Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması

Gül, Hüseyin; EFE, SEDA

Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması

Seda EFE, (Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Isparta, Türkiye)

Hüseyin GÜL (Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Isparta, Türkiye)

Çağdaş Yerel Yönetimler

44 15

Yıl: 2022 Cilt: 31 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 1 - 34 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 13-06-2022

Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması

Öz:

Mekânsal ölçek, kamu yönetimi açısından; yönetilebilir, planlanabilir, sürdürülebilir optimal idari sınırlar kapsamında ele alınır. Metropoliten alanların ya da kentsel bölgelerin işlevsel ekonomik alansallığı ile yerel yönetsel birim sınırları arasındaki uyumsuzluk; kamu tercihi teorisi, liberal yaklaşımlar, radikal ya da Marksist perspektifler gibi çok geniş bir yelpazede değerlendirilen, devletin yeniden mekansallaşmasında temel konulardan biridir. Bu konu, sosyoekonomik hayatın dinamikleri ve akışları, yerel yönetimlerin yeniden örgütlenmesi, metropoliten alan genelindeki iş birlikleri gibi farklı boyutlarda değerlendirmeyi gerektirir. Çalışmanın araştırma ayağı, kent-bölgeleşmenin bu boyutları içeren metropoliten gelişme durumuna ait yeni bir aşama olduğu temelinde şekillendirilmiştir. Bu çerçevede, morfolojik (mekânsal metodoloji) ve fonksiyonel (endeks değerlendirmeleri) olarak iki aşamalı gerçekleştirilen analize, elde edilen bulgulara ve değerlendirmelerine dayanarak büyükşehir kentleri için bir sınıflandırma önerisi geliştirilmiştir.

Anahtar Kelime:

A Different Perspective on Spatial Rescaling of the State: City-Regional Analysis and Classification on Metropolitan Cities in Turkey

Öz:

Spatial scale, in terms of public administration, is viewed as a manageable, planned, sustainable optimal spatial scale. The issue of incompatibility between functional economic spatiality of metropolitan areas or urban regions and the boundaries of local administrative units is one of the fundamental issues in the respatialization of the state, and considered from a wide variety of perspectives such as public choice school, liberal approaches, and radical or Marxist theory. This issue requires an evaluation involving many different dimensions such as dynamics and flows of socioeconomic life, reorganization of local governments, and collaborations across a metropolitan area. In this study, city-region is evaluated as a new factual stage of metropolitan development and the research has been shaped on this basis. In this framework, a classification of metropolitan cities is developed on the base of morphological (spatial methodology) and functional (index evaluations) analysis, findings of this analysis and evaluations.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

 Akçagün, P. (2017). “Provincial Growth in Turkey: A Spatial Econometric Analysis”. Applied Spatial Analysis and Policy, 10(2), 271-299.
 Akpınar, R. (2007). “Bölgesel Gelişme Politikalarında Yaşanan Değişim: Yeni Bölgeselleşme Paradigması ve Uygulamaları”. http://www.kentli.org/makale/akpinar (Erişim Tarihi: 23.03.2020).
 Amin, A. ve N. Thrift (2002). Cities Reimaging the Urban. Cambridge: Blackwell Publishers Ltd.
 Anselin, L. (1988). Spatial Econometrics: Methods and Models. Dordrecth: Kluwer Academic Publishers.
 Aydın, O., P. Bostan Aslantaş ve E. M. Özgür (2018). “Mekânsal Veri Analizi Teknikleriyle Türkiye’de Toplam Doğurganlık Hızının Dağılımı ve Modellenmesi”. Coğrafya Dergisi, 37, 27-45.
 Basile, R., M. Durban, R. Minguez, J. M. Montero ve J. Mur (2014). “Modeling Regional Economic Dynamics: Spatial Dependence, Spatial Heterogeneity and Nonlinearities”. Journal of Economic Dynamics & Control, 48, 229-245.
 Bayırbağ, M. K. (2013). “Local Entrepreneurialism and State Rescaling in Turkey”. İdeal Kent, 8, Ocak, 16-49.
 Beyhan, B. (2010). “Kamu Yönetimi ve Bölgesel Planlamada Düzgüsel Bölgelerin Açmazları ve İşlevsel Bölgelerin Tanımlanmasında İzlenebilecek Yöntemler Üzerine”. Çağdaş Yerel Yönetimler, 19(4), 1-29.
 Beyhan, B. (2014). “Bölgesel Ölçekte Mekânsal Planlamada Düzgüsel Bölgelerin Açmazları ve İşlevsel Bölgelerin Tanımlanmasında İzlenebilecek Yöntemler Üzerine”. 13. Ulusal Bölge Bilimi/Bölge Planlama Kongresi 2010- Bölgesel Gelişme İçin Yapılandırma Gündemi Bildiriler Kitabı. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Matbaası, 180-197.
 Boschma, R. (2011). “Bölgesel Çeşitlilik ve Politika Müdahalesi”. TEPAV 6. Bölgesel Kalkınma ve Yönetişim Sempozyumu Bildiriler Kitabı. Ankara: Matsa Basım Evi, 7-25.
 Brenner, N. (1999). “Globalisation as Reterritorialisation: The Re-Scaling of Urban Governance in the European Union”. Urban Studies, 36, 431-451.
 Brenner, N. (2004). “Urban Governance and the Production of New State Spaces in Western Europe 1960-2000”. Review of the International Political Economy, 11(3), 447-488.
 Brenner, N. (2006). “Metropoliten Kurumsal Reformu ve Çağdaş Batı Avrupa’da Devlet Mekânının Yeniden Ölçeklenmesi”. (Çev. A.C. Yoloğlu). Planlama Dergisi, 1, 113-137.
 Çabuk, S., Y. Turcan ve K. Demir (2014). “Türkiye’de Nüfusun Metropoliten Yığılması”. 13. Ulusal Bölge Bilimi/Bölge Planlama Kongresi 2010- Bölgesel Gelişme İçin Yapılandırma Gündemi Bildiriler Kitabı. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Matbaası, 62-73.
 Çiner, C. U. (2010). “Devlet Reformunda Yerelleşme ve Bölgeselleşme Üzerine, Memleket Siyaset Yönetim. 5(12), 168-180.
 Efe, S. (2020). Türkiye’de Metropoliten Alanların Kent-Bölge Oluşumu Çerçevesinde Bir Çözümlemesi. Kamu Yönetimi ABD, Doktora Tezi. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
 Efe, S. ve H. Gül (2018). “Büyükşehirler Üzerinden Yürütülen Yeni Mekânsal Yönetim Arayışına Kent-Bölgesel Yaklaşım: Adana-Tarsus-Mersin Örneği”. Kent, Yönetim ve Kültür: Kent Yaşamında İnsan. (Ed. N. Negiz, H. Gül ve A. Mutlu). Mauritius: LAP Lambert Academic Publishing, 95-140.
 Efe, S., A. Özaslan ve H. Gül (2020). “Türkiye’de Ekonomik Kümelenme ve Kentler- Arası Çok Merkezli Kentsel Gelişme Açısından Düşündürdükleri”. İdeal Kent Dergisi, Kentleşme ve Ekonomi Özel Sayı, 11(3), 1073-1110.
 Eraydın, A. (2012). “Kent Bölge”. Kentsel Planlama: Ansiklopedik Sözlük. (Ed. M. Ersoy). İstanbul: Ninova Yayıncılık. file:///C:/Users/Asus/Downloads/kent_bolge%20(1).pdf (Erişim Tarihi: 10.03.2021).
 Erdoğan, S., M. Yalçın ve M. A. Dereli (2011). “Kriminolojide Coğrafi Bilgi Sistemleri ve Mekânsal İstatistiksel Yöntemlerin Kullanımı: Hırsızlık Örneği”. TMMOB Harita ve Kadastro Mühendisleri Odası 13. Türkiye Harita Bilimsel ve Teknik Kurultayı, 18-22 Nisan, Ankara.
 Ergüt, Ö. (2016). Mekânsal Dağılımın Veri Analizine Etkisi. Ekonometri ABD, Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
 Eryiğit, B. H. (2018). “Metropoliten Alanların Yönetimine Dair Kuramlar Ekseninde Türkiye’de Büyükşehir Belediye Mevzuatının İrdelenmesi”. TESAM Akademi Dergisi, Yerel Yönetimler Özel Sayısı, 51-76.
 Friedmann, J. R. P. (1956). “The Concept of a Planning Region”. Land Economics, 32(1), 1-13.
 Frisken, F. ve D. F. Norris (2001). “Regionalism Reconsidered”. Journal of Urban Affairs, 23(5), 467-478.
 Genç, F. N. (2016). “6360 Sayılı Yasa ve Büyükşehir Belediyesinde Dönüşüm”. Türkiye’de Yeni Kamu Yönetimi: Yerel Yönetim Reformu. (Ed. Y. Demirkaya). İstanbul: WALD: Dünya Yerel Yönetim ve Demokrasi Akademisi Vakfı, 271-302.
 Gül, H. (2016). “Türkiye’de Yerel, Metropoliten ve Bölgesel Ölçekte İdari Reformlar”. Türkiye’de Yeni Kamu Yönetimi: Yerel Yönetim Reformu. (Ed. Y. Demirkaya). İstanbul: WALD: Dünya Yerel Yönetim ve Demokrasi Akademisi Vakfı, 49-76.
 Gül, H. ve S. Batman (2013). “6360 Sayılı Kanun’un Kent-Bölge Bağlamında Bir Değerlendirmesi”. Neo-liberalizm Sonrası Mekânsal Müdahale Biçimleri ve Yansımaları Bildiri Kitabı. KBAM 4, Kentsel ve Bölgesel Araştırmalar Sempozyumu, Mersin, 537-551.
 Gül, H., H. Özgür ve S. Efe (2017). “Niçin ve Nasıl Bir Büyükşehir Reformu?”. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 112-123.
 Harding, A. (2017). “Toplumsal Gücün Tarihi”. Kentsel Politika Teorileri. (Eds. J. S. Davies ve D. L. Imbroscio), (Çev. E. Ş. Ataman). İstanbul: Litera Yayıncılık, 59-80.
 Harvey, D. (2020). Kent Deneyimi. (Çev. E. Soğancılar). İstanbul: Sel Yayıncılık.
 Hendriks, F. (2006). “Shift in Governance in Polycentric Urban Region: The Case of the Dutch Randstad”. International Journal of Public Administration, 29(10-11), 931- 951.
 Hojer, M., A. Gullbeeg ve R. Pettersson (2011). Images of the Future City: Time and Space for Sustainable Development. (İngilizceye çev. S. Borai). London: Springer.
 Jenk, M. ve C. Jones (2010). “Issues and Concepts”. Dimensions of the Sustainable City: Future City 2. (Ed. M. Jenks ve C. Jones). London: Springer, 1-20.
 Jonas, A. ve K. Ward (2002). “A World of Regionalisms: Towards a US-UK Urban and Regional Policy Framework Comparison”. Journal of Urban Affairs, 24(4), 377-401.
 Jonas, A. E. ve K. Ward (2007). “Introduction to a Debate on City-regions: New Geographies of Governance, Democracy and Social Reproduction”. International Journal of Urban and Regional Research, 31(1), 169-178.
 Karaalp, H. S. ve F. Erdal (2012). “Sanayileşmenin Bölgesel Yığılması ve Komşu İllerin Büyümesi Gelir Faklılıklarını Arttırır mı? Türkiye İçin Bir Beta Yakınsama Analizi”. Ege Akademik Bakış, 12(4), 478-486.
 Karakayacı, Ö. (2018). “Bölge Planlamada Kırsal Alanların Önemini Yeniden Keşfetmek: Yeni Bölgecilik Perspektifinde Kuramsal Tartışmalar”. Planlama Dergisi, Ek Sayı:1, 42-51.
 Kayaalp, T., E. Yazgan ve S. Şahinler (2000). “Kümeleme Analiz Yöntemlerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi”. Türk Matematik Derneği-Devlet İstatistik Enstitüsü Araştırma 2000 Sempozyumu, 15-18 Ekim, Ankara, 154-163.
 Kaygalak, İ. (2020). Mekân ve Ekonomi: Ekonomik Coğrafyada Yeni Yaklaşımlar. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
 Keating, M. (2008). “Thirty Years of Territorial Politics”. West European Politics, 31(1-2), 60-81.
 Keleş, R. (2016). Şehirciliğin Kuramsal Temelleri. Ankara: İdeal Kent Yayınları.
 Kloosterman, R. C. ve S. Musterd (2001). “The Polycentric Urban Region: Towards a Research Agenda”. Urban Studies, 32, 623-633.
 Kratke, S. (1999). “A Regulationist Approach to Regional Studies”. Environment and Planning A, 31(4), 683-704.
 Kübler, D. ve H. Heinelt (2005). “Metropolitan Governance, Democracy and the Dynamics of Place”. Metropolitan Governance. (Eds. D. Kubler ve H. Heinelt). London & New York: Routledge, 8-28.
 Lambregts, B. (2002). “Global City-Region Ambitions in the Netherlands: From Randstad to Deltametropolis”. ERSA Congress Paper, Dortmund, August, 27-31.
 McCann, E. (2017). “Governing Urbanism: Urban Governance Studies 1.0, 2.0 and Beyond”. Urban Studies, 54(2), 312-326.
 Mckenzıe, R. D. (1924). “The Ecological Approach to The Study of The Human Community”. American Journal of Sociology, 30(3), 287-301.
 Meıjers, E. (2005). “Polycentric Urban Regions and the Quest for Synergy: is a Network of Cities More Than the Sum of Its Parts?”. Urban Studies, 42, 765-781.
 OECD (2013). Definition of Functional Urban Areas (FUA) for the OECD Metropolitan Database. https://www.oecd.org/cfe/regionaldevelopment/Definition-of- Functional-Urban-Areas-for-the-OECD-metropolitan-database.pdf (Erişim Tarihi: 23.03.2020).
 Oktay, T. (2016). “Metropol Kent Yönetimi Yaklaşımları ve Uygulama Modelleri”. Strategic Public Management Journal (SPMJ), 4, 9-71.
 Özatağan, G. ve M. Güvenç (2012). “Kent-Bölgeye Dönüşümün Dinamikleri: İzmir’de Sanayinin Mekânsal Organizasyonunda Yaşanan Değişimin Kent Bölge Oluşumuna Katkısı”. Kent Bölgeler, Metropoliten Alanlar ve Büyükşehirler: Değişen Dinamikler ve Sorunlar Bildiri Kitabı, KBAM 3, Kentsel ve Bölgesel Araştırmalar Sempozyumu, Ankara: Matsa Basımevi, 157-180.
 Özgül, C. G. (2017). “Yeni Bölgeselcilik Yaklaşımının Türkiye Büyükşehir Belediye Sistemine Yansımaları”. International Journal of Academic Value Studies, 3(11), 22- 30.
 Özgür, M. E. ve O. Aydın (2011). “Türkiye’de Evlilik Göçünün Mekânsal Veri Analizi Teknikleriyle Değerlendirilmesi”. Coğrafi Bilimler Dergisi, 9(1), 29-40.
 Parr, J. (2004). “The Polycentric Urban Region: A Closer Inspection”. Regional Studies, 38(3), 231-240.
 Parr, J. (2005). “Perspective on the City-Region”. Regional Studies, 39(5), 555-566.
 Perihanoğlu, G. M. ve O. Yeler (2019). “Mekânsal Otokorelasyon İndislerinin Önemi”. Fen Bilimleri ve Matematik Alanında Araştırma ve Değerlendirmeler. (Ed. R. Karapınar). Ankara: Gece Yayınevi, 91-100.
 Perlin, R. (2010). “Theoretical Approaches of Methods to Delimitate Rural and Urban Areas”. Europe Countries, 4, 182-200.
 Rodriguez-Pose, A. (2008). “The Rise of the “City-Regions” Concept and Its Development Policy Implications”. European Planning Studies, 16(8), 1025-1046.
 Sarı, V. İ., F. Gökyurt, ve T. Doğan (2019). Nüfus Yoğunluğu ve Kentsel İşlevler ile Türkiye’de İlçelerin Kentleşme Düzeyinin Ölçülmesi. Araştırma Raporu Sayı: 1. Ankara: TC Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Kalkınma Ajansları Genel Müdürlüğü Yayını.
 Sassen, S. (2006). Cities in A World Economy (3. Ed.). Thousand Oaks & London: Pine Forge Press.
 Savitch, H. ve R. K. Vogel (2017). “Bölgecilik ve Kentsel Politika”. Kentsel Politika Teorileri. (Eds. S. D., Jonathan ve D. Imbroscıo), (Çev. E. Ş. Ataman). İstanbul: Litera Yayıncılık, 203-236.
 Scott, A. J. (2001). Global City-Regions: Trends, Theory, Policy. Oxford: Oxford University Press.
 TC. CUMHURBAŞKANLIĞI, Strateji ve Bütçe Başkanlığı (2019). Onbirinci Kalkınma Planı (2019- 2023). Ankara.
 Tekel, A. (2016). “Türkiye’de Geçmişten Günümüze Değişen Metropoliten Alan Yönetimi”. Türkiye’de Yeni Kamu Yönetimi: Yerel Yönetim Reformu. (Ed. Y. Demirkaya). İstanbul: WALD: Dünya Yerel Yönetim ve Demokrasi Akademisi Vakfı, 243-270.
 Tekeli, İ., A. Türel, A. Eraydın, G. Berkman, T. Şengül ve E. Babalık (2006). Yerleşme Bilimleri/Çalışmaları İçin Öngörüler. TÜBA Yerleşme Bilimleri Öngörü Çalışma Grubu, Türkiye Bilimler Akademisi Raporları, no.14. Ankara: Şenol Matbaacılık.
 Tobler, W. R. (1970). “A Computer Movie Simultating Urban Growth in the Detroit Region”. Economic Geography, 46, 234-240.
 Tuzcu, S. E. (2016). “Mekânsal Ekonometri ve Sosyal Bilimlerde Kullanım Alanları”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 71(2), 401-436.
 TÜRKKONFED (2017). Kent-Bölge: Yerel Kalkınmada Yeni Dinamikler Türkiye’nin Kentlerinden Kentlerin Türkiye’sine. İstanbul: SİS CB Basımevi Matbaacılık.
 UN (2006). World Urbanization Prospects The 2005 Revision. United Nation Publication.
 Van der Laan, L. (1998). “Changing Urban Sysems: An Empirical Analysis at Two Spatial Levels”. Regional Studies, 32(3), 235-247.
 Wang, J. (2016). Urban Policy. Global Encyclopedia of Public Administration, Public Policy and Governance. (Ed. A. Farazmand). Springer International Publishing AG, 2- 9.
 Yakar, M. (2012). “Türkiye’de İç Göçlerin İlçelere Göre Mekânsal Analizi: 1995-2000 Dönemi”. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 9(1), 741-768.
 Yalçın, G. ve H. Ş. Düzgün (2013). “Mekânsal İstatistikte Nokta Deseni Analizi: Trafik Kazaları Analizi Örneği”. 14. Türkiye Harita Bilimsel ve Teknik Kurultayı, 14-17 Mayıs, Ankara: TMMOB Harita ve Kadastro Mühendisleri Odası.
 Yaşamış, F. D. (1995). “Büyükşehir Sorunsalı”. Amme İdaresi Dergisi, 28(1), 93-11.
 Yenigül, S. B. ve K. C. Çamur (2012). “Türkiye’de Metropoliten Alan Yönetimine İlişkin Yasal Düzenlemeler: Ankara Metropoliten Alan İncelemesi”. 3. Kentsel ve Bölgesel Araştırmalar Sempozyumu, Kent Bölgeler, Metropoliten Alanlar ve Büyükşehirler: Değişen Dinamikler ve Sorunlar Bildiri Kitabı, 6-7 Aralık, Ankara, 93-112.
 Yüceşahin, M. M., R. Bayar ve E. M. Özgür (2004). “Türkiye’de Şehirleşmenin Mekânsal Dağılışı ve Değişimi”. Coğrafi Bilimler Dergisi, 2(1), 23-39.

APA	EFE S, Gül H (2022). Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması. , 1 - 34.
Chicago	EFE SEDA,Gül Hüseyin Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması. (2022): 1 - 34.
MLA	EFE SEDA,Gül Hüseyin Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması. , 2022, ss.1 - 34.
AMA	EFE S,Gül H Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması. . 2022; 1 - 34.
Vancouver	EFE S,Gül H Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması. . 2022; 1 - 34.
IEEE	EFE S,Gül H "Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması." , ss.1 - 34, 2022.
ISNAD	EFE, SEDA - Gül, Hüseyin. "Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması". (2022), 1-34.

APA	EFE S, Gül H (2022). Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması. Çağdaş Yerel Yönetimler, 31(1), 1 - 34.
Chicago	EFE SEDA,Gül Hüseyin Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması. Çağdaş Yerel Yönetimler 31, no.1 (2022): 1 - 34.
MLA	EFE SEDA,Gül Hüseyin Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması. Çağdaş Yerel Yönetimler, vol.31, no.1, 2022, ss.1 - 34.
AMA	EFE S,Gül H Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması. Çağdaş Yerel Yönetimler. 2022; 31(1): 1 - 34.
Vancouver	EFE S,Gül H Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması. Çağdaş Yerel Yönetimler. 2022; 31(1): 1 - 34.
IEEE	EFE S,Gül H "Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması." Çağdaş Yerel Yönetimler, 31, ss.1 - 34, 2022.
ISNAD	EFE, SEDA - Gül, Hüseyin. "Devletin Mekânsal Yeniden Ölçeklendirilmesine Farklı Bir Bakış: Türkiye’deki Büyükşehirlerin Kent-Bölgeleşme Temelli Bir Analizi ve Sınıflandırması". Çağdaş Yerel Yönetimler 31/1 (2022), 1-34.