Son yıllarda ülkemizde gittikçe popülerleşen posta sanatı hareketi, posta sanatının serüveni, nostaljik yapısı ve çıkış felsefesi ile, dikkatleri üzerine çekmeyi başarmıştır. Posta sanatı istendik bir şekilde el ve yer değiştiren hayatın içinden ve hayattan kesitler sunan, çoğu zaman belirlenen tema üzerinden tasarımlarının sağlandığı mektup postalarıdır. Bu mektup postaları posta örgütünün izlerini taşıyan, güzergâhta aldığı darbeler ve lekelerle, hatta bazen hiç tanınmayan örgüt mensubu dağıtım personellerinin el yazısı eklemeleriyle ancak alıcının eline ulaştığında tamamlanan sanat nesnesidir. Posta servisi aracılığı ile dilenen yere ve kişiye yollanan bu sanat hareketi galerilerde sergilenen sanat eserlerinden farklı olarak belirli bir zümreye ve kesime hitap eden sanat anlayışının karşına bir duvar gibi durarak sanatı halka hatta sanatçı kimliği olmayan kişilere kadar indirgemiştir. Posta sanatını tam olarak kavrayabilmek için işin sadece sanatsal boyutunu değerlendirmek kısır yargılara sebep olabilmektedir. Posta sanatını bir sanat hareketi olarak değerlendirmeden evvel, iletişim aracı olarak değerlendirmek gerekir. Posta sanatı ile iletişimde, iletişim süreci temel ögeleri irdelenmelidir. Çünkü iletişim kanalında ortaya çıkan bazı standartlar ve kurallar bu sanat hareketinin özgürlüğünü kısıtlamakta ve ona yön vermektedir. Sanat hareketinin dolaşımı süresince, Evrensel Posta Birliği teşkilatının bir üyesi olan Türkiye’de yerel ve uluslararası nitelikte posta kuralları uygulanmaktadır. Bu araştırma da posta sanatının ülkemizdeki iletişim süreçleri nelerdir? Sorusuna cevap aranmış, posta sanatının iletişimsel süreçleri literatür taraması veri sonuçlarına göre yorumlanmıştır. Bu çalışma posta sanatının önemini ve PTT’nin posta sanatı için gerekliliğini ve gereksinimlerini ortaya çıkarmaktadır.