Her şeyin aynılaşmaya başladığı bir dünyada farklılıkların ortaya çıkarılması adına birçok proje geliştirilmektedir. Doğaya ve insana yönelik bir düşünce ürünü olarak kabul edilen bu projelerden biri de 1999 yılında İtalya’nın Orvieto kentinde ‘Yavaş Yemek (Slow Food)’ hareketine öncülük yapan Greve, Orvieto, Bra ve Positano kentlerinin belediye başkanları tarafından ortaya konan ‘Yavaş Şehir Hareketi’dir. Küresel sermayeden daha çok pay alabilme yarışı içerisinde olan birçok kent hem mekân organizasyonunda hem de gündelik yaşamın şekillenmesinde bir benzerlik ve tek tipleşme süreci yaşamaktadır. Yavaş şehir oluşumu kentlerin aynılaşmasının önüne geçerek kendi kimliklerini ve kültürlerini korumaları gerektiği bilincini oluşturmayı hedeflemektedir. Günümüzde ‘bir örnek’ deneyimlediğimiz kamusal mekanların farklarını ortaya koymaları noktasında tasarlanması ve mekân kalitelerinin yükseltilmesi yönünde birçok parametre ortaya konmuştur. Araştırmanın temel amacı; dış kamusal mekanlarda, mekân kalitesinin değerlendirilmesine yönelik belirlenecek olan ölçütler ışığında sakin şehir Halfeti (Türkiye) ve Trani (İtalya) örneği üzerinden yapılan analizler doğrultusunda mekân ve kültür arasındaki ilişkinin tartışılmasıdır.