TY  - JOUR
TI  - جایگاه و ویژگی های کلّی هنر تذهیب در دوره سلجوقیان
AB  - ممنوعیت تصویرسازی در دین اسلام مهمترین علت رونق هنرهای تزیینی از جمله تذهیب در جوامع مسلمان در ادوار مختلف به شمار می آید. در این میان هنر تذهیب در دوره سلجوقی که در قلمرو فرهنگی سرزمین ایران بیش از همه در خدمت آراستن متن قرآن کریم بوده است با تاثیرپذیری آشکار از هنرهای رایج در دوره های پیشین، به بستری برای الهام هنرمندان مسلمان و گاه غیر مسلمان در دیگر سرزمین های اسلامی بدل شد. در این پژهش بااستفاده از روش توصیفی تحلیلی به بررسی جایگاه و ویژگی های کلّی هنر تذهیب در دوره سلجوقیان پرداخته شده است. بر اساس نتایج این پژوهش، هنر تذهیب به عنوان یکی از مهمترین هنرهای دوره سلجوقیان، زمینه ساز تحولات و تاثیرگذاری هایی عمده در این هنر شد که در ذیل مواردی همچون بکار بردن کاغذ به جای پوست، رواج رویکردهای نوین به مساله هندسه و غنای بیش از پیش رنگ و طرح خلاصه می شود. بر اساس نتایج این پژوهش مهمترین نسخه های مذهَّب دوره سلجوقی، نسخه های قرآنی است که در آنها با استفاه از طرح هایی همچون ترنج، تاج، ستاره های شش و هشت پر، دوایر زرین و جدول کشی ‌های زرین و لاجوردی به تزیین سرلوح ها، حاشیه ها، سرسوره ها و فواصل آیات پرداخته شده است. همچنین ابداعات و الگوهای بکار رفته در تذهیب های این دوره همچون دیگر هنرهای این عصر به صورتی چشمگیر در ادوار بعدی بویژه دوره مغول و دوره مملوکی مورد استقبال قرار گرفته است.
AU  - sahafiasl, parisa
DO  - 10.32955/neu.ilaf.2021.7.1.04
PY  - 2021
JO  - Yakın Doğu Üniversitesi İlahiyat Fakültesi dergisi (Online)
VL  - 7
IS  - 1
SN  - 2148-6026
SP  - 119
EP  - 158
DB  - TRDizin
UR  - http://search/yayin/detay/528616
ER  -