Bu proje kapsamında Antalya havzasının karasal nitelikli kuzey kesiminin neotektonik özellikleri ve depremselliği incelenmiştir. Bölgesel ölçekli bu çalışma kuzeyde Eğirdir gölü ortalarından başlayıp güneyde Antalya kıyılarına değin süren yaklaşık 14.000 km2 lik bir alanda sürdürülmüştür. İnceleme alanında yenitektonik dönem, Tortoniyen sonundaki Aksu sıkışma fazını izeleyen kısa süreli (Messiniyen) bir geçiş döneminden sonra Pliyosen'de başlamıştır. Genel olarak genişleme türü bir tektonik rejimle temsil edilen Yenitektonik dönemde, bir taraftan eskitektonik dönemden kalan kalıtsal yapılar nitelik değiştirerek yeniden etkinlik kazanmış, diğer taraftan da yeni yapılar oluşmuştur. Bu yapılar hemen hemen tümüyle, önemli miktarda sol ve sağ yanal doğrultu atım bileşeni olan verev atımlı normal faylardır. İnceleme alanında çok sayıda fay saptanmış, haritalanmış ve önemli olanları ayrı ayrı adlanarak kinematik özellikleri açıklanmıştır. Önemli faylar arasında Gedikli-Sindelalanı, Oymapmar, Kırkkavak, Mahmatlar, Akçay, Sivritepe-Eğirdir, Yeniköy-Kovada, Yanköy, Gökçepmar, Karataş, Pelitdibi-Güller, Haramancık, Kovanlık ve Göynük fay ve fay setleri sayılabilir. Yenitektonik dönemde, fayların etkinliğine bağlı olarak değişik boyutlu çok sayıda yenitektonik havza gelişmiştir. Bunlardan İsparta, YeniAksu, Beşkonak, Karataş, Eğirdir-Kovada havzalan tip havzalar olarak belirlenmiştir. Aynca, bu havzalann havza dolgulaan formasyon mertebesinde 11 kaya-stratigrafı birimine bölünmüş ve aynntılı biçimde açıklanmıştır Bunlar Eskiköy, Gebiz, Yenimahalle, Alakilise, Düzağaç, Akçayburnu, Atabey formasyonlan, Gölcük volkanitleri, Antalya ve Yakaköy travertenleri ile Sivritepe talus konileridir.İnceleme alanı, egemen olarak, küçük ve orta büyüklükte sığ odaklı depremlerin etkisi altındadır. Bununla birlikte, yine küçük ve orta büyüklükte 13 adet de orta derinlikli (> 100 km) deprem oluşmuştur.