Amaç: Kadınların, serbest zaman aktivitelerine katılımı, toplumsal cinsiyet rolleri ile kısıtlanmaktadır. Fakat özgürlük ve kendini dışa vurma biçimi olarak ele alınan serbest zaman, kadınların sınırlayıcı toplumsal cinsiyet rollerinden bağımsızlaşmasının ve özgürleşmesinin bir aracı olarak görülmektedir. Araştırma nicel yaklaşım çerçevesinde betimsel tarama modelinde tasarlanmıştır. Bu araştırmanın amacı, Türk kadınlarının serbest zaman aktivitelerine katılımını engelleyen ve kolaylaştıran faktörlerin incelenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmada veri toplama aracı olarak ‘Serbest Zaman Kolaylaştırıcıları Ölçeği (Gürbüz, Öncü ve Emir, 2009)’ ve ‘Boş Zaman Engelleri Ölçeği (Gürbüz, Öncü ve Emir (2020)’ kullanılmıştır. Verilerin analizinde ise betimsel istatistiki yöntemler; t-testi, ANOVA ve Pearson korelasyon testleri kullanılmıştır. Çalışmanın araştırma grubunu yaşları 18-55 arasında değişen 196 kadın oluşturmaktadır. Bulgular: Çalışmadan elde edilen verilerin analiz sonuçlarına göre, Türk kadınlarının serbest zaman aktivitelerine katılımlarını kısıtlayan temel faktörün, yapısal faktörler olduğu belirlenmiştir. Sağlık/fitness kulüplerine üye olmanın ve düzenli olarak fiziksel aktiviteye katılımın da serbest zaman engellerinin aşılmasını kolaylaştırdığı söylenebilir. Sonuç: Sonuç olarak serbest zaman engel algısı arttıkça, serbest zaman kolaylaştırıcı algısının da arttığı ve serbest zamana katılımda karşılaşılan engellere göre stratejiler belirlenerek, bunların aşılmaya çalışıldığı ifade edilebilir. Elde edilen bulguların, serbest zaman aktivitelerine katılımda; engeller ve kolaylaştırıcılar gibi 2 temel faktörün kültürel ve cinsiyet perspektifinden incelenmesi sebebiyle literatüre katkı sağlayacağı düşünülmektedir.