Endüstriyel tasarım, görece yeni bir meslek olsa da tasarım etkinliği belki diğer tüm meslekleri önceler. Hatta insan faydası için yararlı bir amaca hizmet edecek nesneler yapma pratiği insan ırkına atfedilen temel özelliklerden biridir. Bu insana içkin, fayda temelli pratiğin sanayi devrimi sonrası ticari bir etkinlik olarak ortaya çıkışıyla yoğun eleştirilerin hedefi olması, çoğunlukla Marksist eleştirel teoriye dayanır. Endüstriyel tasarım etkinliği meslek olarak kurumsallaşması ile kendi var oluş iddiasını, insan ihtiyaç ve isteklerini tatmin eden nesneler yaratarak yaşam kalitesini artırmak olarak ortaya koyar. Endüstriyel tasarım mesleğinin ortaya çıkış nedeni olan sanayi devriminin, üretim maliyetlerini azaltması ve üretimi artırması, böylece nesnelerin herkesçe erişilebilir hale gelmesi ile toplumsal refahın artması, benzer şekilde modern kapitalizmin de vaatlerinden biridir. Çalışmada var oluş nedeninin insan faydası olduğunu iddia eden endüstriyel tasarım disiplininin, nasıl olup da kapitalizme hizmet etme yolunda üretim ilişkilerini gizlemek, bireyleri manipüle ederek tüketimi tahrik etmek ve doğayı tahrip etmek gibi konularda suçlandığı, tasarım tarihindeki gelişmeler ve eleştirel teorideki yankıları bağlamında tartışılmıştır. Literatüre disipline etkiyen sosyal, kültürel, ekonomik ve bilimsel gelişmeler temel alınarak, tarihselci bir anlayış ile yaklaşılmış, eleştiriler söz konusu etmenlere bağlı olarak erken dönem, modern dönem ve post modern dönem olmak üzere üç tarihsel süreçte sınıflandırılmıştır. Erken dönem seri üretimin gündelik tüketim nesnelerinde yaygınlaştığı ve disiplinin ticari bir faaliyet olarak ortaya çıktığı dönemi, modern dönem modernizm etkisindeki etkinliğin meslek olarak tanındığı 1940 ve 1970’li yıllar arası dönemi, post-modern dönem ise modernizmin çözüldüğü, tasarım sürecinde insan faktörünün ön plana çıktığı dönemi ifade etmektedir.