Bu çalışma Şanlıurfa'da yürütülen ilköğretim okulu öğrencilerinin bulaşıcı hastalıklara karşı eğitimi ve bağırsak solucanlarına karşı tedavi edilmesi projesinin 2001-2005 yıllan arasındaki mücadele sürecini ve elde edilen sonuçlan anlatmaktadır. Mücadele 2001 ve 2002 yılında temel verileri elde etmek için yapılan bir seri çalışma ile başladı. Bu çalışmalarda bağırsak solucanlannın sıklığının gecekondu bölgesinde %80, apartman bölgesinde %53 olduğu ve Ascaris lumbricoides birinci sıklıkta olduğu (%45), bunu Trichuris trichiura'nan izlediği (% 15-20), üçüncü sıklıkta Hymenolepsis nana'mn geldiği (%10-15) ve son sırada ise Taenia türlerinin (%5) çocuklarda infeksiyonlara yol açtığı saptandı. Aynca okul çocuklannda gelişme geriliği (boy kısalığı %24, kilo azlığı %25 ) ve kansızlık oranlannın ciddi boyutlarda oldu¬ğunu (%45) ortaya konuldu. Bu sonuçlar bağırsak solucanlan kontrol projesinin gerekliliğini ortaya koydu ve projeye 2002 yılında 40.000 öğrencinin bağırsak solucanlanna karşı tek doz mebendazol (500 mg) ile tedavi edilmesi ile başlandı. Dünya Sağlık Örgütünün projeyi desteklemesi ile 2003- 2004 eğitim yılında 100.000 ilköğretim okulu öğrencisinin bulaşıcı hastalıklara karşı eğitimi yapıldı ve tek doz mebendazole ile tedavisi yapıldı. 2004-2005 yılında ise kontrol programı yerel organizasyonlann desteğini aldı ve 200.000 doz mebendazole WHO'dan satın alındı. 140.000 doz şehir genelindeki 56 ilköğretim okuluna, 1500 doz anaokullanna, 20.000 doz 20 liseye lise ve 8500 doz 11 köy okuluna dağıtıldı. Kalan 30.000 doz mebendazole ise şehir merkezindeki 20 sağlık ocağına dağıtıldı. Ekim-2005'de kontrol çalışma-lannın sonuçlanın görmek için yapılan çalışmada bağırsak solucanlannın sıklığı gecekondu bölgesinde %35, apartman bölgesinde ise %6,4 olarak bulundu. Ascaris lumbricoides sıklığı %17, Trichuris trichiura sıklığı %1 'e düşmüş ve Taenia türlerine rastlanmamıştır. Hymenolepis nana sıklığı ise %21 olarak bulunmuştur. Bu sonuçlar uygulanan kontrol programının başanlı olduğunu ve devam edilmesini gerektiğini ortaya koymaktadır. Bu çalışma akademik sektörün bıkmadan usanmadan peşinden kovaladığı ve sonuçta kamu otoritesini ve toplumu ikna ettiği çabalann bir sonucudur. Bu çabalann sonucunda gelinen noktada yerel toplum artık bu hastalıklann tedavisinin gerektiğine inanmakta ve yerel sağlık otoriteleri de bu hastalıklara karşı ortak mücadele vermek gerektiğine inanmaktadırlar.