İletişim gereksinimi, yaşamın tamamında bireyin vazgeçilmezleri arasındadır. Sosyal yaşam içerisinde sağlıklı iletişim ortamlarının oluşturulması ise sağlıklı bir toplumun yaratılması ile doğrudan ilintilidir. Bu açıdan doktor ve hasta arasında kurulacak ilişkilerin iletişimsel niteliği, türü, boyutu ve etkinliği önem arz etmektedir. Ancak özellikle sağlık sektöründe iletişim kanallarının kapalı bir görüntü yansıtması toplumsal ve sosyal bir sorun olarak görülmektedir. Sağlık personelinin kendi aralarında kullandıkları dili, hastalar ile kurulan iletişime taşımaları iletişimsel sürecin en önemli sorunlarından biri olduğu söylenebilir. Özellikle doktorların hastalarıyla olan ilişkilerinde mesleki terminolojiyi sıkça tercih etmeleri ve sözsel işletişimde bu faklı jargonu kullanmaları sağlık hizmeti alan-veren ilişkisinde olumsuzlukların yaşanmasına neden olabilmektedir. Bu çalışmada; doktor-hasta iletişimindeki veya iletişimsizliğindeki dile dayalı sorunlar, bir anket uygulaması ile desteklenerek irdelenmiştir. Mesleki kavram ve terimlerle dolu tıbbi jargonun temel bilgi alışverişine kadar yansımasının hastalar açısından önemli bir sorun yarattığı hipotezinden hareket edilen bu araştırmada, doktorların hastalara karşı davranış ve tutumlarının da bilimsel kriterlere dayalı olarak ortaya konulması hedeflenmiştir. Temelde dilsel soruna yönelik yapılan bu çalışmada oldukça önemli bulgulara ulaşılmış ve öngörülen hipotezlerin bir çoğu doğrulanmıştır.