imgesine şiirlerinde yer verir. Kimi zaman suyu gerçek anlamıyla kimi zaman değişimin kendisi olarak
kullanır. Toplumcu-gerçekçi sanat anlayışına sahip olan Sezer, “su” imgesine şiirlerinde bu çerçevede yer
vermesinin yanı sıra yer yer felsefi boyutlarda da anlam kazanmasını sağlar. Diyalektikçi bir yaklaşım ile
halk şiirine yakın bir anlatım kullanır. Şiirlerinde sözünü etmekten vazgeçmediği; emeği, barışı, sevgiyi,
özgürlüğü su ile anlatır.
AU  - YEŞİL, FATMA
AU  - Çelik, Yakup
DO  - 10.7827/TurkishStudies.54233
PY  - 2021
JO  - Turkish Studies - Language and Literature
VL  - 16
IS  - 4
SN  - 2667-5641
SP  - 2659
EP  - 2675
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/514480
ER  -