Skolyoz, kırık ve tümör gibi bazı nedenlerle omurgayı sabitlemek gerekir. Omurga sabitleme işlemlerinde pedikül vidalar cerrahlar tarafından oldukça sık kullanılmaktadır. Sağlıklı kemikler için pedikül vidaların kullanılmasında her hangi bir güçlük yaşanmazken kemik mineral yoğunluğu düşük olan osteoporotik kemiklerde pedikül vidaların kullanımı oldukça büyük güçlükleri beraberinde getirmektedir. Kırık vakaları da aslında en çok osteoporotik kemiklerde görülmektedir. Sabitleme sonrasında vidaların erken evrede çıkması osteoporotik kemikler için kaçınılmaz bir sonuçtur. Bu durumu engellemek için hali hazırda en sık kullanılan yöntem kanüllü vidalar ile sabitlemenin yapıldığı ve vida kanülünden kemik çimentosu sıkılarak katılaşmasının beklendiği çözümdür. Ancak kemik çimentosu gerek termal nekroza sebep olduğundan, gerekse zehirli sızıntı riski taşıdığından alternatif bir yönteme ihtiyaç duyulmaktadır. Bu durumu çözmek için genişleyebilir vidalar bir dönem kullanılsa da revizyon gerektiğinde kemiklerin parçalanmasına neden olduğundan kullanımı terk edilmiştir. Literatürde osteoporotik vakalarda sabitleme problemi önemli bir yer tutarken geliştirilen yöntemlerin hiç biri hem revizyon gereken durumlarda hem de ilk operasyon sırasında avantajlı bir çözüm sunamamıştır. Bu projede literatürde daha önce denenmemiş, revizyon ameliyatlarında kemik kırılma ve kanamalarına neden olmayan ve baştan itibaren iyi bir tutunum sağlayan bir pedikül vida sistemi geliştirilmiştir. Geliştirilen bu sistemle osteoporoz gibi görülme sıklığı çok yüksek olan bir kemik rahatsızlığına sahip hastalarda omurga sabitlemesi, kemik çimentosunun yan etkilerinden hiç etkilenmeden, mümkün olmuştur. Klinik olarak osteoporotik vakalarda en sık görülen problemlerden biri olan erken evrede vidaların kemikten çıkması engellenmiştir. Bunu sağlayan genişleyebilir vidalardan farklı olarak ise revizyon gereken durumlarda kemiği parçalamadan vidalar çıkarılabilmektedir.