Bu çalışma, Hacettepe Üniversitesi Erişkin Hastanesi Genel Cerrahi, Dahiliye, Beyin Cerrahisi, Göğüs ve Kalp Damar Cerrahisi ve Yanık Yoğun Bakım Ünitelerinde yatmakta olan ve Gram-negatif basile bağlı hastane infeksiyonu tanısı almış hastalardan izole edilen Gram-negatif basillerin incelendiği tanımlayıcı bir çalışmadır. Çalışmada 79 hastadan izole edilen 94 Gram-negatif basilin 11 ayrı antimikrobik ilaca karşı direnç durumları belirlenmiştir. Antibiyotik duyarlılık testi E-test yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Kökenlerin %27'si bronko-alveolar lavaj, %21'i derin trakeal aspirat, %16'sı idrar, %14'ü irin, %9'u kan, %4'ü safra, %3'ü beyin-omurilik sıvısı, %2'si balgam ve katater, %1'i diren ve parasentez örneklerinden elde edilmiştir. Kökenlerin %42'si Pseudomonas aeruginosa, %20'si Escherichia coli, %18'i Acinetobacter türleri, %9'u Klebsiella türleri, %4'ü Enterobacter cloacae, %3'ü Stenotrophomonas maltophilia, %2'si Serratia marcescens, %1'i Citrobacter freundii ve %1'i Proteus mirabilis olarak saptanmıştır. Yoğun bakım ünitelerinden en çok izole edilen P. aeruginosa ve Acinetobacter kökenlerinin 11 antimikrobik ilaca karşı direnç aralığı %53.8 ile 89.7 arasında bulunarak yüksek düzeyde direnç varlığı saptanmıştır. Escherichia coli kökenlerinde amikasin, imipenem, sefepim ve sefotaksime karşı direnç saptanmazken, en yüksek direnç siprofloksasipe (%42.1) karşı bulunmuştur. Yoğun bakım ünitelerinde yüksek dirençli mikro-organizmaların sık görülmesi, olasılıkla bu ünitelerde uzun süreli, uygunsuz antibiyotik tedavisi verilmesinin bir sonucudur. Yüksek antibiyotik direncine sahip yoğun bakım kökenlerinin hastane ortamında yayılmaması için in vitro duyarlılık profillerinin devamlı olarak takip edilerek etkin tedavi protokollerinin uygulanması gerekmektedir.