Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi

LİVANELİOĞLU, Ayşe; BAŞ ASLAN, Ummuhan; ASLAN, ŞEHMUS

Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi

Ummuhan BAŞ ASLAN, (Pamukkale Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Denizli, Türkiye)

Ayşe LİVANELİOĞLU, (Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye)

Şehmus ASLAN (Pamukkale Üniversitesi, Fizik Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Denizli, Türkiye)

Fizyoterapi Rehabilitasyon

7 0

Yıl: 2007 Cilt: 18 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 11 - 19 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi

Öz:

Amaç: Fiziksel aktivite anketleri ve kardiyorespiratuar uygunluk ölçümü iki önemli fiziksel aktivite değerlendirme yöntemidir. Bu çalışmanın amacı üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeylerini fiziksel aktivite anketi ve kardiyorespiratuar uygunluk ölçümü ile belirlemek ve fiziksel aktivite alışkanlıklarında cinsiyete göre farklılığı değerlendirmekti. Gereç ve yöntem: Çalışmaya 18 ve 25 yaşları arasındaki 207 üniversite öğrencisi katıldı. Örneklemin % 48,79’unu kızlar oluşturdu. Öğrencilerin fiziksel aktivite yapma alışkanlıkları anket ile değerlendirildi ve bu anket sonuçlarına göre öğrencilerin aktivite düzeyi sınıflandırıldı (sedanter, aktif ve çok aktif). Kardiorespiratuar uygunluk 400 m’lik bir atletizm pistinde bir mil yürüme testi ile ölçüldü ve tahmini maksimal oksijen tüketimi (VO2max) değeri Kline’ın formülü ile hesaplandı. Sonuçlar: Çok aktif gruptaki kızların ve erkeklerin orta, yüksek şiddetli ve toplam fiziksel aktivite puanı sedanter ve aktif gruptaki öğrencilerin değerlerinden daha yüksek bulundu (p<0.05). Benzer şekilde, aktif gruptaki öğrencilerin değerlerinin diğer gruptakilere göre daha yüksek olduğu görüldü (p<0.05). Orta ve yüksek şiddetli aktivitelere katılım ve VO2max değerlerinde cinsiyet farklılığı bulundu (p<0.05). Yüksek şiddetli aktiviteye katılımın ve VO2max değerinin erkeklerde daha fazla olduğu belirlendi (p<0.05). Tartışma: Çalışmamızın sonuçları kız ve erkek öğrencilerin fiziksel aktivite alışkanlıklarında faklılık olduğunu ve VO2max ile fiziksel aktivite alışkanlığı arasında ilişki olduğunu düşündürdü.

Anahtar Kelime: Fiziksel uygunluk Anketler Motor aktivite Genç erişkin

Konular: Genel ve Dahili Tıp Rehabilitasyon

Evaluation of physical activity level in undergraduate students by two methods

Öz:

Purpose: Physical activity questionnaire and measurement of cardiorespiratory fitness are two important methods of physical activity (PA) assessment. The purposes of this study were (1) to determine PA level using the PA questionnaire and cardiorespiratory fitness in undergraduate students (2) to detect gender differences in habitual physical activity. Materials and methods: 207 undergraduate students, aged 18 to 25 years participated in this study. 48.79% of the sample was female. PA was assessed with a PA questionnaire and classified into three PA groups (sedentary, active and very active). Cardiorespiratory fitness was measured in a 330 m outdoor track with one-mile walking test and predicted maximal oxygen consumption (VO2max) estimated by Kline’s formula. Results: Moderate, vigorous and total PA scores were found higher in the both female and male very active groups when compared with sedentary and active groups (p<0.05). Similarly, the VO2max of the subjects in the very active group was higher than the other groups (p<0.05). Gender differences were found for moderate, vigorous activity scores and VO2max values (p<0.05). Vigorous activity scores and VO2max were higher in males than in females (p<0.05). Conclusion: The results of this study suggested that PA patterns of female and male students were different and VO2max associated with habitual PA.

Anahtar Kelime: Questionnaires Motor Activity Young Adult Physical Fitness

Konular: Genel ve Dahili Tıp Rehabilitasyon

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

1. Montoye HJ. Introduction: evaluation of some measurements of physical activity and energy expenditure. Med Sci Sports Exerc. 2000;32:S439-441.
2. Arroll B, Beaglehole R. Does physical activity lower blood pressure: a critical review of the clinical trials. J Clin Epidemiol. 1992;45:439-447.
3. Wood PD. Physical activity, diet, and health: independent and interactive effects. Med Sci Sports Exerc. 1994;26 838-843.
4. Berlin JA, Colditz GA. A meta-analysis of physical activity in the prevention of coronary heart disease. Am J Epidemiol. 1990;132:612-628.
5. Lee IM, Paffenbarger RS. Physical activity and stroke incidence: the Harvard Alumni Health Study. Stroke. 1998;29:2049-2054.
6. Friedenreich CM, Courneya KS, Bryant HE. Relation between intensity of physical activity and breast cancer risk reduction. Med Sci Sports Exerc. 2001;33:1538-1545.
7. Oliveria SA, Kohl HW, Trichopoulos D, et al. The association between cardiorespiratory fitness and prostate cancer. Med Sci Sports Exerc.1996;28:97-104.
8. Helmrich SP, Ragland DR, Leung RW, et al. Physical activity and reduced occurrence of non-insulin-dependent diabetes mellitus. N Engl J Med. 1992;325:147-152.
9. Greendale GA, Barrett-Connor E, Edelstein S, et al. Lifetime leisure exercise and osteoporosis: the Rancho Bernando Study. Am J Epidemiol. 1995;141:951-959.
10. Pols MA, Peeters PH, Kemper HC, et al. Methodological aspects of physical activity assessment in epidemiological studies. Eur J Epidemiol. 1998;14:63-70.
11. Lamonte MJ, Ainsworth BE. Quantifying energy expenditure and physical activity in the context of dose response. Med Sci Sports Exerc. 2001;33:S370-378.
12. Haskell WL, Leon AS, Caspersen CJ, et al. Cardiovascular benefits and assessment of physical activity and physical fitness in adults. Med Sci Sports Exerc. 1992;24:201-220.
13. LaPorte RE, Monteye HJ, Caspersen CJ. Assessment of physical activity in epidemiologic research problems and prospects. Public Health Rep. 1985;100:131-146.
14. Noonan V, Dean E. Submaximal exercise testing: clinical application and interpretation. Phys Ther. 2000;80:782-807.
15. Suni JH, Miilunpalo SI, Asikainen TM, et al. Safety and feasibility of health-related fitness test battery for adults. Phys Ther. 1998;78:134-148.
16. Karaca A, Ergen E, Koruç Z. Fiziksel aktivite değerlendirme anketi (FADA) güvenilirlik ve geçerlilik çalışması. Spor Bilimleri Dergisi. 2000;11:17-28.
17. Karaca A. Fiziksel aktivite değerlendirme anketinin (FADA) üniversite öğrencileri üzerinde güvenilirlik çalışması. 6. Spor Bilimleri Kongresi Bildiri Kitabı. Ankara, 2000.
18. Howley ET. Type of activity: resistance, aerobic and leisure versus occupational physical activity. Med Sci Sports Exerc. 2001;33:S364-369.
19. Ainsworth BE, Haskell WL, Leon AS, et al. Compendium of physical activities: classification of energy cost of human physical activities. Med Sci Sports Exerc. 1993; 25:71-80.
20. Pate RR, Pratt M, Blair SN, et al. Physical activity and public health. A recommendation from the Centers for Disease Control and Prevention and the American College of Sports Medicine. JAMA. 1995;273:402-407.
21. Lee IM, Paffenbarger RS, Hsieh CC. Physical activity and risk of prostatic cancer among college alumni. Am J Epidemiol. 1992;135:169-179.
22. Kline GM, Porcari JP, Hintermeister R, et al. Estimation of VO2max from a one-mile tract walk, gender, age, and body weight. Med Sci Sports Exerc. 1987;19:253-259.
23. Paffenbarger RS, Blair SN, Lee IM, et al. Measurement of physical activity to assess health effects free-living populations. Med Sci Sports Exerc. 1993;25:60-70.
24. Shi Z, Lien N, Kumar BN, et al. Physical activity and associated socio-demographic factors among school adolescents in Jiangsu Province, China. Prev Med. 2006;43:218-221.
25. Burke SM, Carron AV, Eys MA. Physical activity context and university student’s propensity to meet the guidelines Centers for Disease Control and Prevention/American College of Sports Medicine. Med Sci Monit. 2005;11:CR171-176.
26. Haase A, Steptoe A, Sallis JF, et al. Leisure-time physical activity in university students from 23 countries: associations with health beliefs, risk awareness, and national economic development. Prev Med. 2004;39:182-190.
27. Alricsson M, Landstad BJ, Romild U, et al. Self-related health, physical activity and complaints in Swedish high school students. Scientific World Journal. 2006;6:816-826.
28. Von Bothmer MI, Fridlund B. Gender differences in health habits and in motivation for a healthy lifestyle among Swedish university students. Nurs Health Sci. 2005;7:107-118.
29. Sidney S, Jacobs DR, Haskell WL, et al. Comparison of two methods of assessing physical activity in the Coronary Artery Risk Development in Young Adults (CARDIA) Study. Am J Epidemiol. 1991;133:1231-1245.
30. Talbot LA, Metter EJ, Fleg JL. Leisure-time physical activities and their relationship to cardiorespiratory fitness in healthy men and women 18-95 years old. Med Sci Sports Exerc. 2000;32:417-425.
31. American College of Sports Medicine Position Stand: The recommended quantity and quality of exercise for developing and maintaining cardiorespiratory and muscular fitness, and flexibility in healthy adults. Med Sci Sports Exerc. 1998;30:975-991.
32. Bouchard C, Daw EW, Rice T, et al. Familial resemblance for VO2 max in the sedanter state: the HERITAGE family study. Med Sci Sports Exerc. 1998;30:252-258.
33. Blair SN, Cheng Y, Holder JS. Is physical activity or physical fitness more important in defining health benefits? Med Sci Sports Exerc. 2001;33:379-399.

APA	BAŞ ASLAN U, LİVANELİOĞLU A, ASLAN Ş (2007). Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi. , 11 - 19.
Chicago	BAŞ ASLAN Ummuhan,LİVANELİOĞLU Ayşe,ASLAN ŞEHMUS Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi. (2007): 11 - 19.
MLA	BAŞ ASLAN Ummuhan,LİVANELİOĞLU Ayşe,ASLAN ŞEHMUS Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi. , 2007, ss.11 - 19.
AMA	BAŞ ASLAN U,LİVANELİOĞLU A,ASLAN Ş Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi. . 2007; 11 - 19.
Vancouver	BAŞ ASLAN U,LİVANELİOĞLU A,ASLAN Ş Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi. . 2007; 11 - 19.
IEEE	BAŞ ASLAN U,LİVANELİOĞLU A,ASLAN Ş "Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi." , ss.11 - 19, 2007.
ISNAD	BAŞ ASLAN, Ummuhan vd. "Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi". (2007), 11-19.

APA	BAŞ ASLAN U, LİVANELİOĞLU A, ASLAN Ş (2007). Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi. Fizyoterapi Rehabilitasyon, 18(1), 11 - 19.
Chicago	BAŞ ASLAN Ummuhan,LİVANELİOĞLU Ayşe,ASLAN ŞEHMUS Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi. Fizyoterapi Rehabilitasyon 18, no.1 (2007): 11 - 19.
MLA	BAŞ ASLAN Ummuhan,LİVANELİOĞLU Ayşe,ASLAN ŞEHMUS Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi. Fizyoterapi Rehabilitasyon, vol.18, no.1, 2007, ss.11 - 19.
AMA	BAŞ ASLAN U,LİVANELİOĞLU A,ASLAN Ş Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi. Fizyoterapi Rehabilitasyon. 2007; 18(1): 11 - 19.
Vancouver	BAŞ ASLAN U,LİVANELİOĞLU A,ASLAN Ş Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi. Fizyoterapi Rehabilitasyon. 2007; 18(1): 11 - 19.
IEEE	BAŞ ASLAN U,LİVANELİOĞLU A,ASLAN Ş "Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi." Fizyoterapi Rehabilitasyon, 18, ss.11 - 19, 2007.
ISNAD	BAŞ ASLAN, Ummuhan vd. "Fiziksel aktivite düzeyinin üniversite öğrencilerinde iki farklı yöntemle değerlendirilmesi". Fizyoterapi Rehabilitasyon 18/1 (2007), 11-19.