TY - JOUR TI - Duygusal İfade Eğitimi Programının Üniversite Öğrencilerinin Aleksitimi ve Yalnızlık Düzeylerine Etkisi AB - Bu araştırmada, duygusal ifade eğitimi programının üniversite öğrencilerin aleksitimi ve yalnızlık düzeylerine etkisi incelenmiştir. 2001-2002 öğretim yılında Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesinde okuyan öğrenciler bu araştırmanın kapsamını oluşturmaktadır. Araştırmada öntest-sontest kontrol gruplu (split plot) deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmada 15 kişilik deney grubun yanı sıra, Howthornl etkisini kontrol etmek amacıyla 15 denekli plasebo kontrol grubu oluşturulmuştur Araştırmanın temel amacı hazırlanan duygusal ifade eğitimi programının öğrencilerin aleksitimi ve yalnızlık düzeylerini azaltmada etkili olup olmadığını test etmektir. Bu nedenle araştırmanın bağımsız değişkeni deney grubuna uygulanan eğitim programıdır: Bağımlı değişkeni ise öğrencilerin aleksitimi ve yalnızlık düzeyleridir. Araştırma sürecinde deneysel işlem olarak uygulanan duygusal ifade eğitimi programı; 11 oturumluk olup oturumları her hafta 2 saat kadar sürmüştür. Öntest ve sontest olarak üyelere aleksitimik düzeyleri ölçmek için Toranto Aleksitimi Ölçeği (TAÖ) ve yalnızlık düzeylerini ölçmek için ise UÇLA Yalnızlık Ölçeği uygulanmıştır. Araştırma sonunda öntest-sontest kontrol gruplu (2x2'lik) deneysel desenler için etkili bir yöntem olan kovaryans analizi (ANCOVA) uygulanmıştır. Yapılan analizler sonucunda, öntest aleksitimi ve yalnızlık puanlarına göre deney ve kontrol gruplarının sontest aleksitimi (TAÖ) ve yalnızlık (UÇLA) puanları arasında denemelere bağlı olarak .001 düzeyinde anlamlı farklılık olduğu anlaşılmıştır. [F(l-27)=30.69, PK.001 ve F (1-27)= 15.607, PLOO1J. Ayrıca araştırmacı tarafından hazırlanan duygusal ifade eğitimi programının etkisinin uzun süreli (zaman etkisinden bağımsız) olup olmadığını test etmek amacıyla 4,5 ay sonra izleme ölçümleri yapılarak t-testi uygulanmıştır. Sonuç olarak uygulanan "Duygusal İfade Eğitimi Grup Programı 'nın öğrencilerin aleksitimi ve yalnızlık düzeylerini azaltmada etkili olduğu ve bu etkinin uzun süreli olduğu anlaşılmıştır. Elde edilen tüm bu bulgular bilimsel kaynaklar ışığında yorumlanarak tartışılmış ve bazı öneriler yapılmıştır. AU - KOÇAK, Recep PY - 2005 JO - Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi VL - 3 IS - 23 SN - 1302-1370 SP - 29 EP - 45 DB - TRDizin UR - http://search/yayin/detay/70139 ER -