Son yıllarda insanda yaşlılığın ne zaman ortaya çıktığı soruları daha sık gündeme gelmeye başlamıştır. Bu ilginin temelinde, yaşlı nüfusun son dönemlerde artış göstermesinin de kuşkusuz önemli bir payı vardır. Bu çalışmanın amacı, insanda yaşam evrelerinin nasıl değişim geçirdiği, buna bağlı olarak yaşlılığın nasıl ve ne zaman ortaya çıktığı sorusuna eğilen görüş ve çalışmaları literatür verileri ışığında değerlendirmektir. Bazı araştırıcılar insanda ömür uzunluğunun artışını (ve dolayısıyla yaşlılığın ortaya çıkışını) beyin büyümesiyle açıklamaktadırlar. Onlara göre artan beyin hacmi sayesinde insanlar bir yandan besin kaynaklarını çeşitlendirip avlanma stratejilerini geliştirmiş, diğer yandan da çevreden gelen tehlikeleri azaltmada daha başarılı olmuşlardır. Tüm bu gelişmeler insanın daha uzun yaşamasına giden yolu hazırlamıştır. Diğer bir grup araştırıcı ise insanda yaşam süresinin artışını “büyükanne hipotezi” adı verilen görüş çerçevesinde açıklamaya çalışmaktadırlar. Buna göre, kendi üreme dönemi sona ermesine rağmen kızlarına ve torunlarına yardım eden büyükanneler evrimsel açıdan başarı kazanarak daha uzun yaşamaya başlamışlardır. Her iki görüş de ömürdeki uzamanın insanın (Homo genusu) ortaya çıkışıyla meydana geldiğini savunmakla birlikte, elimizdeki fosil kanıtlar, insan ömründeki artışın görece geç bir dönemde (Üst Paleolitiğin başlangıcında, yaklaşık 40 bin yıl önce) ortaya çıktığını göstermektedir.