Amaç: Kanser hastaları ve onların birinci derece yakınlarında psikiyatrik morbiditenin ve morditede etkili olabilecek faktörlerin belirlenmesidir. Yöntem: Araştırmanın örneklemi, İbni Sina Hastanesi Tıbbi Onkoloji Kliniği'nde yatmakta olan hastalar ve onların yakınları arasından, kontrol grubu ise, aynı hastanenin Behçet Merkezi'nde ayaktan izlenen Behçet hastaları ve onların yakınları arasından seçilmiştir. Hastalar ve yakınlarıyla psikiyatrik görüşme yapıldıktan sonra, Hastane Ankiseyet Depresyon Ölçeği, Beck Depresyon Ölçeği, Beck Umutsuzluk Ölçeği, Sheehan Yeti Yıkımı Ölçeği ve Spielberger Durumluk Anksiyete Ölçeği uygulanmıştır. Bulgular: Kanser hastalarının % 60'ı, yakınlarının % 40'ı bir DSM-IV Eksen I tanısı almışlardır. Her iki grupta da koyulan tanıların çok büyük bir bölümünü uyum bozukluğu oluşturmaktadır. Kanser hastalarının depresyon, anksiyete, umutsuzluk ve yeti yıkımı puanları birinci derece yakınlarının puanları ile istatistiksel bakımdan anlamlı ve çok yüksek bir korelasyon göstermektedir. Kanser hastaları ile kontrol grubu arasında ölçek puanları ve psikiyatrik morbiditenin yaygınlığı açısından anlamlı bir fark saptanmamıştır. Her iki grupta da psikiyatrik morbiditeyi artıran en önemli risk faktörü hastanın tıbbi durumunun kötüleşmesidir. Tartışma: Bu bulgular kanserlilerde ve yakınlarında bulunan psikiyatrik sorunların çoğunluğunun reaktif nitelikte olduğunu ve iki grubun duygusal durumunun birbiri ile yakından ilişkili olduğunu göstermektedir.