Olumsuz sağlık ve çevresel etkileri bazında en önemli organik kökenli kirleticiler arasında yer alan halojenli bileşikler başlıca pestisid, plastik, çözücü, iletken, kağıt, vb. üretimi ve kullanımı gibi endüstriyel ve tarımsal etkinliklerin ya n ı sıra su arıtımında kullanılan dezenfeksiyon amaçlı klorlama işlemi sonucu oluşmakta ve yoğun olarak alıcı ortamlara ulaşmaktadır. Biyolojik olarak kolayca parçalanamayan halojenli organik bileşiklerin içerdikleri halojen gruplarının mikroorganizmalar üzerinde toksik etkilerinin olduğu bilinmektedir. Bunun en önemli nedeni, doğadaki mikroorganizmaların bu sentetik halojenli bileşikleri biyolojik olarak parçalamaları için, gereken enzimleri sentezleyememeleridir. Sonuçta bu bileşikler konvansiyonel biyolojik yöntemlerle arıtılamamaktadır. Ancak uygun mikrobiyel kültür(ler), işletim şartlan, mikrobiyel alıştırma, ko-substrat metabolizması, vb. sağlanarak halojenli organik maddeler indirgen anaerobik bir ortamda giderilebilmektedir. Bu çalışmada bazı halojenli organik bileşiklerin (TCAA, CAA ve 2,4-D), pestisitlerin (lindan ve dieldrin) ve 3-klorofenolün anaerobik arıtım üzerindeki etkileri ile dieldrin ve 2,4-D'nin giderimleri araştırılmıştır. Bu bileşiklerin kesikli anaerobik kültürler (karışık ve Methanosarcina kültürleri) üzerindeki toksisite düzeyi de belirlenmiştir. Anaerobik kültürleri TCAA ve CAA'ya alıştırmak için bir yükleme stratejisi geliştirilmiştir. Daha sonra, bu bileşiklerden TCAA, 2,4-D, lindan ve dieldrinin anaerobik granulier üzerindeki toksik etkisi sürekli reaktörler (iki aşamalı YAÇYA) ile yapılan deneylerle araştırılmıştır.